আপুনি ক’লে, কাইলৈ দিম। মই কাইলৈৰ বাবে ৰৈ আছোঁ। আজি আহি আছে, গৈ আছে। আজি আহি আছে গৈ আছে। আপুনি ওঁঠত পেলাই দিম বুলি কোৱা মৌটুপিৰ বাবে মই ৰৈ আছোঁ। ********

বিষ্ণু ৰাভা এতিয়া দোভাগ ৰাতি, চান্দা তুলি ফাংচন পাতি কৰা নাই ত্ৰুটি। তোমাক সুঁৱৰি আছো মাত মাতি, কোনেনো ৰাখিব ভেটি, কি হ’ব আমাৰ গতি। আকৌ আহিবানে তুমি গঢ়িবলৈ সম্প্রীতি, লুইতত জাহ যায় ভৰিৰ তলৰ মাটি, বিষ্ণু ৰাভা এতিয়া ইমান ৰাতি- তোমাৰ ৰচনা পঢ়ি আমি পাৰো চেঙালুটি। বিয়াগোম বহু ডাঙৰীয়াই খাইছে লুটি-পুতি- ৰাইজৰহে টেকেলি কাটি অতীত গৰিমাৰ যেন ইতি-ধামখুমীয়াত হেৰাই জাতিৰ থৰ-কাছুটি। দেখিছো কিছু চমকপ্রদ নীতি লৰিছে দেখো সংস্কৃতিৰ খুঁটি বিষ্ণু ৰাভা অমৰ তোমাৰ কীৰ্তি- বজ্র কণ্ঠ-কৰ্মই জ্বলাই প্রেৰণাৰ বন্তি। *********

১) ফেচবুকত প্ৰেম চলোৱাটো নহয় সহজ কাম আপীবোৰে ডেইলী সলায় ফটো আৰু নাম ৰিকুৱেষ্ট পঠাব ব্লক মাৰিব উৰহৰ খং ভগা ঢাৰিত জাৰিব সেনেহেন প্ৰেম কৰিব নোৱাৰি ঐ ৰাম ৰাম।। ২) ফেচবুকত কবিতাৰে লগালোঁ তালফাল ইনবক্সত গাভৰুবোৰে সোধা হ’ল হালচাল তাৰে এজনী গাভৰু সুন্দৰী কৰিম বুলি জীৱন লগৰী প্ৰপ’জ মাৰোঁতেই বেচাৰী হ’ল চোন অন্তৰ্ধান।। ৩) তেতিয়া আছিল চন দুহেজাৰ বাৰ মনত উৰিছিল প্ৰেমৰ প্ৰতীক পাৰ এগৰাকী বন্ধুৱে ক’লে ফেচবুকত শৰণ ল’লে সুন্দৰেষ্ট আপী পাবি কি শুৱনি তোৰ মাৰ? ৪) আধুনিক যুগৰ

বিমুদ্ৰাকৰণত মৰিল হাজাৰটকীয়া, নল মৰি গজালি দুহেজাৰটকীয়া, চুটকেচতে ধৰিব দুই কোটি, দুৰ্নীতিকাৰীৰ লাগিব জুতি, (নক’লেও হ’ব) শাসক-দুৰ্নীতিৰ প্ৰেম পৰকীয়া। স্বাধীন লোক বিপদজ্জনক ৰাষ্ট্ৰযন্ত্ৰৰ, সততাৰে জীয়াই থকা অতি কষ্টকৰ, অখিলহঁতক বন্দী কৰে, গৌৰীহঁতক হত্যা কৰে, বগলত ছুৰি, মুখত গান গণতন্ত্ৰৰ। কালৰো কাল তদন্তৰ কাল, দুৰ্নীতিৰ শিৰোনাম প্ৰশাসনিক পাল, মূৰৰপৰাই গেলে মাছ, বিষয়া ঘোচত পাছ, বিচাৰিলেই হ’ব জানো কৰ্মচাৰী ভাল? জুবিনদাই ভাল পায় খুঁটা বগায়, বহুতেই তাতে হুৱা-দুৱাখন লগায়, মাতিবলৈকো নেৰে, বদনামো কৰে, কোনোযে নহয় কম বুজিছে বুজায়। গলধনত পেলাই লৈ দীঘলকৈ

ৰক্ষকেই ভক্ষক হয় বিশ্বাস কাৰো নাই, মন্ত্ৰী আমোলাৰ আশীৰ্বাদ হ’লে গাধইও চাকৰি পাই। ভাল কামৰ মূল্যচোন নোহোৱাই হ’ল, বেয়া কামৰহে জয় জয়কাৰ চাৰিওফালে হাল্লা ব’ল। গুৰু শিষ্যৰ সমন্ধতো ঘুণে আছে ধৰি সকলোতে পঁচা পঁচা গোন্ধ আহে ভাঁহি। মন্দিৰ মছজিদ গীৰ্জা গুৰুদ্বাৰ সকলোতে কৰে চুৰ তথাপি আমি কৰিব নোৱাৰোঁ একো হওঁ দূৰতে বিদুৰ । ☆★☆★☆

ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধ মেলি যদি চোৱা পাবা কলিৰ মনিচৰ মৰ্ম সম্বন্ধতে বোৱা খুলশালী আপোন হ’ল সহোদৰহে দূৰতে ৰ’ল ৰামচৰিত পঢ়ি নিতৌ নিদিওঁ নে আমি হুৱা নাগিনীয়ে ল’ৰা পাই নগাইহে জোল খায় ক’লো হে বোপা সৰ্বা নুবুলিবা পাছত হায় ‘কলি’ৰ গুপুত মৰ্ম ভকতিতে কৰা ধৰ্ম ইটো মতি হ’লে বাপু হেৰাব যে সমুদায়। ন-তে ন অঁৰা পুৰণি হলেই ছ-অঁৰা বোলা কথা ফাঁকিৰ কিনো মৰ্ম জানানে অঞ্জুমালা নাথাকিবা চেনি খায় ভাটি দিব বয়সে হায় ৰাইজৰ পেহী হৈ পাছে থাকিবা গাই গুণমালা ঢেঁকীশাল ফুৰিলে

(এক) অসম মুলুকত বহিছিল চাকৰিৰ মেলা, লাখ টকাৰ বিনিময়ত চাকৰি কিনাৰ খেলা, পালৰ পাল্লাত পৰি, আগ-পিছ বিচাৰ নকৰি, চাকৰি কিনিবলৈ গৈ হ’লগৈ দুটামান জেলৰ ভাত বুটলা। (দুই) লাখটকীয়া পাল পৰিল জালত, চাকৰি কিনাবোৰৰ চৰ পৰিল গালত, পাল ঔ পাল, কিযে তোৰ ফুটা কপাল, বুঢ়াবয়সত ধৰিবগৈ লাগিব নেকি হালত! ☆★☆★☆

বজাৰত ঘূৰা এজনী কুখ্যাত বুঢ়ী ছাগলী অফিচাৰজনৰ কাগজ কামুৰি আধাই নিলে টপালি অবুজন তাই ভেবেলী মক্কেলক পালে আবেলি লাখটকীয়া চহীবোৰক দুয়োটাই ৰাতিটো আছে পাগুলী ☆★☆★☆

সময় হেনো গতিশীল কেৱল আগুৱাই যায়, হাতৰ মুঠিত ৰাখিব খুজিলেও পিছলি ওলাই যায়। নামী দামী হাতঘড়ীবোৰ পিন্ধি সময়ক বান্ধিব খোজো, কৰিব লগীয়া কামবোৰহে কিন্তু সময়মতে কৰিব নোৱাৰোঁ। সময়ৰ লগত খোজ মিলাবলৈ নতুন নতুন আঁচনি লওঁ, সময়ৰ মূৰত আঁচনিসমূহ ফাইলতে বন্ধ পাওঁ। সময়ে কিন্তু প্ৰতিখোজতে আমাক শিক্ষা দি থৈ যায়, বয়সৰ লগত অভিজ্ঞতাবোৰেও জীৱনৰ ৰস পান কৰায়। জ্ঞানীজনে সময়ৰ লগত নিজকে আগুৱাই নিয়ে, অজ্ঞানীজনেহে নিমিলা তালত হিয়া ঢাকুৰিয়াই মৰে। সময়ৰ সোঁতত উটি-ভাহি গৈ নিজৰ নেহেৰুৱাবা অস্তিত্ব, সময়তহে তুমি ফলাফলটো পাবা এতিয়াই

(১) পৰিৱৰ্তনৰ শ্লোগানেৰে বহিলো মই গাদীত সা-সম্পতিৰ মিছা হিচাপ দিলো প্ৰজাৰ বেদীত ভোটত জিকি গঢ়ো চৰকাৰ পঢ়া-শুনাৰ নাই দৰকাৰ লংকালৈ গ’লেই ৰাৱণ বিশ্বাস এই নীতিত (২) নোবোলো বুলিছিলো কদাপি বঢ়া বচন ফটামুখ মেলিলে সৱাই দিয়ে ধোৱন কোনোৱে পায় বঁটা কোনোৱে আকৌ গতা কথাৰ বৰ পাক মুহূৰ্ততে বাজে বাজন (৩) পূৰ্বজন্মৰ কৰ্মফল পৰজন্মত ভোগে ৰজাইও ভাগ্যত সকলো হেৰুৱাই মাগে খাটি খোৱা প্ৰজা নাই কোনো বোজা মাংস খাই ভাল পাওঁ বাঘ আছিলো চাগে ☆★☆★☆