অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী বৰ্তমান অসমীয়া সাহিত্যৰ পৰিচিত নাম। ১৯৯৮ চনত “হৃদয় এক বিজ্ঞাপন” নামৰ প্ৰথমখন উপন্যাস লিখি পাঠকৰ সমাজত সমাদৰ লাভ কৰা বাইদেৱে বৰ্তমান “সাদিন” কাকত আৰু “সাতসৰী” আলোচনীৰ সম্পাদনা কৰি আছে। তেখেতৰ কিতাপ নপঢ়া পাঠক হয়তো অসমত নোলাবই। মেৰেং, চাহেবপুৰৰ বৰষুণ, কাঞ্চন, সোণ হৰিণৰ চেকুঁৰ, ডায়েৰী আদি তেওঁৰ উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থ। তেখেতৰ শুভাশীষ বিচাৰি আমি ফটাঢোলৰ তৰফৰ পৰা এটি সাক্ষাৎকাৰ লোৱাৰ মনস্থ কৰিছিলোঁ। অশেষ ব্যস্ততাৰ মাজতে তেখেতে আমাক সময় দিয়ে। অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী বাইদেউৰ লগত হোৱা টেলিফোনিক বাৰ্তালাপৰ সম্পাদিত ৰূপ

অসমৰ অভিনয় জগতৰ এক চিনাকী আৰু জনপ্ৰিয় নাম, কৰ্মই যাৰ পৰিচয় তেঁৱেই হৈছে অভিনেতা জয়ন্ত দাস৷ অভিনয় জগতত তেওঁৰ কৰ্মৰাজিয়ে তেওঁৰ ব্যক্তিত্বৰ সুন্দৰ ব্যাখ্যা দাঙি ধৰিছে৷ কৰ্মনিষ্ঠা আৰু প্ৰচেষ্টাৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখি জীৱনৰ বাটত অগ্ৰসৰ হোৱা জয়ন্ত দাস কেৱল এজন অভিনেতাই নহয়, তেওঁ এজন ৰঙিয়াল আৰু অমায়িক ব্যক্তি৷ “মুকুতা” চলচিত্ৰত শিশু অভিনেতা হিচাপে অভিনয় জীৱনৰ পাতনি মেলা এইজনা ব্যক্তিয়ে তেওঁৰ অভিনয়ৰ যাত্ৰা পূৰ্ণ ৰূপত আৰম্ভ কৰে কলেজীয়া জীৱনতহে। তেওঁৰ কৰ্মজীৱনৰ বিষয়ে পাঠকক কিছু কথা জনোৱাৰ উদ্দেশ্যৰে ই-আলোচনী “ফটাঢোলৰ” তৰফৰ পৰা

পোনপ্ৰথমে অসমৰ এগৰাকী শীৰ্ষস্থানীয় ব্যঙ্গলেখক, সমালোচক, গল্পকাৰ, ঔপন্যাসিক তথা প্ৰকাশক শ্ৰীযুত সৌমিত্ৰ যোগী দেৱৰ বিষয়ে দুআষাৰ জনাব বিচাৰিছোঁ৷ প্ৰবন্ধকাৰ হিচাপে ১৯৯৬ চনত লেখক জীৱনৰ আৰম্ভণি কৰা সৌমিত্ৰ যোগী ডাঙৰীয়া পাছলৈ প্ৰত্যক্ষ সাংবাদিকতাৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰে৷ তেখেতৰ পৰিচিতি মূলতঃ এজন ব্যংগ লেখক হিচাপে৷ ২০০২ চনত তেওঁ ব্যংগ লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল অজিত কুমাৰ ভূঞা সম্পাদিত “আজি” কাকতৰ “হাটে বাটে” শিতানত৷ তাৰ পিছত ‘সাপ্তাহিক জনমত’ কাকতত “দিছপুৰ ছংবাদ” শিৰোনামৰ এখন ব্যংগ জাৰ্ণেল লিখিবলৈ লয়৷ পৰৱৰ্তী সময়ত অসমীয়া প্ৰতিদিনৰ ব্যংগ শিতান “তৌবা তৌবা”