মাত্ৰ এটোপাল পানী (মূল: মাৰ্ক চেৰ্নফ) – অনুবাদ: নিৰ্মালী বৰমূদৈ
এসময়ত এগৰাকী মহিলাই মৰুভূমিত নিজকে হেৰুৱাই তিনিদিন ধৰি পানী নোখোৱাকৈয়ে কটাইছিল। তেওঁৰ ডিঙি শুকাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল, ঠিক তেনেতে ১০০ মিটাৰ মান আঁতৰত এটা হ্ৰদ দেখা পালে- “হ’ব পাৰে নেকি? নে কিবা প্ৰতিবিম্ব?” নিজকে কৈ উঠিল তেওঁ। শেষবিন্দু শক্তিকণ গোটাই লৈ কোনোমতে ঢলি নপৰাকৈ তেওঁ হ্ৰদটোৰ ফালে গ’ল আৰু তৎক্ষণাত ধৰিব পাৰিলে যে এইয়া কোনো মৰীচিকা নহয়, বৰঞ্চ ই এটা ডাঙৰ, পৰিস্কাৰ পানীৰে পুষ্ট এটা হ্ৰদ য’ত গোটেই জীৱনটো হেঁপাহ পলুৱাই পানী খাব পাৰিব। যিসময়ত তেওঁ এটোপাল পানীৰ কাৰণে আতুৰ হৈ
Read more