(লেখিকাৰ একাষাৰ: মণিকুন্তল এক ভালপোৱাৰ অনুভৱ। মণিকুন্তল কোনো এক সঁচা কাহিনীৰ ভিত্তিত লিখা হোৱা নাই। ভিন্ন ঘটনাৰ পৰা হোৱা অনুভৱ কিছুমানে মনত বহুদিনৰ পৰা দোলা দি আছিল। তাৰে লগত কল্পনাৰ ৰহণ সানি দিয়া লিখিত ৰূপ মণিকুন্তল। ফেচবুকৰ ব্যংগ গোট ফটা-ঢোলৰ সদস্য হোৱাৰ দিন ধৰি নানাজনৰ বহুত লিখা পঢ়িলো। উন্নত মানদণ্ডৰ ব্যংগ ৰচনাবোৰ মাজত নিজে কিবা লিখি পোষ্ট কৰাৰ সাহসেই হোৱা নাছিল। কিন্তু মঞ্চখন ব্যংগৰ লগতে আনধৰণৰ লেখাৰ বাবেও মুকলি কাৰণে এদিন সাহস কৰি এটা খণ্ড পোষ্ট কৰিছিলোঁ। বুজিছিলো মণিকুন্তল কোনোফালৰ

আগকথা  (এই লেখাটো কাকো জনমানসত হেয় প্ৰতিপন্ন কৰিব’লৈ নাইবা কাৰো মনত আঘাত দিবৰ বাবে লেখা নাই৷ মনত ভাৱ এটা উপজিল, লেখিবলৈ লৈছো৷ কাহিনীভাগৰ লগত কোনো বিষয় বা ব্যক্তিৰ মিল দেখা পালে ই কাকতালীয় বুলি ধৰি ল’ব৷ সকলো নামৰ লগত থকা সম্বন্ধ বোৰ উঠাই দিলো৷ তাৰবাবে সকলোৰে ওচৰত ক্ষমাপ্ৰাৰ্থী৷ ) প্ৰথম খণ্ড = সোণটোৰ স্বগতোক্তি ডুডুম•••••ডুডুম•••••ডুডুম••••• গমগমাই বাজি উঠা দবাৰ শব্দই ৰজনজনাই গ’ল সন্ধিয়াটো৷ গাওঁখনৰ সকলোৰে মনবোৰ কিবা এটা অজান আনন্দত আত্মহাৰা হৈ উঠিল৷ এৰা, বহুদিনৰ মুৰত গাওঁখনত আনন্দৰ বন্যা ববলৈ