ব্যৱসায় বাণিজ্যৰ লগত জড়িত থকা সকলে গম পাব যে কি কি ধৰণৰ কাষ্টমাৰৰ লগত ‘ডিল’ কৰিবলগীয়া হয়৷ কিছুমান গ্ৰাহক খুবেই ‘ভাল’, মানে দামটো কোৱাৰ পিছত অলপো নভবাকৈ টকা দি বস্তুটো লৈ লয় কিন্তু কিছুমানৰ লগত ‘ডিল’ কৰা যথেষ্ট কষ্টসাধ্য কাম৷ মই সেইসকল দোকানিক চেল্যুট দিওঁ, যিয়ে শাৰীৰ দোকান চলায়৷ ধৰক আপোনাৰ শাৰীৰ দোকান আছে৷ দুগৰাকী মহিলা আহি আপোনাৰ তাত থকা প্ৰায় বিশখন শাৰী সকলো খুলি চাই চাই অৱশেষত এখনো পচন্দ নকৰাকৈ গুচি যায়৷ তাৰ পিছত যেতিয়া পুনৰ শাৰীবোৰ জাপি জাপি

ইলেকচনৰ বতৰ৷ ৰাষ্টাৰে গাড়ীবোৰ ভোঁ-ভোঁৱাই গৈছে। আবতৰীয়া ঢোলৰ মাতত কুলিকেইজনীয়েও ফাগুনতে বহাগ বুলি অসম পালেহি হ’বলা, ফাগুনতে কুলিয়ে কণী পাৰি দিব লগা গতি কৰি পেলালে ইলেকচনে৷ চোতালৰ পৰা ডিঙি মেলি কণপোনাৰ মাকে ভোৰভোৰাই চাই আছিল। হাততে বজাৰৰ মোনাটো লৈ ওচৰৰ দোকানখনলৈ বুলি ওলাল। আলু,  পিয়াঁজ একো নাই ঘৰত। যিহে ৰাষ্টাত জিন্দাবাদৰ গাড়ী, ওলাবলৈকে ভয়। কণপোনাৰ মাকে জপনা খুলি ৰাষ্টালৈ ওলাইছে মাত্ৰ, সিমূৰৰপৰা আহি থকা জয়ন্তৰ চিঞৰ, : অ’ খুইদৌ ভোটটো এইবাৰ আমাৰ দলকে দিব। জানেই চেণ্ট্ৰেলত কোন। বেলেগক দি একো

ম‌ই সৰুৰেপৰাই মেক‌আপৰ প্ৰতি সচেতন। লিপষ্টিকক লিবিইচটিক বুলি কোৱা বয়সৰে কথা। লিপষ্টিক চিপষ্টিক ঘঁহি ওঁঠে ওঁঠে নলগাকৈ আঁ কৰি ঘূৰি ফুৰোঁ। আনকি লিপষ্টিক ঘঁহাৰ পিছত যিমান লোভনীয় মিঠাই থাকিলেও নাখাইছিলোঁ। আলহীৰ ঘৰলৈ গৈ তেতিয়াহে থাকিছিলোঁ যদি লিপষ্টিক কিনি দিম বুলি কয়। যদিও ম‌ই সৰুতে কাজলটোৰ ৰঙৰে আছিলোঁ, তথাপি চকুত কাজল এলেপা ঘঁহিহে সুখ পাইছিলোঁ।  ইমানেই মেক‌আপ কৰাত ম‌ই সিদ্ধহস্ত হৈ পৰিছিলোঁ যে আইনা নহ’লেও আণ্ডাজতে চকু আৰু ওঁঠৰ ৰং সলাই পেলাব জানিছিলোঁ।  পিচে এবাৰ ঘটিল নহয় অঘটন। এফালে যাবলৈ উথপথপকৈ

তলমূৰ কৰি লিখি থকাৰ মাজতে মই গম পালোঁ মানুহ এজন আহি মোৰ কাষত থিয় দিছেহি। মই মূৰ তুলি চোৱা নাই। লিখা কামখিনি শেষ কৰি লওঁ বুলি ভাবিছোঁ। মই লিখি থকা বাবে হয়তো মানুহজনে মতা নাই। অলপ সময় পাৰ হৈ গ’ল। লিখা বন্ধ কৰি মই মূৰ তুলি মানুহজনলৈ চালোঁ। বয়সীয়াল মানুহ। পিন্ধনত ধূতি-কামিজ। কিছু পৰিমাণে মলিয়ন। বেছ কিছুদিন ধৰি একেলেথাৰিয়ে পিন্ধি কিছু লেতেৰা হৈ পৰা “থ্ৰি প্লাই” মাস্কখনে মুখ আৰু নাকৰ পৰিৱৰ্তে থুতৰিত অৱস্থান কৰিছে। তেওঁ আৰু মোৰ দূৰত্বটো অলপ বেছি

সোণমইনাৰ ফেইচবুকৰ পোষ্ট,  “লক ডাউনত একেবোৰ মানুহকে দেখি দেখি আমুৱাইছেগৈহে দেই।”  কমেণ্টত সেই বিষয়ে বিশদ চৰ্চা। হয়ভৰ দি এজাক বন্ধু বান্ধৱ। স্বাভাৱিকভাৱেই মইনামতীৰ শেনচকু পৰিল নহয় তাত। তাৰপিছত মহাভাৰত আৰম্ভ। : অঁ, প্ৰেমতপৰাৰ দিনত মোক চাবলৈ ৰাতি আহিও মোৰ ঘৰ ওলোৱাহি, মনিবেগত সদায় মোৰ ফটো আৰু এতিয়া ফেইচবুকত পোষ্ট, মোক দেখি দেখি আমনি পাইছা। সৱ মতা মানুহবোৰ একেই। পতাবৰ বাবে যিকোনো কাম কৰিবলৈ সাজু হৈ যায়।   পতাই লোৱাত পিছত দুদিনতে আমুৱালে। নাথাকোঁ তোমাৰ লগত লকডাউন খুলিলেই মাৰ ঘৰলৈ যামগৈ।

ৰাতিপুৱাই বৰ ধুনীয়া সপোন এটা দেখি সাৰ পালে মিছেছ বৰুৱাই। আনন্দ মনেৰে শোৱনি কোঠাৰপৰা বাহিৰলৈ ওলাই আহিল তেওঁ। বাহিৰখন কুঁৱলীয়ে চানি ধৰিছিল। গেটৰ লগতে থকা শেৱালিজোপা ডাল ভৰি ফুলি, আমোল-মোলাই তুলিছিল চৌপাশ। মিঠা সুগন্ধি অলপ বতাহত ভাঁহি আহি বৰুৱানীৰ নাকতে লাগিল। গোন্ধটো উজাই উশাহৰ লগত একাত্ম কৰি লৈ লাহে লাহে তেওঁ শেৱালিজোপাৰ দিশে আগুৱাই গ’ল আৰু তলসৰা শেৱালিবোৰ চাদৰৰ আঁ‌চলতে বুটলি মুখৰ ভিতৰতে কবিতা এটা গুণগুণাবলৈ ধৰিলে। শেৱালিজনী বৰ অভিমানী, সূৰুযৰ সৈতে তাইৰ নমতা-নমতি… : হ’ৰা আজি ৰাতিপুৱাই দেখোন মুখেৰে

ফোনৰ স্ক্ৰীনত বহুদিনৰ মূৰত চিনাকি নামটো দেখি আচৰিত হৈছিলোঁ, উঠোৱাৰ লগে লগে সিফালৰপৰা সি চিঞৰি উঠিছিল  : মই কৈছোঁ। ইমানকৈ ফোন কৰোঁ নুঠাৱ কিয়? ডাঙৰ কাম এটা আছে, মাৰ্চৰ ২৫ তাৰিখে গুৱাহাটীলৈ আহ। : মানে? এনেদৰে হঠাতে কেনেকৈ যাম! : সেইবোৰ নাজানো, তোৰ ম’বাইলত টিকট পঠিয়াইছে গৰিমাই আৰু একো কথাই নুশুনো। হয়। সেয়া জুবিন গাৰ্গ। এনেদৰে মাজে মাজে ফোন কৰি দম দিয়ে। তাৰ মতেই কৰিবলগীয়া হয় সকলো। সময়ত মোৰ কোনো কথাই শুনিবলৈ অপ্ৰস্তুত। বয়সত যথেষ্ঠ পাৰ্থক্য আছে যদিও আমি ভাল

বন্ধুৰ লগত তাৰ সম্বন্ধীয়া বাইদেউ এগৰাকীৰ ঘৰলৈ গ’লোঁ৷ বাইদেউক এনেই  চিনি নেপাওঁ যদিও ফেচবুকত দেখি থাকোঁ৷ চৰকাৰৰ ভুল অৰ্থনৈতিক নীতি, বিদেশ নীতিৰপৰা আৰম্ভ কৰি, চেলিব্ৰিটিৰ বিয়া বাৰু, নাৰীৰ সাজ-পাৰ কোনো ফেচবুকৰ  বিষয়েই বাইদেৱে এৰি নিদিয়ে৷ এক কথাত ক’বলৈ গ’লে বাইদেউ এক সক্ৰিয় ফেচবুক কৰ্মী৷ মোৰ কিন্তু বাইদেউৰ ঘৰলৈ অহাৰ মূল কাৰণ হ’ল, ফেচবুকত মোৰ  বন্ধুৰ লগতে দহজনক টেগ কৰি দিয়া বাইদেউৰ ধুনীয়া ধুনীয়া খাদ্যৰ ফটোবোৰ। ফটোবোৰ দেখিয়েই লোভ লাগি যায়৷ গতিকে আজি আহি গ’লোঁ। ইমান ধুনীয়া ৰান্ধে, ভাল কিবা এটাতো

বিহু বুলি ভূঞানীৰ গাত তত নাই। গা একেবাৰে সাতখন আঠখন। দীঘল তালিকা এখন প্ৰস্তুত কৰি পৰিয়ালৰ কাক, কি, ক’ত দিব আগতীয়াকৈ বজাৰ কৰিছে। ল’ৰা-ছোৱালী মিৰ (পোচাকী নাম ভ্লাডিমিৰ) আৰু ৰিয়া (পোচাকী নাম ভিক্টোৰিয়া) দুয়োটাকে লগত লৈ গৈ নিজৰ পচন্দ মতে কাপোৰ কিনাই আনিছেগৈ। ভূঞালৈ পেণ্ট-চাৰ্টৰ লগতে নিজলৈ বুলিও দুসাজকৈ কাপোৰ ল’বলৈ তেওঁ নাপাহৰিলে। যিমান হ’লেও বাপতিসাহোন হেঁপাহৰ বিহুটি আহিছে, নল’বই বা কিয়? তাতে আকৌ বিহু বুলি লেডিজ ক্লাবে আয়োজন কৰা মহিলাৰ ফেচন শ্ব’টোতো তেওঁ অংশ লোৱাৰ কথা। সেয়ে চকুত লগা

ঘৰৰ ওচৰৰ শিৱ মন্দিৰটোত আজি বিৰ দি বাট নোপোৱা অৱস্থা৷ সকলোৱে শিৱ বাবাৰপৰা কিবা খুজিবলৈ, শিৱ বাবাক কিবা ক’বলৈ উথপ-থপ লগাইছে৷ আমাৰ শ্ৰীমতীৰো শিৱবাবাক কিবা ক’বলৈ আছিল বাবে তেওঁক মন্দিৰত নমাবলৈ আহিবলগীয়া হ’ল৷ মন্দিৰত মানুহৰ ভীৰ দেখি শিৱবাবক এতিয়া মাত নলগাওঁ বুলিয়েই ঠিক কৰি শ্ৰীমতীৰ ঘোপাচকুকো আওকাণ কৰি মন্দিৰৰ সন্মুখত থকা পুতুকণদাৰ দোকানত সোমালোঁগৈ মানুহৰ আলেখ-লেখ চাওঁগৈ বুলি৷  শ্ৰীমতী সোনকালে মন্দিৰৰপৰা ওলাই আহিব নোৱাৰে বুলি নিশ্চিত হৈ পুতুকণদাৰ দোকানৰ পাছফালে “মল নিষ্কাষিত শ্বেত ধুম্ৰ দণ্ডিকা” এডালত অগ্নিসংযোগ কৰি মানুহকে চাই