এৰাল চিঙা : কাবেৰী মহন্ত
মুখৰ কোৱাৰিৰে তামোলৰ পিক সদায় নিজৰা হৈ বৈ থাকে মানুহজনৰ৷ পুৰণা ফিয়েটখনৰ ষ্টিয়াৰিংডাল এনেকৈ খামুচি ধৰি গাড়ীখন চলাই যেন হাতৰ মুঠিটো অলপ ঢিলাই দিলেই গাড়ীখন এৰাল চিঙা গৰুৰ দৰে পলাব!
হয়, সেয়া আমাৰ শইকীয়া ছাৰ৷ ৰাতিপুৱা নিজৰ শাকনিবাৰীত আঁঠুৰ মূৰলৈকে গামোছাখন পিন্ধি কোৰ মাৰি থকা দেখিলে কোনেও ক’ব নোৱাৰিব যে, ছাৰৰ তলত ইতিমধ্যে আধাকুৰিতকৈ বেছি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে গৱেষণা কৰি ডক্টৰেট ডিগ্ৰী লৈছে আৰু কোনোবা নহয় কোনোবা কলেজত সুখ্যাতিৰে শিক্ষকতা কৰি আছে৷
বুধবাৰ আৰু শুকুৰবাৰে আমি আৰামত ক্লাছত সোমাওঁ৷ কাৰণ সেই দুদিন ছাৰৰ প্ৰথম দুটাকৈ ক্লাছ থাকে আৰু ৰূমত গৈ দুই তিনিবাৰ কোনোবা অত্যুৎসাহী ছাত্ৰই মাতি ননালৈকে ছাৰ ক্লাছত নোসোমায়হি৷ সেই কামটো অৱশ্যে মনে-মনে কৰে দুটামানে, নহ’লে সমূহীয়া ককৰ্থনা আৰু নিন্দাৰ পৰা কোনেও বচাব নোৱাৰে সিহঁতক৷ আমাৰ সকলো এণ্টাৰটেইনমেণ্টৰ আয়োজন, আঁচনি, পৰিকল্পনাও সেই দুদিনতে কৰা হয়৷ তাৰ ভিতৰত থাকি যোৱা প্ৰেক্টিকেলৰ কাম, ন’টছ্ কপি কৰা অথবা আনবোৰো সমাধা হয় সেই দুদিনতে৷
সেই সময়তে এখন বিতৰ্কিত চিনেমাই নিউজ পেপাৰ, হোষ্টেল আৰু কেণ্টিনৰ শিৰোনাম দখল কৰিছিল৷ সদা সচেতন যুৱ প্ৰজন্মৰ প্ৰতিনিধি হিচাপে আমিও সেই চিনেমাখনৰ সকলো কথা তন্ন তন্নকৈ সমালোচনা কৰাত কৃপণালি কৰা নাছিলোঁ৷ সচৰাচৰ হোৱাৰ দৰেই এই তত্ত্বগধুৰ আলোচনা সমূহৰ এটাই পৰিণতি হৈছিল, নোচোৱাকৈ কোনো মন্তব্য ৰখা উচিত নহয়৷ যুক্তি যদিও ‘বিতৰ্কিত’ বুলিহে ধৰা হ’ল আলোচনাৰ অন্তত, বাকী গুৰু গম্ভীৰ স্বয়ম্ভু সমালোচকৰ বাবে বাহানাৰ ওপৰত কোনো আপত্তি নাথাকিল৷
প্লেনিং ৰেডি৷ বুধবাৰৰ দিনা সেয়ে অপাৰেচন ‘বেন্দিত কুইন’ সফল কৰিবলৈ ছাৰৰ ৰূমত প্ৰবেশ ঘটিল আমাৰ৷ ছশমাৰ ওপৰেদি এক চাৱনি পাৰ হৈ আহিল আৰু পুনৰ নিজৰ কাগজ পত্ৰত ছাৰে মন দিলে৷ যেন ‘বিন বুলায়ে মেহমান’ আমি আৰু ছাৰৰ শাকনিবাৰীৰ ফেঞ্চিঙত সোমাবলৈ চেষ্টা কৰা ছাগলীৰ জাক! এটাই মোকেই সেই ছাগলী জাকৰ পৰা বলি হ’বলৈ হেঁচুকি আগবঢ়াই দিলে৷
: ছাৰ, আমি আজি পাছবেলা আপোনাৰ ক্লাছ এটেণ্ড কৰিব নোৱাৰিম৷
লিখিথোৱা নাটকৰ ডাইলগ পঢ়াত মই এনেয়ো ওস্তাদ হৈ পৰিছিলোঁ ইতিমধ্যে,
: ফিজিক্স ডিপাৰ্টমেণ্টৰ আমাৰ লগৰ এটাৰ এক্সিডেণ্ট হ’ল, তাৰ খবৰ কৰিবলৈ হস্পিতাললৈ যাব লগা আছিল৷
ছশমাযোৰৰ পজিছন সলনি নহ’ল৷ নাকৰ আগত কোনোমতে ৰৈ থাকিল ছাৰৰ৷ চেলাউৰি দুটা সামান্য ওপৰলৈ কৰি আমালৈ চালে ছাৰে৷ মুখৰ এক্সপ্ৰেছনৰ পৰা সলসলীয়াকৈ পঢ়িব পাৰিলোঁ, তহঁতক বুজিবলৈ বাকী আছেনে মোৰ! যদিও সেয়া শব্দৰ ঢৌৰ ৰূপত কাণত ঠেকা নাখালহি৷
: এ.. হয়নেকি? ভালেই হ’ল দিয়া৷ মোৰো লাইব্ৰেৰীত এৰাব নোৱাৰা চেমিনাৰৰ কাম এটা আছে আজি পাছবেলা, ক্লাছ কৰিব নোৱাৰিলোঁহেঁতেন৷
ইমান সোনকালেই আমাৰ খৰুছ বুলি সুখ্যাতি অৰ্জন কৰা ছাৰ যে মান্তি হ’ব আমি ভবা নাছিলোঁ৷ তথাপিও দুখৰ ভাৱাবেগ মুখত ৰাখি ধন্যবাদ দি ৰূমৰ পৰা ওলালোঁ যিহেতু হস্পিতালৰ কথা কোৱা হৈছে৷
দেৰি কৰাৰ সময় নাছিল, টিকটৰ বাবেও লাইন কৰিব লাগিব কাৰণ চিনেমাখন হাউছফুল হৈছিল৷ সকলো সময়মতে মেনেজ হ’ল আৰু আমিও হাঁহি খিকিন্দালি কৰি চিনেমা উপভোগ কৰিলোঁ৷ বিশেষ চিনটোও পাৰ হৈ গ’ল৷ চিনেমা শেষো হ’ল৷ হলৰ ভিতৰত লাইটবোৰ জ্বলি উঠিল৷ মানুহৰ পিছে পিছে হুলস্থূল কৰি পৰুৱাৰ দৰে আমি ওলাই আহিলোঁ৷ আগে আগে এটি চাৰিজনীয়া পৰিয়াল, মানুহজন আমাৰ আগত আৰু মানুহ গৰাকী তেখেতৰ আগত৷
: আজি খৰুছ ছাৰক কিন্তু বেলেগ ঠগিলোঁ দেই আমি৷ মোৰ এক্টিঙৰ বাবে ম’ম’ খুৱাই দিবি তহঁতে৷ নহ’লে ময়েই তহঁতৰ হাত ভৰি ভাঙি হস্পিতাললৈ পঠিয়াম৷
ফূৰ্তিতে মই ক’লোঁ সকলোৱে শুনাকৈ৷
: ঐ আমাৰ খৰুছে চাগে লাইব্ৰেৰীত কিতাপৰ মাজত ভাইৰাছ বিচাৰি ফুৰিছে .. আৰু আমি ইয়াত!
লগৰজনীয়ে খিলখিলাই হাঁহি মোক ক’লে৷ মই তাইৰ হাঁহিৰ কোবত ঠেলা খাই আগৰ ব্যক্তিজনৰ পিঠিত হামখুৰি খাই পৰিলোঁগৈ!
হে ভগৱান..!!
: ঐ এয়া দেখোন আমাৰ খৰুছ ছাৰ…..!
ব্যক্তিজনৰ আগতে মোৰ মুখৰ পৰা বাক্যটো নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰ হৈ আপোনা-আপুনি ওলাই আহিল৷ লগৰসোপা হঠাতে য’তে-ত’তে ভীৰৰ মাজত লুকাই গ’ল৷ ছাৰৰ পৰিয়ালৰ আগত মই মেলামুখী হৈ টেলেকা চকুৰে ৰৈ দিলোঁ৷
****
11:33 am
ধেই??? মজা লাগিল বা ?
7:58 pm
ধন্যবাদ অভিজিত
11:35 am
হাঃ হাঃ ! মজা লাগিল৷
10:18 pm
ধন্যবাদ৷
11:57 am
হাঃহাঃ তামাম ঘটনা। মজা লাগিল।
10:19 pm
ধন্যবাদ দেই?
12:29 pm
মহন্ত আইদেৱে ভাল লিখে.. লিখে কম
10:20 pm
তোমাৰ কমেণ্ট মোৰ বাবে বহুত৷ ধন্যবাদ দিগন্ত
12:57 pm
হাঃ হাঃ চিনেমা হলৰ কথা কওতেই জানিছো এতিয়া চাৰ ওলাবহি বুলি৷ দেখিছা মই কিমান খৰুছ!
মজা লাগিল কাবেৰী৷
10:20 pm
অশেষ ধন্যবাদ দাদা৷
1:02 pm
ভাল লাগিল ?
10:21 pm
ধন্যবাদ?
3:50 pm
??? ? , ভাল লাগিল বাইদেউ।
10:22 pm
ধন্যবাদ জয়ন্ত?
4:10 pm
??
10:22 pm
Thanks?
8:09 pm
কি লিখিছে মেডামজী ???বৰ ৰস পালোঁ
10:23 pm
বহুত ধন্যবাদ দেই?
5:00 pm
বঢ়িয়া লাগিল৷
8:02 pm
চাৰক আৰু আপোনাৰ লেখা দুয়োকে চালাম।???
9:07 pm
হাঃ হাঃ মজা লাগিল…