আপদীয়া পদ্য – ধনজিৎ বৰুৱা
(১)
গুছি গ’ল শকুনি থাকি গ’ল সঁচ
সকলো ঠাইতে গজে হৈ বৰ গছ
দেশ জাতি সমাজ
মাত্ৰ কথাৰ ৰেৱাজ
মানৱ সম্পদ বধি কৰে তচ-নচ
(২)
দপ্তৰ নহয় যেন বাদুলীৰ হে মুখ
টেবুলৰ তলে পিৰিতী যত নষ্ট সুখ
বুকু এহাত গৰ্ব
আলবৎ এদিন খৰ্ব
পোতা কিম্বা চিতা বাপু, চাৰিহাত জোখ ৷
(৩)
কৰ্ফাল খাই নামি আহিলোঁ চিটিবাছৰ পৰা
সাষ্টাংগে প্ৰণামী সাৱটি ল’লোঁ ধৰা
জাৰি জোকাৰি ধূলি
থিক থাক কৰি চুলি
বাছ নহয় ডাৰলিং যেন তোমাৰ প্ৰেমৰ গড়া
☆★☆★☆
2:58 pm
হাহা শেষৰটো ?
9:55 pm
ধন্যবাদ পঢ়ি চোৱাৰ বাবে ৷
9:59 pm
ধন্যবাদ পঢ়ি চোৱাৰ বাবে
9:58 am
বঢ়িয়া দক।
3:05 pm
এ মজ্জা ??
3:14 pm
ভাল পালো পঢ়ি চাই উৎসাহ দিয়াৰ বাবে