মূৰা ভাঙি দিম – বি এন ৰূপম
: তোমাক সঁচাকৈ বহুত ভালপাই পেলাইছোঁ বিদিশা৷
: ময়ো তোমাক বহুত ভালপাওঁ প্ৰাঞ্জল৷
: তোমাৰ এটা এটা কথা মোৰ কাণত বাজি থাকে প্ৰতিনিয়ত৷
: মোৰ আকৌ প্ৰতিপল প্ৰতিক্ষণত তোমাৰেই ছবি ভাঁহি থাকে৷
: এইদৰে চিৰজীৱন তোমাৰ চকুত মই ভাঁহি থাকিব বিচাৰোঁ, মোৰ প্ৰতিটো পল হৈ থাকক তুমিময়…৷
: মোৰো একেই কামনা৷ কথা দিয়া মোক প্ৰাঞ্জল এইদৰে সদায়ে ভালপাই যাবা!
: আস্বাস নিদিও, মই তোমাক বিশ্বাস দিম বিদিশা৷ বিশ্বাসেহে আমাক উপলব্ধি কৰায় ভালপোৱাৰ৷
: ময়ো বিচাৰোঁ তেনে বিশ্বাসৰ উপলব্ধি, ভালপোৱাৰ প্ৰথম উপলব্ধি৷
: দিম দিম৷ তোমাৰ হৃদয় পূৰাই দিম ভালপোৱাৰে৷
: মোৰ এতিয়া এনে লাগিছে যেন তুমি এজাক বৰষুণ, যিজাক বৰষুণৰ বাবে মই ইমান দিন ৰৈ আছিলোঁ৷ আজি মোৰ অপেক্ষাৰ অন্ত পেলাই নামি আহিলা মোৰ বুকুলৈ৷
: আস্! কি অনুভৱ!
: তুমি সঁচাকৈয়ে বৰষুণ৷ তোমাৰ প্ৰতিষাৰ কথাই মোক শিহৰিত কৰি তোলে৷
: বৰষুণ চে য়াদ আয়া, বতৰ সিমান ঠিক নহয়৷ ব’লা যাওঁ৷ অ’টোত যাওঁ, তোমাক থৈ আহিম৷
: ব’লা৷
পাৰ্কৰ পৰা প্ৰাঞ্জল-বিদিশা ওলাই আহি অ’টো এখনৰ ওচৰলৈ গ’ল৷ প্ৰাঞ্জলেে সুধিলে,
: লংকেশ্বৰ যাব!
অ’টো চালকজনে মূৰ দুপিয়াই বহক বুলি কওঁতে বিদিশাই সুধিলে,
: কিমান ল’ব?
: তিনিশ টকা৷ আৰু আগতে নিছিলোঁ নেকি!
চালকজনে ক’লে৷ অ’টোৰ দৰ্জাখন খুলিবলৈ লোৱা প্ৰাঞ্জলে ৰৈ দি বিদিশালৈ চাই সুধিলে,
: আগতে নিছিলোঁঁ মানে? আৰু কাৰ লগত আহিছিলা?
চকুদুটা কোঁচাই বিদিশাই ক’লে,
: মোৰ কথা কৈছে নে তোমাৰ! কাৰ লগত আহিছিলা?
: আৰে, কথা ঘূৰাইছা কিয়? কিমানজনৰ লগত তোমাৰ হলিগলি?
: কথা ভালদৰে ক’বা৷ নিজৰ কিমানজনীৰ লগত লিলিমাই হাঁ? অ’টো চালকে মনত ৰৈ যোৱাকৈ লিলিমাই কৰি ঘূৰি ফুৰা হাঁঁ!
: বচ, বহুত বকিলা৷ তুমি নিজে এজনী ফাল্টু ছোৱালী৷
: কাক ফাল্টু ক’ হাঁ? মুখ চম্ভালি কথা ক’বি৷ আৰু ‘তুমি এজাক বৰষুণ, শিহৰণ দিয়া’ এইবিলাক ডায়লগ বেলেগৰ আগত দিবি যা৷
: নিজে মুখ চম্ভালি থাক৷ অ দিমেই৷ তই তই বৰষুণ নহয়, তই নলাৰ পানী
: ফুট যা আঁতৰ হ’৷
: চেই চেই চু……
অ’টো চালক জনে মাত দিলে,
: অ’ দাদা কাজিয়া এৰক৷ মোৰ ভুল হ’ল, মই আন কাৰোবাকহে নিছিলোঁ৷ ভুলতে আপোনালোকক নিয়া বুলি কোৱা গ’ল৷ বলক এতিয়া আঢ়ৈশ টকা ভাড়া দিলেও হ’ব৷
প্ৰাঞ্জল-বিদিশাই একেলগে চিঞৰি ক’লে,
: “মূৰা ভাঙি দিম”
☆★☆★☆
5:36 pm
“মূৰা ভাঙি দিম”??
তামাম ।??
5:47 pm
মজা লাগিল৷