সোণৰ কণী পৰা হাঁহ – প্ৰদীপ পাটগিৰি

‘ফটা-ঢোল’ত পদ্যৰ জোঁৱাৰ

আমিও নাথাকোঁ বহি,

পদ্য এটা আপলোডাম

নুঠিলেও নুঠক হাঁহি ৷

টে’ট পাছ কৰি শিক্ষক হ’লো

কৰিলো ডি এল এড,

টে’টনী এজনীৰ প্ৰেমত পৰি

সপোন দেখিলোঁ এ টু জেড ৷

পৰামৰ্শ মানি প্ৰিয় বন্ধুৰ

তেওঁলৈ কৰিলোঁ ফোন,

মনৰ কথা খুলি ক’লোঁ

তেওঁৰ উঠিল খং ৷

ফোনটো দিলে দেউতাকক

দেউতাক আকৌ ‘হিটলাৰ’,

ফোনতে দিলে মোক ধমকি

“ঐ বেটা হুচিয়াৰ ৷

নাচাবি মোৰ ছোৱালীৰ ফালে

পিঠি ফালি দিম তোৰ,

পুলিচৰ সৈতে মোৰ উঠা-বহা

দেখুৱাম ৰঙা-ঘৰ ৷”

ধমকি শুনি প্ৰেম পলাল

বন্ধুৱে ক’লে, “বাঃ শহুৰ বাঃ

জীয়েৰাক তই ঘৰতে ৰাখিবি

তাইযে সোণৰ কণী পৰা হাঁহ ৷”

☆★☆★☆