আজিকালি পূজা আহিলেই মই বৰ অস্থিৰ হৈ পৰোঁ। আচলতে এতিয়া অস্থিৰ হৈ লাভ নাই বুলিও জানো! চৰকাৰী চাকৰি কৰা তাতে আকৌ আগত অফিচাৰ নাম ফলক এখন আঁ‌ৰি থোৱা, আমাৰ দৰে মানুহৰ বাবে পূজা মানে কিমান বোজা আপুনি কি বুজিব! যত দোষ মোৰ এই চেহেৰাটো! চেহেৰাটো বুলি যে ক’লোঁ কিয় কৈ আছোঁ ৰ’ব। আচলতে ডেকা বয়সত মইও সেই হেণ্ডচামেই আছিলোঁ, তাতে আপোনাৰ অলপ চেনি টাইপৰো। কিমানজনীৰ লগত লীলা কৰিলোঁ নিজেই হিচাপ দিব নোৱাৰিম। শেষত গৈ যিগৰাকীৰ লগত সংসাৰ কৰিলোঁ, তেৱোঁ‌ আছিল

বিয়াগোম ফেচবুক চেলিব্ৰেটি বিশিষ্ট বৰ্মনে ঘড়ী ঘণ্টা, পঞ্জীকা আদি চাই ঠিক দহ বাজি পয়ত্ৰিশ মিনিট আৰু বাৰ চেকেণ্ডত দেশ, জাতি আৰু সমাজ উদ্ধাৰকাৰী ষ্টেটাচ এটা প্ৰসৱ কৰিলে৷ শনিবাৰৰ ৰাতিপুৱা৷ বৰ্মনৰ অফিচ সেইদিনা বন্ধ৷ গতিকেই ঠেং ঠুং মেলি হালধীয়া বক্সাৰটো পিন্ধি আৰামত বাহিৰৰ চোফাখনত বাগৰি ল’লে৷ বেমাৰী মুৰ্গীৰ দৰে চকু মুদ খাই আহিলেও কাণদুখন সম্পুৰ্ণ জাগ্ৰত কৰি ৰাখিছে৷ অপেক্ষা সেই বিশেষ শব্দৰ… ন’টিফিকেচনৰ৷ যোৱা চাৰিমাহৰ হিচাপ উলিয়াই থৈছে বিশিষ্ট বৰ্মনে৷ আজিকালি তেওঁৰ একোটা ষ্টেটাছত গড়ে ৫৪৭টা লাইক পৰে৷ জাতীয়তাবাদ, আলফা আৰু

১) বিত্ত সচিব দৌৰি আছে কান্ধত লৈ মোনা চাৰিওফালে ধনেই ধন চপাবলৈ আন কোঢ়োনা হাতত লৈ ৰচিদ বহী ফটাফট কৰিছে চহী দেউক দিবলৈও নোজোৰে পিছে চাউল এক দোণা৷ ২) দীঘলীপুখুৰীৰ পাৰত তোমালোকে কৰিলা প্ৰতিবাদ ওকণি ভৰ্ত্তি চুলিহে আঁতৰালা নিদিলা ভাল সংবাদ সংবাদ শীৰ্ষলৈ অহাৰ মন পোৱা যদি নগদ ধন কাপোৰ খুলিবলৈয়ো নকৰিবা হ’বলা অলপো লাজ৷ ৩) শিক্ষকক নিন্দা কৰাজন বৈৰী সমাজৰ জাতি গঢ়োঁতাৰ বিৰুদ্ধে কথা বৰ বৰ অভিভাৱক শিক্ষক ছাত্ৰ ত্ৰিকোণীয়া প্ৰচেষ্টা মাত্ৰ এজনে নোৱাৰে কৰিব তিনিও লগ হৈ কৰ৷

মই তেতিয়া নৱম মান শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী৷ ছাত্ৰী একতা সভাৰ মিটিং চলি আছে, লগৰ কেইজনীৰ সৈতে চানা চোবাই শেষৰ ফালৰ বেঞ্চ এখনত বহি আছো৷ হঠাৎ কথা নাই বতৰা নাই মঞ্চত ঘোষণা কৰিলে -এতিয়া পৰৱৰ্তি কাৰ্যসূচী আগুৱাই নিবলৈ শ্ৰীমতি বৰ্ণালী ফুকণক অনুৰোধ কৰিলো৷ অপ্ৰত্যাশিত ভাবে নিজৰ নামটো শুনি ইফালে সিফালে চাই ভুল শুনিলো বুলি চানা দুটমান মুখত ভৰাই চোবাবলৈ ধৰোতেই পোনৰ ঘোষণা কৰিলে -পৰৱৰ্তি কাৰ্যসূচী আগবঢ়াই নিবলৈ শ্ৰী বৰ্ণালী ফুকণক অনুৰোধ কৰিলো৷ এইবাৰ বুজি উঠিলো ইয়াৰ পৰা সাৰি যোৱাৰ কোনো উপায় নাই৷

ভোলাৰামৰ সাংঘাতিক ল’ৰালৰি৷ হাতত এডাল লাঠি আৰু এখন পতাকা লৈ সি প্ৰায় লৰ দিয়াৰ দৰে খোজ দিছে৷ “ক’লৈ যাৱ অ’ই? “ মই সুধিলোঁ৷ “ষ্টে’ছন৷ “ “ৰে’লত ক’ৰবালৈ যাবি? ? “ “নহয়৷ ৰে’লত জুই লগাবলৈ গৈ আছোঁ‌৷ “ “কিয়? “ মই আচৰিত হৈ সুধিলোঁ, “বেচেৰা ৰে’লখনে তোৰ কি ক্ষতি কৰিলে৷ সেইখন চৰকাৰী সম্পত্তিহে৷ “ “তেন্তে দেশে বিহাৰত আমাৰ দলৰ চৰকাৰ কিয় নবনালে? ? “ সি খঙত ক’লে৷ “আমাৰ চৰকাৰ নহ’লে আমি দেশত জুই লগাই দিম৷ “ “এয়াটো গণতান্ত্ৰিক কথা নহ’ল৷ “

“হেল্ল’ শইকীয়া চাৰ হয় নে বাৰু?” “হয়, কোনে কৈছে?” “চাৰ, মই ৰাতুল, আপোনাক অফিচত লগ ধৰি থাকোঁ যে মাজে মাজে, সেই যে ছয়গাওঁৰ ৰাস্তাটো! চিনিব পাৰিছেনে চাৰ?” “অ’ হয় হয়, পাৰিছোঁ পাৰিছোঁ।” “চাৰ, উৰুকা আৰু মাঘ বিহুৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ আপোনাক।” “ঠিক আছে বাৰু, তোমালৈও শুভেচ্ছা থাকিল। তোমাৰ কামটো মই কৰিব চেষ্টা কৰি আছোঁ, অতি সোনকালে ভাল খবৰটো পাবা তুমি।” “হ’ব চাৰ, মই বিশেষ কথা এটাৰ কাৰণেহে ফ’ন কৰিলোঁ আপোনাক।” “কোৱাচোন কি কথা?” “চাৰ, উৰুকাৰ বাবে মাছ কিনিলে নেকি আপুনি?” “নাই

(১) এনেয়ে মই টিভি নাচাওঁ৷ অৱশ্যে চাবলৈ মন থাকিলেও উপায় নাই৷ ৰিম’ৰ্টটোৰ ওপৰত শ্ৰীমতীৰ অপ্ৰতিদ্বন্দী ৰাজত্ব চলে৷ এওঁৰ মতে, ”বেচি কথা নক’বা দেই৷ মই মাত্ৰ দিনত আৰু ৰাতিহে টিভি চাওঁ৷ বাকী সময়ত তুমি যি চোৱা চাই থাকিবা৷ মোৰ একো প্ৰব্লেম নাই৷ ” গতিকে মই হেন শান্তিপ্ৰিয় নিমাখিত জীৱ এটাই ”অ’কে ডাৰ্লিং” বুলি নকৈ আৰুনো কি ক’ম? অগত্যা লেপটপটোকে খুলি লৈ দেশৰ খবৰবোৰ লওঁ মাজে মাজে৷ মোৰ লেপটপ বুলি কৈছোহে৷ এইটোৰ ওপৰতো এওঁৰ শেনচকু৷ ইণ্টাৰনেট অন কৰাৰ লগেলগেই এওঁ আহি হাজিৰ৷

আজি সভাৰ শ্ৰদ্ধাৰ সভাপতি মহোদয় আৰু শিক্ষা গুৰু সকল৷ জয়জয়তে সকলোকে মোৰ আন্তৰিক শ্ৰদ্ধা ও সেৱা জ্ঞাপন কৰি আজিৰ আকস্মিক বক্তৃতাৰ মোৰ বিষয়টোৰ ওপৰত একাষাৰ ক’বলৈ ওলাইছোঁ৷ ভুল-ভ্ৰান্তি হ’লে গালি নিদিয়ে যেন৷ কিন্তু জোতা-চেন্দেল দিব পাৰে৷ দোকান দিব নোৱাৰিলেও নিজে পিন্ধিব পাৰিম৷ নাইবা দান দিম৷ মোৰ বিষয়টো হ’ল চামুচ৷ চামুচ এবিধ ঘৰচীয়া সামগ্ৰী৷ হেতাৰ পোনা অৰ্থাৎ বাচ্চাবোৰকে চামুচ বুলি কোৱা হয়৷ ইয়াৰ কেইবাটাও প্ৰজাতি দেখিবলৈ পোৱা যায়৷ যেনে – কাঠৰ চামুচ, বাঁহৰ চামুচ, ষ্টীলৰ চামুচ, প্লাষ্টিকৰ চামুচ, কাটা চামুচ আৰু

:টোপনি আহিল? :নাই৷ :তেন্তে? কিবা এটা কোৱা৷ মনে মনে ৰ’লা যে? :আচলতে মই কিবা এটা ভাবি আছো৷ :কি? :এই যে আমি দিনটোত এবাৰো মেছেজ এটা নকৰাকৈ থাকিব নোৱাৰো, সাধাৰণৰপৰা সাধাৰণ কথা এটাও ইটোৱে আনটোৰ সৈতে শ্বেয়াৰ নকৰাকৈ নাথাকো, সদায় নিশা দুই বজালৈকে ফোনত কথা পাতো… এইবোৰ আচলতে কি? আমাৰ মাজৰ সম্পৰ্কটোনো কি? আমিতো প্ৰেমিক-প্ৰেমিকা নহয়! :মই ইমানবোৰ কথা ভাবি থকা নাই৷ মুঠৰ ওপৰত তোমাৰ লগত কথা পাতি ভাল লাগিছে, কিবা এটা আপোন আপোন লাগে তোমাক৷ কথা নপতাকৈ থাকিব নোৱাৰো তোমাৰ

ফেচবুকৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় হাস্য-ব্যংগ গোট ‘ফটা-ঢোল’ৰ মাহেকীয়া আলোচনীখনৰ প্ৰথম বৰ্ষৰ চতুৰ্থ সংখ্যাটিৰ সম্পাদনাৰ দায়িত্ব মোক অৰ্পণ কৰাৰ বাবে সম্পাদনা সমিতিৰ ওচৰত মই কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশ কৰিলো লগতে “ফটাঢোল” গোটৰ প্ৰতিজন সদস্যক এই সুযোগতে কৃতজ্ঞতা তথা ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিলো৷ আলোচনীখনৰ বিভিন্ন দিশ সমূহৰ লগত বিশেষ ভাবে জড়িত মৃদুল কুমাৰ শৰ্ম্মা, জ্যোতিৰূপম দত্ত, ৰিণ্টুমনি দত্ত, মেঘালী দিহিঙীয়া তথা প্ৰণীতা গোস্বামী বৰঠাকুৰৰ সহায়ৰ অবিহনে হয়তো আলোচনীখন প্ৰকাশ কৰি উলিওৱাটো মোৰ বাবে সম্ভবপৰ নহ’লহেঁতেন৷ তেওঁলোক আটাইৰে ওচৰত মই চিৰকৃতজ্ঞ৷ কাৰিকৰী দিশৰ বিভিন্ন কথাবোৰ পুংখানুপুংখৰূপে বুজাই