ৰাজনৈতিক বীৰেন – ভাস্কৰ জ্যোতি বৰুৱা

এটা জীৱনমুখী গানৰ প্ৰকৃত অৰ্থ উদ্ধাৰ :

বহুতে এটা সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ হিন্দী চিনেমাৰ গান বুলি অবজ্ঞা কৰা – “জিলে লে জিলে লে, আয়ৌ আয়ৌ জিলে লে” ৰ প্ৰকৃত অৰ্থ উদ্ধাৰ কৰি আপোনালোকলৈ আগ বঢ়াইছোঁ-

“জি লে” – অৰ্থাৎ জী লোৱা। হয়, জীৱনক ধণাত্মকভাৱে গ্ৰহণ কৰাৰ কথা কোৱা হৈছে ইয়াত। হিন্দীত ‘লে’ মানে লোৱা বুলি হয়তো আপোনাক বুজাবলৈ যোৱাৰ আৱশ্যক নাই। ইয়াত দ্বিতীয়টো ‘লে’ৰ সংযোগ ঘটিছে – জীৱনক অধিক গভীৰভাৱে ল’বলৈ কৰা আহ্বানক বুজাবলৈ। আয়ৌ আয়ৌ। আই মানে মাতৃ। হয়, হিন্দীত মাতৃক আই বুলি নকয়। এয়া অসমীয়া শব্দ। এক ফিউজনৰ অংশ হিচাপে এই অসমীয়া শব্দটিক ল’বলৈ সংগীত পৰিচালক বাপ্পী লাহিড়ীয়ে গানটোৰ লিখোঁতা আনজানক কৈছিল। উত্তৰ প্ৰদেশৰ বেনাৰসত জন্ম গ্ৰহণ কৰা আনজানে প্ৰথমে শব্দটি ল’বলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল যদিও অসমপ্ৰেমী পশ্চিম বংগত জন্ম গ্ৰহণ কৰা বাপ্পী লাহিড়ীয়ে আই শব্দটি থকা ভূপেন হাজৰিকাৰ “বুকু হম হম কৰে মোৰ আই” গীতটি গাই শুনাই আনজানক শব্দটিৰ ধ্বনি মাধুৰ্যতা বুজাই দিছিল আৰু সেই বুজনিত আনজান পতিয়ন গৈছিল।

গীতটোৰ প্ৰথম অন্তৰাৰ অৰ্থ হৈছে –
গভীৰ জীৱনবোধেৰে জীয়াই থাকা জীয়াই থাকা
হে মাতৃ, হে জননী জীয়াই থাকা,
সানন্দে, মহা আনন্দেৰে
মাতৃ তুমি জীয়াই থাকা।

কথাখিনি লিখি বীৰেনে এবাৰ প্ৰথমৰ পৰা পঢ়িলে। ঠিকেই আছে, অনুশীলনহে। এনেদৰেই অদ্ভুত কথা কিছুমান বিশ্বাসযোগ্যভাৱে ক’বলৈ চেষ্টা কৰিব লাগিব। কোনো এটা ৰাজনৈতিক দলত সোমাই মিডিয়াত তেওঁলোকৰ সপক্ষে কথা কৈ নেতাৰ দৃষ্টিলৈ অহাটো যে বীৰেনৰ বাবে অতীব প্ৰয়োজন। চাকৰি কিনিবলৈ অক্ষম হ’লেও তাকোতো এটা চৰকাৰী চাকৰি লাগে। নহ’লে সোণতৰাহঁতৰ ঘৰলৈ গ’লে চাহকাপ যচা দূৰৰ কথা, তাইৰ মাকে লাহে লাহে তাক বহিবলৈও নিদিয়া হ’ব।

বীৰেনে কথাবোৰ সুক্ষ্মভাৱে পৰ্যবেক্ষণ কৰি আহিছিল বহু আগৰে পৰা। সুযোগ যে আগৰে পৰা আছিল সেই বিষয়েও নিশ্চিতেই আছিল। কিন্তু সৰুতে পঞ্চমমানৰ পৰা সপ্তম শ্ৰেণীলৈ পঢ়া চৰিত্ৰপাঠ বিষয়টোত শ্ৰেণীৰ ভিতৰতে সৰ্বোচ্চ নম্বৰ পোৱা মনটোৱে আদৰ্শগত কাৰণত লাজ পাই ভাবিবলৈ এৰি দিছিল। কিন্তু এতিয়া আবেগ আৰু বিবেকৰ এই সংঘাতত বীৰেনে বিবেকক পৰাজিত হ’বলৈ দিব নোৱাৰে। চাহিদা আৰু যোগানৰ মাজত ডাঙৰ গেপ আছে। যিসকলে গেপ কমাইছে সেইসকলেও খুব পাৰদৰ্শিতাৰে কামবোৰ কৰিছে বুলি ক’ব নোৱাৰি।

শিশুসুলভ মানুহবোৰে নিজৰ ভাল লগাটো ভাল বুলি কয় আৰু বেয়া লগাটোক বেয়া। এই শ্ৰেণীটোৱে মুদৈ ছাৰে ডিচলেক্সিয়াত আক্ৰান্ত শিশুসকলক লৈ কৰা হাস্যৰস বেয়া বুলি ক’ব আৰু বাবাই মাছুদ আজাহাৰক ‘জী’ বুলি কৰা সম্বোধনক অনুচিত বুলি ক’ব। নাই, এই শ্ৰেণীটোৰ কোনো ভৱিষ্যত নাই। খুব বেছি ফেচবুকত কিবা লিখিলে কেইটামান লাইক-কমেণ্ট আশা কৰিব পাৰে। বয়স্ক শ্ৰেণীটোৱে নিজে সমৰ্থন কৰা দ’লটোৰ সমৰ্থন অযোগ্য কাম-কাজত মনে মনে থাকে। যেতিয়াই সুযোগ-সুবিধা পাই, তেতিয়াই বিৰোধীৰ ওপৰত সৰ্বশক্তিৰে জঁপিয়াই পৰে। নাই, এখেতসকলৰ এজন হ’লেও কিন্তু বিশেষ ভৱিষ্যত নাই। দৰকাৰী সময়ত সকাহ দিব নোৱাৰিলে কিহৰ দক্ষতা? কিংবদন্তী মানে লিজেণ্ড হ’ব পাৰিব লাগিব। নিজৰ ক্লায়েণ্টে যিয়েই নকওক বা নকৰক কিয়, সফলতাৰে সকলো কথা-কাম যথাৰ্থ বুলি প্ৰমাণ কৰিব পাৰিব লাগিব। অৱশ্যে চাৰ্ফ এক্সেলক মাইক্ৰচ’ফ্ট এক্সেল বুলি ভাবিলে নচলিব।

বীৰেনৰ মতে লিজেণ্ডসকল প্ৰফেচনেল কিলাৰৰ দৰে। অব্যৰ্থ যাৰ নিচান। কিন্তু কাৰ বাবে বন্দুক চলাব সেয়া নিৰ্ভৰ কৰিব ‘কেচ বা কাইণ্ড’ কাৰ পৰা লোৱা হৈছে তাৰ ওপৰত। বন্দুকৰ গুলিটো যেনিবা এইবাৰ হ’ব বীৰেনৰ কলমেৰে নিগৰা চিয়াহী অথবা কোনো টক শ্ব’ত কৰা সমৰ্থনৰ মাতষাৰ। মিছাক সঁচা কৰা উকিলৰ পাৰদৰ্শীতাই যেনেকৈ তেওঁক জনমানসত উচ্চ স্থান প্ৰাপ্তিত সহায় কৰে, ঠিক তেনেকৈ যুক্তি যেন লগা অপযুক্তিৰে হ’লেও সকলোকে তচনচ কৰিব পাৰিলেহে যে তাৰ উত্থান ঘটিব, সেয়া সি ঠিকেই বুজিছে।

কিন্তু সেই বিশ্বাস, সেই প্ৰত্যয় এতিয়ালৈকে নহাৰ বাবেই এই অনুশীলন। তথাকথিত আঞ্চলিক দলটোৰ নেতাসকলৰ শেহতীয়া কাম-কাজ সমৰ্থন কৰিবলৈ এজন দলৰ কাল্পনিক মুখপাত্ৰৰ দৰে আইনাৰ আগত বহুত কিবা কিবি কৈ চাইছিল। কিন্তু শেষত কি ক’লে নিজে নুবুজা হোৱাত বাদ দিলে সেই অনুশীলন। লিখিবলৈ ভাল। বহু কটাকটি কৰিলেও পাঠকে সেইখিনি নাজানে। কিন্তু ভাষণত সকলো ধৰা পৰি যায়। বডি লেংগুৱেজ বুলিও কথা এটা থাকে। যিদৰে মনে মনে থাকিও অসহজ মানসিক অৱস্থাক লুকুৱাব পৰা নাই সৰ্প অলংকাৰ চৌধুৰীয়ে।

সদ্যহতে লেখাৰেই অনুশীলন চলাই নিয়া হওক। দ্বিতীয়টো অন্তৰাৰ ব্যাখ্যাৰ বাবে কলম চলালে বীৰেনে…

বুবা বুবা বুবা
মেহবুবা ……

ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে …..

☆★☆★☆