কৌতুক – পদ্মলোচন ভৰদ্বাজ
পতি পত্নী ৰাতি বিয়া খাই ঘৰ পাইছেহি। দেৰি হোৱা বাবে পত্নীৰ অলপ অলপ খং উঠি আছিল।
পত্নী: চাওঁ মোক চাবি দিয়ক আৰু আপুনি টৰ্চ ধৰক।
জবৰদস্তি তলা খুলিবৰ চেষ্টা চলিল প্ৰায় তিনি মিনিট মান। তলা নোখোলেহে নোখোলে। পত্নীৰ খং তুঙ্গত উঠি হিমালয় পাইছে।
পতি: মই চেষ্টা এটা দিওঁ !
পত্নী: পাৰে যদি খোলক। মই টৰ্চ ধৰোঁ।
লাহেকৈ চাবি লগাওঁতেই তলাটো খুলিল। পতিয়ে পত্নীৰ ফালে চালে,
পত্নী: এতিয়া গম পালে নহয় টৰ্চ কেনেকৈ ধৰিব লাগে।
☆ ★ ☆ ★ ☆