দক্ষিণ ভাৰতৰ দুৰ্গা মা – পৰী শ্যামলী ভূঞা
দুৰ্গা পূজা আহিলেই প্ৰতিবছৰেই দেৱীৰ প্ৰতিমা আহি মোক সপোনত দেখা দিবলৈ ধৰে৷ দুৰ্গা মাৰ যে ভক্ত মই! এইদৰেই প্ৰতিবছৰেই দেৱী আহে আৰু গুচি যায়৷ পূজা কৰোঁ, সাধনা কৰোঁ৷ দুখ-কষ্ট আতৰি যায়৷ অনাবিল শান্তিৰে মনবোৰ উপচি যায়৷ এইবাৰ দুৰ্গা পূজাৰ সময়ত মই দক্ষিণ ভাৰতত৷ নতুন ঠাই, নতুন দেৱ-দেৱী৷ কাকোৱে চিনিবই পৰা নাই৷ চেহেৰাও বেলেগ, নামো বেলেগ৷ মাক বিচাৰি নাপায় অন্তৰাত্মাতে দেৱীক আৰাধানা কৰিবলৈ ধৰিলোঁ৷ পিছে এইবাৰোঁ সপোনত আহি আহি এগৰাকী অস্পষ্ট দেবীৰ প্ৰতিমাই মোক সদায় আশীৰ্বাদ দি যাবলৈ ধৰিলে৷ তাকে দেখি
Read more