আপদীয়া পদ্য -অনসূয়া বৰঠাকুৰ
(১)
পঢ়া-শুনা, খেলা-ধূলা একোতে নহ’ল।
সেই দুখ লৈয়ে মাক সিপুৰীলৈ গ’ল।
ৰাজনীতিত দি যোগ,
এতিয়া কৰিছে ভোগ,
ভাগ্যৰ বলত হেনো সঞ্চালকো হ’ল।
(২)
ডাক্তৰ নহ’লেও কওঁ, এটা কথা ঠিক;
টেষ্ট কৰালে ‘অ’মিক্ৰণ’ পাবই সঠিক।
এই যে কয় ‘চৰ্দি জ্বৰ’,
খেল কিন্তু ভাইৰাছৰ,
ফটা মুখেৰে ইয়াতকৈ নকওঁ অধিক!
(৩)
কবি, সাহিত্যিক বোলে আছে ঘৰে-ঘৰে।
ফৰ্মূটি মাৰিলেও কবিৰ গাতে পৰে।
সকলোৱে লিখা দেখি,
মাজে-মাজে থাকোঁ লিখি,
জানো পাই কবিতাত পৰে নে নপৰে!
☆ ★ ☆ ★ ☆