বিপন্ন সময়ৰ কথোপকথন- উচ্চজিৎ দশগিৰি

– হেৰা বন্ধু, শোকসভা এখন পাতোঁ আহা৷

– কোন মৰিল?

– ৰে’লৰ চেপাত কেইজনমান শ্ৰমিক৷

– আহ মৰ্মান্তিক, আত্মহত্যা নেকি?

– নহয়, ভাগৰত ৰে’লৰ আলিত শুই দিছিল৷

– ধেই, নাপাতোঁ শোকসভা, ৰে’লৰ আলিত শুবলৈ যোৱা সেইকেইটা নিচাখোৰ বুৰ্বক৷

– আহা, তেন্তে অন্য এখন শোকসভা পাতোঁ৷

– আকৌ কোন মৰিল?

– এজন পীতবস্ত্ৰধাৰী সন্ন্যাসী৷

– ধূৰ, নাপাতোঁ শোকসভা, সেইজন কট্টৰ হিন্দু৷

– আহ, কি যে কোৱা, ব’লা অন্য এখন শোকসভা পাতোঁ৷

– কাৰ?

– এজন কৃষ্ণাংগক পুলিচে মাৰিছে৷

– সেইজন আমেৰিকাৰ, আমি শোকসভা পতাৰ একো দৰকাৰ নাই৷

– তেন্তে আন এজন মৰিছে, তাৰে শোকসভা পাতোঁ।

– কোন মৰিল?

– এজন অভিনেতাই আত্মহত্যা কৰিছে।

– নালাগে, এজন পেটীবুৰ্জোৱাৰ মৃত্যুত আকৌ কিহৰ শোক কৰা৷

– আহ, তেন্তে কাৰ শোকসভা পাতোঁ, তেল জ্বলি বন পোৰোঁতে দুজন মানুহ ঢুকাইছে, সিহঁতৰ পাতোঁ আহা৷

– নালাগে,  তেলৰ বেপাৰীৰ তাত চাকৰি কৰাবোৰৰ বাবে আকৌ কিহৰ শোকসভা৷

– তোমাৰ লগত নোৱাৰি৷  সীমান্তৰ গাঁৱখনত যে এজন ঢুকাইছে, তেওঁৰ মৃত্যুতে শোক কৰোঁ আহা৷

– কোন ঢুকাইছে?

– এজন D ভোটাৰ ৷

– সেইবোৰ অবৈধ প্ৰব্ৰজনকাৰী, শোক কৰিবলৈ একো নাই৷

– মোৰ মূৰটো নাখাবা, মন্ত্ৰী এগৰাকী মৰিছে, শোক কৰিব পাৰিমনে?

– ৰাষ্ট্ৰযন্ত্ৰৰ হাতোৰা এটাৰ মৃত্যুত আমি মৰ্মাহত হোৱাৰ কি প্ৰয়োজন৷

– বন্ধু, তেন্তে আমি কাৰ মৃত্যুত শোকসভা পাতিম?

– মানুহৰ!

– মানুহ কোন?

– মই আৰু মোৰ অনুগামী৷

– আচ্ছা, তোমাৰ দেউতা মৰিলে পাতিবানে শোকসভা?

– পাতিম, কিয় নাপাতিম?

– কিন্তু তেৱোঁতো এগৰাকী চৰকাৰী বিষয়া অৰ্থাৎ মধ্যবিত্ত বুৰ্জোৱা!

– আহ, তেওঁ মোৰ দেউতা৷

– তোমাৰ দাদাৰ মৃত্যুত?

– পাতিম, পাতিম৷

– কিন্তু তেওঁ চিনেমাৰ অভিনেতা৷

– আহ, বন্ধু, ব’ৰ নকৰিবা৷ তেওঁ মোৰ দাদা৷

– আৰু তোমাৰ মাৰ মৃত্যুত পাতিবানে?

– আহ, ইমান কষ্ট কিয় দিছা, মা মোৰ অতিকে আপোন, কিয় নাপাতিম?

– তোমাৰ মা পিছে বহুৰাষ্ট্ৰীয় কোম্পানীৰ চাকৰিয়াল, তোমাৰ ভাষাত দালাল৷

– বন্ধু, মোৰ মাক লৈ এনেকৈ ক’বলৈ বেয়া নালাগিল তোমাৰ?

– বাৰু বাদ দিয়া, মোৰ মৃত্যুত তুমি শোকসভা পাতিবানে?

– নাপাতোঁ৷

– কিয়?

– তুমি সমালোচক, সমালোচকৰ মৃত্যুত কিহৰ শোকসভা?

– কিন্তু তুমি যে মোক বন্ধু বুলি কোৱা৷

– আন্দোলনকাৰী বিপ্লৱীয়ে বন্ধুু বিয়োগত কান্দি সময় নষ্ট নকৰে৷

– অহ, বুজিলোঁ৷ শেষ প্ৰশ্ন, তোমাৰ মৃত্যুত মই শোকসভা পাতিব পাৰিমনে?

– তোমাৰ যি ইচ্ছা তাকে কৰিবা৷

– বুজিলোঁ, মৃত্যুৰ পিছত তুমি মোৰ ইচ্ছাক মানি ল’বা৷ ক্ষমা কৰিবা, মই সেয়ে তোমাৰ ডিঙিত এই ছুৰীখন বহুৱাই দিলোঁ৷

– আহ, মৰিলোঁ! তুমিও ব্ৰুটাছ্ ………..