কৰ্মব্যস্ততাৰ বাবে মোৰ এজন বন্ধুৰ ফেচবুক একাউণ্ট নাছিল৷ দুসপ্তাহমান আগতেহে একাউণ্ট খুলিছে৷ কালি সন্ধিয়া একেলগে বহি থাকোতে দুপেগমান খোৱাৰ পিছত সি লাজ লাজকৈ ক’লে – “ফেচবুক আচলতে ভালেই বস্তু বে৷ মই আগতেই খুলিব লাগিছিল৷ নতুন জগত এখনত সোমোৱা যেন লাগিছে৷ বহুত নতুন নতুন বন্ধু হৈছে৷ কিন্তু এটা কথা আচৰিত লাগিছে যে মোলৈ বহু অচিনাকি ছোৱালীয়ে ফ্ৰেইণ্ড ৰিকুৱেষ্ট পঠাই আছে৷ “ কথাষাৰ শুনি তালৈ পুতৌ উপজিল৷ বেচেৰা, নতুন নতুন সোমাইছে৷ ফেচবুকৰ জটিলতাবোৰ এতিয়াই বুজি পোৱা হোৱা নাই৷ নতুন পেগটো বাকী লৈ

প্ৰত্যেক সন্ধিয়া শ্ৰীমান দত্তই অফিছৰ পৰা উভতিবৰ সময়ত মোবাইলৰ মেচেজ বক্সৰ এটা বিশেষ sms চাই লয়৷ তাত যদি লিখা থাকে ’rice’ বা ’dali’ বা ’m. oil’ শ্ৰীমান দত্তই বুজি পায় যে ঘৰ গৈ সোনকালে পাব লাগিব৷ নহ’লে চাউল বা দাইল বা মিঠাতেলৰ অভাবৰ বাবে ঘৰৰ চৰু বন্ধ অৱস্থাত থাকিব৷ আনহাতে যদি তাত লিখা থাকে ’biscuits’ বা ’tiffin karone kiba’ শ্ৰীমান দত্তই বুজি পায় যে সেইখিনি বস্তু পাছদিনা পুৱাৰ বাবে লাগিব৷ গতিকে আড্ডা মাৰি লাহে ধীৰে ঘৰলৈ উভতিলেও অসুবিধা নাথাকিব৷ এই

দৃশ্য এক : গানটো কি ফাল্টু! – ক্লায়েণ্ট এক৷ : হয়, সংস্কৃতিৰ পথাৰত এইবোৰ অপতৃণ – বৰুৱা৷ : প্ৰতিবাদ হ’ব লাগে৷ : হয় ছাৰ, যথাৰ্থ ভাবেই এফ বিত চৰ্চা হৈছে৷ : ঠিক কৈছে, ক’ত চাইন কৰিম৷ : ইয়াত ইয়াত ছাৰ৷ দৃশ্য দুই : ফেইচ বুকত এনে গানৰ আলোচনা হোৱাটো কিন্তু ভাল হোৱা নাই৷ কি কয় বৰুৱা? – ক্লায়েণ্ট দুই : হয় ছাৰ, নিগেটিভ পাব্লিছিটিহে পাব৷ কথাই পাতিব নালাগে এইবোৰৰ৷ দৃশ্য তিনি : গালেই যেনিবা কি মহাভাৰতখন অশুদ্ধ হ’লনো, কি কয়