ডৰ চে আগে জীত হ্যে – দেবজিত শৰ্মা
সাহেই সিদ্ধি৷ সঁচা কথা ক’বলৈ গ’লে সাহ বান্ধি আগবাঢ়ি গ’লেহে জীৱনত সফল হ’ব পাৰি৷ ইতিহাসৰ পাতে পাতে এনেকুৱা অলেখ উদাহৰণ পোৱা যায়৷ আজি তেনে এটা কাহিনীকে ক’বলৈ লোৱা হৈছে৷ কাহিনীটো এইখন অসমৰে আমাৰ সকলোৰে চিনাকি এজন ফটাঢুলীয়াৰ৷ আমাৰ সঞ্জীৱ ভট্টদাৰ কাহিনী এইটো৷ সম্পৰ্কীয় বায়েক এগৰাকীৰ বিয়া৷ সঞ্জীৱদা তেতিয়া বিদ্যালয়ৰ নৱম শ্ৰেণীত পঢ়ি আছে৷ বিদ্যালয়ৰ বছেৰেকীয়া পৰীক্ষা সাং কৰি সঞ্জীৱদা গ’ল বিয়া খাবলৈ৷ বিয়া মানে, একেবাৰে ইলাহী বিলাহী কাৰবাৰ৷ অৱশ্যে আজিৰ দৰে ডি এচ এল আৰৰ যুগ তেতিয়া আৰম্ভ হোৱা নাছিল৷
Read more