হ’ব দে বোপাই, যেনেতেনে পাছ কৰাক লৈ মই দুখ কৰা নাই পৰীক্ষাটোনো কি কথা জীৱনটোহে ঘাইআখৰ নিচিনাৰ পুতেক হৈ পাছ যে কৰিলি অংক নুবুজাৰ পুতেক হৈ নম্বৰ যে গোটালিবৰ মানুহ হৈ সাজি দিব নালাগে বঙলা গাড়ী কিনি আঁতৰাব নালাগে পদূলিৰ নঙলা যিকণ আছে মাটি তাতেই কৰিবি খেতি যিকণ চেনেহ আছে তাৰেই বান্ধিবি আঁটি আঁটি বৰ মানুহ হ’ব নালাগেে, ভাল মানুহ হ’বি যি জান’ যি বুজ’ মানুহক ভালকৈ ক’বি আকাশ চুব নেলাগে পূজিবি মাটিক চৰণ চুব নেলাগে ভাল পাবি জাতিক হ’ব

১) গুৰুজনাই এক কৰে, ভকতেহে কৰে চেও জানি-শুনিও সি-কথা, কৰানো কিয় মেও শাস্ত্ৰই কৰিছে বেকত ভগৱন্তৰ উৰ্দ্ধত ভকত ভকতৰ ভকতালিত সেয়ে, নধৰিবা দায় কেও।।   ২) উদক দেখি বোন্দাই দিয়ে, মাজ-পুখুৰীতে জাঁপ পুঠি ডঁৰিকণা কোনেনো খায়, মাৰিলে বৰালিত থাপ সিয়ঁ‌নিত শোৱাৰ জাত এৰেহাতহে মিলে ভাত বুদ্ধিজীৱীৰ চাল-চলনত, দিবিচোন অকণ ৰাপ।।   ৩) পঢ়িলে শাস্ত্ৰ ফুটিব চকু, তাহানিতে শুনা কথা দুনীয়া-দাৰি চলিছিল ঠিকেই, নামাৰি তাতে মাথা নামানি হিতোপদেশ শাস্ত্ৰত কৰে নিৱেশ শিষ্যৰ ত্ৰাসত পলায় গুৰু, লৈ অন্তৰত বেথা।।   ৪) কেতিয়ানো

(১) চকু থাকিও কণা সেয়ে দিনত নেদেখে ফেঁচাই আন্ধাৰত নিপুণ চিকাৰী, উৰে ডেউকা কোবাই বকৰ দৰে তপ-জপ চিকাৰ ধৰে টপাটপ দেখাত সৰল, আঁৰত আচল ৰূপ দেখুৱায়৷   (২) কথাত জিকমিকাই জোন বেলি তৰা কত চামচা আছে তেৰাৰ ধেমাধৰা কৰ্মক্ষেত্ৰত চলে ফাঁকি কাৰ্যসূচী তৰাৰ জাকি কাৰ্যতঃ চেষ্টা মাত্ৰ গাদী দখল কৰা!   (৩) য’তে ত’তে গজি উঠে অপতৃণ জননেতা হৈ যায় উপায়হীন বিষবৃক্ষৰ গজালি মৰহে শস্য সোণালী ভৱিষ্যত কি হ’ব ইয়াতে চিন!   (৪) ডাঙৰীয়াৰ মনত নাই সুখ গাদীৰ বাসনাই দিলে

দয়াময় দয়াৰ সাগৰ মুদৈ বাপৰ পৰা নাই নজৰ উঠাহেঁতেন তেৰাৰ বাছনিত ফেচবুকৰ নাম হ’লহেঁতেন মুক্ত পৰচৰ্চা আঁচনি ।     পুৱাই হঠাতে পালোঁ নটিফিকেচন দহজনৰ জন্মদিন বুলি কৰিছে মেনচন উইচ কৰাৰ সময় নাপালোঁ বিফ’ৰহেণ্ড তিনিজনে ফটাফট কৰিলে আনফ্ৰেণ্ড।   আলফুলীয়া কপৌফুল ফেচবুকত নুফুলিলে হ’ব ডাঙৰ ভুল মুগা ৰিহা পিন্ধিলোঁ জেতুকাও লগালোঁ ওৱান কে’ লাইক খাটাং কৰি খোপাত গুজি ল’লো ফুল।   নোতোলা যদি ফটো মোৰ টিকাত শোধাম তিনি গোৰ তাতকৈ ডি এচ এল আৰ আনি হেপাঁহ কৰাহি পূৰ।   কৃপাময়

(১) জনতা জনাৰ্দন টেটু ফালি চিঞৰে নিৰ্বাচিত হ’লে কিন্তু সকলো পাহৰে প্ৰতিশ্ৰুতিৰ সমাধি গণতন্ত্ৰৰ ই ব্যাধি আশাত বন্দী ভোটাৰে চকুলো মোহাৰে।   (২) দুই হাতে চটিয়াই ৰাইজৰ ধন সমাজ সেৱা কৰিবলৈ বৰকৈ মন মিছা কথাৰ পাহাৰ গঢ়ে ভগৱান হৈ সবাকে তৰে চকী জিকি সেৱকে বঢ়ায় গলধন।   (৩) পাঁচ বছৰৰ মুৰত ৰাইজেই ৰজা আঙুলিৰ ঠাঁৰত নাচি খায় বুট ভজা মদ মাংস কম্বল এই তিনিটা সম্বল শ টকাত কোটি হয়, ব্যৱসায় ই মজা। ☆★☆★☆

লগালোঁ‌ আপেল, লাগিল লাও, খালো মাছৰ ভাজি বিচাৰিলো চাৰ্জাৰ, পালো চাবিপাত, ফূৰ্তি লাগিল আজি৷ পুৱাল ৰাতি, গালোঁ‌ বৰগীত, বাজিল পিছে ফটাঢোল ঘৰৰ সোপাই যোগ-প্ৰাণায়মত, লাগি গ’ল হুলস্থূল৷ গুঠিলোঁ‌ মোজা, ওলাল টুপী, পিন্ধিলোঁ‌ একাণ ঢাকি, আহিল বিহু, আহিল আলহী, পিন্ধাই দিলো টুপী৷ আছে মধুমেহ, কলেজীয়া কালৰ, নামেই আছিল চেনী চাহৰ কাপত লাগি ধৰে চামুচ, তলত এগাল চেনী৷ বগালোঁ‌ কলেজ, কৰিলোঁ‌ চাকৰি, থাকিলোঁ‌ বৰলা হৈ কৰালোঁ‌ গহনা, আনিলোঁ‌ পাটেসাঁজ, কাকেনো পিন্ধাম ঐ! লোকে ঘূৰে গাড়ীত এফালে ঘৈণী, এপাল পিলিপালা লৈ মিতিৰ খাই

(১) ব’হাগ আমাৰ ৰঙালী মাহ ব’হাগ মানেই জাতিৰ সাহ সাংস্কৃতিক সন্ধিয়া পাতি নাচো-বাগো দিনে ৰাতি আহ জাতিটোক বচাও আহ৷ (২) জেঠ মাহত বাৰীত পকে অলেখ অযুত ফল আমি মাথোঁ‌ চিনি পাওঁ আম, কঁ‌ঠাল, কল ঘৰৰ ফলৰ আদৰ নাই বিলাতীবোৰে ঠাই পায় খালেও দেখোন পেটৰ মাজত কৰে কোলাহল। (৩) আহাৰ মাহত হেনো বৰ খৰ ৰঙালীৰো পেলাব নোখোজো ওৰ খেতি-বাতিৰ সময় হয় পথাৰ খালী পৰি ৰয় নিষ্কৰ্মা জাতিটো আনন্দতে পৰি মৰ । (৪) শাওণমহীয়া পথাৰখন হৈ পৰে বোকা গচকিব নোৱাৰো মই চহৰত

অৰ্জুন উবাচ : হে মোৰ পৰম সুহৃদ বাসুদেৱ কানাই তুমি অন্তৰ্যামী সকলোচোন জানাই।। দ্ৰৌপদীয়ে বনবাসে তিতাখৰি ফুৱায় কুহুৰ কুহুৰ কাঁহে মোৰ বুকু ভেদি যায়।। চকুৰ জলে কাজল গলে, নাকেও বৈ যায় যাজ্ঞসেনীয়ে মোৰ বাবেই এনেয়ে কষ্ট খায়।। মাতৃ কুন্তিদেৱীৰ নামত শপত মধুসূধন কোৱা নাই অলপো আমি মিথ্যা বচন।। গা মন কৰে মোৰ অতি ৰাই জাই অগ্নি বাণ যেন মই মাৰিম এতিয়াই।।   কৃষ্ণ উবাচ : বুজিছোঁ আমি পাৰ্থ তোমাৰ কথাৰ অৰ্থ বিবাহৰ পাছতহে জানা জীৱনৰ গূঢ়াৰ্থ।। সঁচাই বিদ্যা হ’লেও পুৰুষ

শুনা শুনা সভাসদ আমাৰ বচন, ফটাৰাজ্যৰ ফটাকথা, শুনা বিৱৰণ।। শ্বেইখ দত্ত বুলি এজনা চম্পাদক ভৈলা লিখনি লাগে লাগে বুলি সকলোকে নগুৰ নাগতি কৰিলা। মহন্ত বাপৰো আছে অনেক তন্ত্ৰ মন্ত্ৰ, বাজন খায়ো দেখাই থাকে সদায় বত্ৰিছ দন্ত। এক আছে দেবী নীলাক্ষী সাক্ষাৎ অন্নপূৰ্না, খাবলৈহে পায় বৰলাই আশীৰ্বাদ দিয়া। নামটোহে চুনটো চূণ অকণ নাই, লগ পালে বৰডেকাক চাধা খুজি খায়। মাধুৰ্য্য নামে আছে আৰু এক মনিষ, শুনিছোঁ ৩৭৭ নংৰ দ্ৰুত পথিক। হিতেশ বোপায়ে কৰে খেতি দাঢ়ি আৰু মোছৰ, দীপাংকৰ বোপাইৰ ধাণ্ডা চৰকাৰৰ

(১) কূটবুদ্ধিজীৱিৰ কি কৃতি কেচকেচ কথা কটাকটি! কাপত কুটিলতা কিহৰ কুশলতা? কাজিয়া কৰে কথাইপতি৷ (২) বু্কুত খোৱা বিদেশীৰ ৰক্ষক বহুৰূপী কত জাতিৰ ভক্ষক বিৰাট কথাৰ ধূলি ব্যাগ্ৰতাৰে দিওঁ তালি বেহেৰাই বোলে ভেটি বেচোঁ দিয়ক! (৩) চপনীয়াৰ চিকুণ চঞ্চলতা চেগ চাই চলা চহানেতা চিৰকলীয়া চিকাৰ চিকাৰী চমৎকাৰ চিলনীৰ চিৰন্তন চতুৰতা! (৪) আপুৰুগীয়া অদ্ভুত ভৃত্য আসুৰিক অন্ধ আনুগত্য আঁহফলা ৰণুৱা আচহুৱা বনুৱা আবেগৰ নিচাত বিভ্ৰান্ত! (৫) নীতিবিগৰ্হিত নাট নীতিবাগিশ নিমাত নিষ্ক্ৰিয়তা নিষ্পৃহতা নাটক নষ্ট নিৰ্ঘাত৷ (৬) নাভূত-নাশ্ৰুত নাট্য নটৰ নিস্তেজ নৃত্য নিদ্ৰাহীন