ফটাঢোল

কণ কবিতা  – দিলীপ কুমাৰ শৰ্মা

      /১/
উৰহে বোলে
অলপ বহ,
তেজ পিম
আহিলেই মহ।

/২/

তেজ খাবলৈ

পালে মহে,
হাতৰ চাপৰ
আৰামত সহে।।

/৩/

ৰামৰ নাই

অলপো বিৰাম,
কাম কৰে
নকৰি আৰাম।।

/৪/

গোপাল পালৰ

কিযে কঁপাল,
এপাল গৰুলৈ
পালেগৈ নেপাল।

/৫/

ৰূপালী ৰঙৰ

পিন্ধি কঁপালি,
ভূপালীয়ে কৰে
বৰ সোৰোপালি।।

/৬/

ওফৰাজেং

বেবেৰিবাং,
জেঙেৰে ভৰিল
পাভটি চাং।।

/৭/

হুৰ হুৰ

বটা চৰাই,
হুৰমুৰ নকৰ
দিম কৰাই।।

/৮/

বটা চৰায়ে
পালে বঁটা,
বটা আৰু
শিলৰ পটা।

/৯/

বিচাৰি সিদিনা

বৰহমথুৰি,
খালোঁ বৰকৈ
হাবাথুৰি।।

/১০/

টেকেলাৰ টেকেলি

ভিতৰত ভেকুলী,
উলিয়াওঁতে লাগে
বৰ খেলিমেলি।।

/১১/

দীপিকাই পাতি

হাবিত চিটিকা,
আলু-কচুৰ
কৰিছে পিটিকা।।

/১২/

বাকৰিত  হোৱা

পাকৰি গছ,
আগলৈ বুলি
ৰাখিবি সঁচ।

/১৩/

ভুৰুংকৈ উৰে

বাহৰ চৰাই,
বোন্দাই চায়
দূৰৈৰ পৰাই।
       /১৪/
সাপৰ খোঁট
চৰাইৰ ঠোঁট,
গাহৰিৰ নাকে
কৰে ঘোৎ ঘোৎ।।

/১৫/

কাজিৰঙাত

নিৰ্বাচনৰ বতৰ,
মলুৱাৰ প্ৰতীক
মালহীন যঁতৰ।।

/১৬/

নিয়াই আঁকে

ধুনীয়া ছবি,
গাজৰৰ লগত
বন্ধা কবি।।

/১৭/

গছত ভেঁকুৰ

ঘোঁৰাৰ চেকুৰ,
বুজি নাপালে
ইয়াতে ফেঁকুৰ।

/১৮/

কুকুৰে বোলে

মেকুৰী ভাই,
কিনো লাভ
গাখীৰ খাই?
/১৯/

বনৰ অলিম্পিকত

ফৰিঙৰ জাঁপ,
দেখি সকলোৱে
সোঁৱৰে বাপ বাপ।।

/২০/

ওখ গছ
ইউকেলিপ্টাছ,
কাণেৰে বগাই
কাৱৈ মাছ।
☆ ★ ☆ ★ ☆

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *