সংখ্যাটোৰ আঁৰৰ কথা ”ফটাঢোল ”ৰ ই-আলোচনীখনৰ সম্পাদনাৰ দায়িত্ব লোৱাৰ সমান যোগ্যতা যে নাই সেয়া মোৰ বাৰুকৈয়ে জ্ঞাত। সেয়েহে ডিচেম্বৰৰ মাজভাগত প্ৰশাসকসকলৰ এজন ৰিণ্টুমণি দত্তই মোক আলোচনীখনৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহৰ সংখ্যাটোৰ সম্পাদনাৰ গুৰু দায়িত্ব ল’ব লাগিব বুলি জনোৱাত অলপমান থতমতেই খালো। সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰখনত মই আচলতে ন-শিকাৰু। শিকিবলৈহে চেষ্টা চলাই আছো। গোটত প্ৰতিভাৱান লিখক-লিখিকা বহুত আছে। তেওঁলোকৰ লিখাৰ গুণগত মানদণ্ড বহু উন্নত। তাৰ লগতে অসমৰ সাহিত্য ক্ষেত্ৰৰ ভালেকেইজন পুৰোধা ব্যক্তিয়েই এই আলোচনীখনত তেওঁলোকৰ লিখনি দি থাকে। তেনে অৱস্থাত এয়া মোৰ বাবে ভয় খোৱাৰে

‘ফটাঢোল’ ই-মেগাজিনখনৰ সপ্তম সংখ্যাটোৰ আঁৰৰ প্ৰধান কথাটো ‘বাওনা হৈ চন্দ্ৰলৈ হাঁত মেলা’ৰ দৰেই কথা এটা। মোৰ দৰে মুৰুখমতি এজনক সম্পাদকৰ দায়িত্ব দিয়া বা লোৱা বা সুকলমে দায়িত্ব পালনৰ চেষ্টা কৰাৰ আৰঁত যে কেইজনমান ব্যক্তিৰ প্ৰত্যক্ষ সহযোগ আছে সেয়া নিশ্চয় সকলোৱে অনুমান কৰিব পাৰিছেই। সাহিত্যৰ পথাৰৰ এই বাওনাজনকো সম্পাদকৰ দায়িত্ব দিয়াৰ আঁৰত জ্যেষ্ঠ ভাতৃসদৃশ দুজন ব্যক্তি আছিল, যাৰ নিশ্চিত অভয়বাণী আছিল যে আমি আছো তোমাৰ লগত, তুমি মাথো ‘হা’ কোৱা। মৃদুল কুমাৰ শৰ্মা আৰু ৰিণ্টুমনি দত্তৰ সেই অনুঘটকৰ দৰে কাম কৰা

সংখ্যাটোৰ আঁৰৰ কথা–জীমনি গগৈ অক্টোবৰ মাহৰ শেষৰ ফালে প্ৰস্তাৱটো আহিছিল – ডিচেম্বৰ মাহৰ “ফটাঢোল” ই-আলোচনীখনৰ সম্পাদনাৰ দ্বায়িত্ব ল’ব লাগে। একে আষাৰে না কৰিছিলো। আনুষংগিক কেইবাটাও কাৰণৰ লগতে প্ৰধান কাৰণটো আছিল, ই-আলোচনী এখন সম্পাদনা কৰাৰ ক্ষেত্ৰত যিধৰণৰ কাৰিকৰী দিশসমূহৰ কথা থাকে, সেই সম্পৰ্কে নূন্যতম জ্ঞানখিনিও মোৰ নাছিল। কিন্তু মোৰ এই অজ্ঞতাক নসাৎ কৰি আলোচনীখনৰ লগত পূৰ্বৰে পৰা জড়িত থকা লোকসকলে গোটেই কথাবোৰ এনেকৈ সহজ কৰি বুজাই দি মোৰ আগত দাঙি ধৰিলে যে মনৰ মাজত ভাল কাম এটা কৰাৰ হেঁ‌পাহটোৱে উকমুকাই উঠিল।

‘ফটাঢোল’লৈ আহিছিলো সন্মানীয় ব্যক্তি অভিজিতদা, জ্যোতিদাৰ লেখা দেখি, অকণমান হাঁহিম বুলি। চলিত বৰ্ষৰ এপ্ৰিল মাহৰ প্ৰথমতেই এটা লেখা দিলো। ইমান মৰম পাম বুলি ভবাই নাছিলো। লাহে লাহে বহুত সন্মানীয় ব্যক্তিক লগ পালো। দুই এটাকৈ লেখা দিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো। এনেদৰে ফটাঢোলৰ সদস্যসকলৰ মৰমত সক্ৰিয় সদস্য হৈ পৰিলো। দিনক দিনে ফটাঢোলে উন্নতি কৰিব ধৰিলে। নৱেম্বৰ মাহৰ সম্পাদনাৰ বাবে গুৰু দায়িত্ব পালো। প্ৰথমে ভয় লাগিছিল। কিন্তু তলত উল্লেখ কৰা ব্যক্তিসকলৰ প্ৰচেষ্টাত আলোচনীখন প্ৰথম বৰ্ষৰ পঞ্চম সংখ্যা ভূমিস্থ হ’ল। জনপ্ৰিয় হাস্য-ব্যংগ গোট ‘ফটাঢোল’ৰ মাহেকীয়া

ব্যংগ লেখা সকলোৰে বাবে সম্ভৱ নহয়৷ দেখাত সহজ যেন বোধ হ’লেও ই আচলতে অতি জটিল বিষয়৷ হয়তো ব্যংগ লিখিবলৈ সেয়েহে মই অপাৰগ৷ আজিৰ পৰা চাৰিমাহ পূৰ্বে দৈনন্দিন জীৱনৰ ব্যস্ততা আৰু কেতিয়াবা বিৰক্তিকৰ হৈ পৰা সময়বোৰৰ মাজত হাঁহিৰ খোৰাক বিচাৰিয়েই ফেচবুকৰ হাস্য-ব্যংগ গোট “ফটাঢোল”ৰ সদস্য হৈছিলো৷ এই গোটৰে মাহেকীয়া আলোচনীখনৰ তৃতীয় সংখ্যাটি সম্পাদনা কৰাৰ গুৰু দায়িত্ব অৰ্পণ কৰা হ’ল মোৰ ওপৰত৷ ইয়াৰ বাবে সম্পাদনা সমিতিৰ ওচৰত মই কৃতজ্ঞ৷ ভয় আৰু শংকাৰ মাজেৰে আলোচনীখন সম্পাদনাৰ দায়িত্ব পালন কৰাৰ পথত এয়া মোৰ অপৈণত

অতি কম সময়ৰ ভিতৰতে বিশেষ জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰা ফেচবুকৰ অন্যতম হাস্য ব্যংগ গোট ‘ফটাঢোল’ ৰ প্ৰথম প্ৰয়াস, ই-আলোচনীখনৰ প্ৰস্তাৱনা সংখ্যাটোৰ সম্পাদনাৰ গুৰুদায়িত্ব লবলৈ পাই মই অতিকে আনন্দিত আৰু গৌৰৱান্বিত। এই দায়িত্বভাৰ অৰ্পণ কৰাৰ বাবে ফটাঢোলৰ প্ৰশাসকমণ্ডলীক ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিছো। প্ৰস্তাৱনা সংখ্যাটোৰ সম্পাদনাৰ ক্ষেত্ৰত সম্পাদনা সমিতিৰ সহায় সহযোগিতাৰ অবিহনে হয়তো আমাৰ এই প্ৰয়াস সম্ভৱপৰ নহ’লহেঁতেন। সংখ্যাটোৰ আৰম্ভণিৰেপৰা কাৰিকৰী দিশসমূহৰ উপৰি অন্যান্য খুঁটি নাটিবোৰ সামৰি লৈ বিশেষভাৱে সহায় আগবঢ়োৱা জ্যোতিৰূপম দত্ত আৰু মৃদুল কুমাৰ শৰ্মাৰ ওচৰত আমি চিৰ কৃতজ্ঞ। বেটুপাত, শুভংকৰ ইত্যাদিৰ