কৌতুক-দেবজিত শৰ্মা
মোৰ বন্ধু আদিত্যৰ ঘৰলৈ দহজন আলহী একেলগে আহিল৷ পত্নীয়ে ভিতৰলৈ মাতি নি ক’লে, ‘ঘৰত চেনী নাই৷ কি কৰোঁ?’
বৰঠাকুৰ: তুমি চাহ বনাই আনিবা চেনী নোহোৱাকৈ৷ বাকী মই চম্ভালিম৷
চাহ আহিল৷ বৰঠাকুৰে ক’লে,
“আজি খেল এটা খেলিছোঁ৷ একাপ চাহত চেনী দিয়া নাই৷ যাৰ ভাগত সেই কাপ চাহ পৰে কাইলৈ আমি তেওঁৰ ঘৰত চাহ খাবলৈ যাম৷”
সকলোৱে মনে মনে চাহ খাবলৈ ধৰিলে৷
আলহীৰ মাজৰে এজনে আকৌ মন্তব্যও কৰিলে,
“মোৰ চাহ কাপত ইমান চেনী দিছে, ডায়বেটিচ নহ’লেই হয়৷”
☆ ★ ☆ ★ ☆
10:18 am
খুব হাঁহিলো এওঁ আৰু মই। বেলেগ জমনি।