আপদীয়া পদ্য-কুমকুম শৰ্মাবৰুৱা

                 (১)

সাপে বেঙক দেখিয়েই লগালে মাত

হয় বোলো তুমি কোনফালে ল’লা বাট

         বেঙে ক’লে তপৰাই

         তুমিযে নাখাবলই 

কি কৰোঁ মই ভাবিয়েই নাপাওঁ তত।

              (২)

মদ-ভাং নাখাবানা প্ৰেমিকাই ক’লে 

নাখাওঁ বাৰু কৈছোঁ উৎসৱ নহ’লে

         ফুলশৰ্যা ৰাতিয়েই

         দৰা ৰাজে ধৰিলেই

কইনাই মা-বাপ সকলোকে স্মৰিলে।

                 (৩)

শিক্ষকে ক’লে শ্ৰেণীত নাপাতিবা কথা

হয় ছাৰ আমি বাৰু নাপাতোযে কথা

          হৰষিতে শিক্ষকেও

           ভালকৈয়ে পঢ়ালেও

ছাত্ৰই পিছে গান গায় ঘূৰাই মাথা।।

☆ ★ ☆ ★ ☆