পঞ্চপদী পদ্য-হেমেন ডেকা
১) আত্মতৃপ্তি পায় নিজকে জাহিৰ কৰি৷ নিমাখিত শ্ৰোতা পালে মাৰে বাহাদুৰি! কি কথাৰ বাহাৰ, ফুটনি মাথোঁ সাৰ; তেৰা যে ঘোচখোৰ সেৱক চৰকাৰী৷ ২) সদায় ভাত-কাপোৰৰে চিন্তা মনত! জাতীয় ভাবনা বহু যোজন দূৰত৷ প্ৰতিপল থাকে ব্যস্ত, জীৱন বিষাদগ্ৰস্ত; জড় হ’লগৈ লাহে লাহে যন্ত্ৰৰ লগত৷ ৩) পুখুৰীত আছে বহু শ’ল-বৰালি৷ দেখোঁ সিহঁতৰ কেনে কেৰামতালি! আমি পুঠি-খলিহনা নিমাখিত ডৰিকণা; সুযোগ পালেই হ’ল- থ’বগৈ গিলি৷ ৪) গছৰ তলত বহিলোঁ শুনি চাৰৰ কথা, পাত এটিও লৰা নাই- ঘূৰিছে যেন মাথা! বতৰৰ কালৰূপ, দেখোঁ সব অন্ধঘোপ;
Read more