সৰ্পৰাজে ভৰতপক্ষীক ক’লে,“তুমি উৰি ফুৰিব পাৰা; কিন্তু,পৃথিৱীৰ নিভৃত গভীৰত, প্ৰানৰ সঞ্জীৱনী সুধা য’ত নীৰৱে প্ৰৱাহমান, তালৈ তুমি কাহনিও যাব নোৱাৰা৷” ভৰতপক্ষীয়ে উত্তৰ দিলে,“আপুনি নিসন্দেহে অগাধ পাণ্ডিত্যৰ অধিকাৰী, আপুনি প্ৰাজ্ঞ সকলৰ ভিতৰত উত্তম৷ কিন্তু পুতৌজনক কথাটো হ’ল,তথাপি আপুনি উৰিব নোৱাৰে৷” ভৰতপক্ষীৰ কথাক আওকান কৰি সৰ্পৰাজে পুণৰ ক’লে,“তুমি গভীৰত থকা পৰম গোপনীয়তাৰ সম্ভেদ কাহানিও নাপাবা অথবা পৰম গুপুত সেই সাম্ৰাজ্যৰ সম্পদৰ ভঁৰালত ঘূৰি ফুৰিব নোৱাৰিবা৷ কিন্ত কালিহে মাত্ৰ মই এটা হীৰাৰ গুহাত শুইছিলো৷ সি আছিল এটা পকা ডালিমৰ অন্তৰ্ভাগৰ দৰে, য’ত পোহৰৰ

ৰাতিপুৱা টো আমাৰ মহিলা সকলৰ বাবে ধুমুহা ।তাতে যদি আকৌ কণ জলকীয়া ,ভোট জলকীয়াৰ সঁচ দুটা থাকে তেন্তেতো কথাই নাই । এটা ধুমুহা পাৰ কৰি দ্বিতীয় ধুমুহাটোৰ আয়োজন কৰো বুলি আটা কেইটাত পানীকণ ঢালিছোহো, লগে লগে গে’টখনত ধুনীয়া মাত এটাৰে খেটেং খেটেং বাজিল – “মদ ,মদ ওপৰৱালা আপকি ভলা কৰেগা ।” ওৱা হেলাই হেপাই সাৰি মুচি গেটলৈকে পানী ঢালি গোটেইখন এজমেটিক বেমাৰীক খুন্দা মাৰি ধৰাকৈ ধূপেৰে ধুম্ৰায়ণ কৰি থৈছো কোন নষ্টযোৱা অ’ এইটো মোক মদ বিচাৰি অহা । আকৌ, মদ

১. ৰসানন্দ শইকীয়া ৰসৰ ভঁড়াল থকা ঘৰ খন যেন মূৰ্গীৰ গঁড়াল চোতালত চৰে হাঁহ পাকঘৰত মৌবাহ এভিকচনৰ বাৰ্তাত থৰকাছুটি হেৰাল। ২. হ’ম বুলি ব্ৰাজিলিয়ান ফুটবলাৰ পেলে বুকুত আশা লৈ দিনটো পথাৰত খেলে ৰবাব টেঙা কিম্বা বল বলতেই বিচাৰে থল এশ কোটি থাকিও ৱৰ্ল্ডত ছিট নাপায় কেলে! ৩. মন্ত্ৰী হৈ কি লাভ যিজন থাকে জঠৰ কাজে কৰ্মে দেখা যায় অতিকৈ নিথৰ নীৰৱতা তেওঁৰ ধৰ্ম গাত আছে শিলাবৰ্ম বিত পিন্ধি চাই থাকে বৰ্ধিত মূল্যস্তৰ। ৪. বিয়াগোম মন্ত্ৰী বিধায়ক আৰু বিয়াগোম জাতীয়তাবাদী ব্যক্তিবাদী,

অন্তিম খণ্ড আগৰ খণ্ডত মাহ-হালধিৰে নোৱাই-ধুৱাই মণি, কুন্তলৰ কইনা হ’ল। সকলো নিয়ম নীতিৰে বিয়া হৈ আহি মণিয়ে কুন্তলৰ পদূলি গচকিলেহি। কুন্তলৰ ঘৰৰ সকলোৱে মৰম-সাদৰে মণিক আদৰি ল’লে। মণিয়েও কুন্তলৰ ঘৰখনক অতি সোনকালে নিজৰ কৰি ল’লে। লগতে সৰু-সুৰা দায়িত্ব কিছুমান লাহে লাহে মূৰ পাতি লৈ সাংসাৰিক জীৱনত আগবাঢ়ি গ’ল। কিন্তু মণিৰ শাহুৱেকে মণিক এদিনো শান্তি নিদিলে৷ আওঁ পুৰনি নীতি নিয়ম আৰু সৰু সৰু কথাৰে মণিৰ জীৱন দুৰ্বিসহ কৰি তুলিলে৷ শহুৰেক, ননদ আৰু গিৰিয়েক কুণ্টলে অৱশ্যে মণিক মানসিক ভাবে কিছু সান্ত্বনা দি

কাহিনীটো কোৱাৰ আগতে ৰাইজক নিজৰ পৰিচয় অলপ দি লওঁ৷ মই মানুহটো সৰুৰেপৰাই অলপ জধলা টাইপৰ৷ সৰুৰেপৰাই বন্ধুসকলৰ পৰা জধলা, খেচৰ ইত্যাদি ইত্যাদি মন্তব্য উপহাৰ পোৱাটো মোৰ বাবে নিত্য নৈমিত্তিক কথা৷ তথাপি এইবোৰ কথাত লাজ লাগিবলগীয়া কিবা আছে বুলি মই নাভাবো৷ “ৰূপেনো কি কৰে গুণেহে সংসাৰ তৰে” বোলা আপ্তবাক্যশাৰী মই একদম মানি চলো৷ বিয়াৰ এমাহ নহওঁতেই ঘৰৰপৰা 480 কিঃ মিঃমান দূৰত থকা শহুৰৰ ঘৰলৈ হাফপেণ্ট, গেঞ্জী আৰু হাৱাই চেন্দেল পিন্ধি যোৱা “গিনীজ” ৰেকৰ্ডটো মোৰ নামতেই আছে৷ ইয়াৰোপৰি জিনচ্ ধুবলৈ বুলি ডিটাৰজেণ্টত

(এক) পৰিকল্পনা কৰোতে দিনবোৰ যায় কাম বিচাৰি বিচাৰি হায়ৰাণ হায় খেতিৰ আপদ বান ব্যৱসায়ো থানবান ৰাজনীতিৰ বাহিৰে অন্য পথ নাই| (দুই) সঁচাকৈয়ে হৈছে দেখোন তামাম অগ্ৰগতি ওখ ওখ অট্টালিকাই সূচায় উন্নতি ভঙা ৰাজপথৰ বিলাসী গাড়ী খালে-দোঙে ঐশ্বৰ্যৰ ফিচকাৰী কোনে কয় দেশৰ হোৱা নাই প্ৰগতি| (তিনি) সামুহিক স্বাৰ্থতো দিব নোৱৰি সমস্বৰে মাত একেবাৰেই নিমিলে যিহেতু আমাৰ জাতপাত যদিও আমি খিলঞ্জীয়া মিলাপ্ৰীতিও যুগমীয়া সংকটকালত এৰো সেয়ে পৰস্পৰৰ হাত| ☆★☆★☆

কোনোবা এজন মহাশয়ে জানিব বিচাৰিছিল, নতুন বছৰটোত আমাৰ কাৰ্য্যসূচী কি হ’ব? মানে নতুন বছৰৰ ‘এজেণ্ডা’ কি? মই উত্তৰ দিলো- নতুন বছৰটোত আমি সাংঘাটিক অগানুগতিক কিবা কৰিম । ‘সাংঘাটিক অগানুগতিক’ বোলা কাৰণে বোধহয় তেখেতে এনেদৰে মোৰ ফালে চালে যেন মই এইগ্ৰহৰ প্ৰাণী নহয়; এইমাত্ৰ যেন কৰবাৰ পৰা সৰি পৰা আচহুৱা প্ৰাণী। চিন্তাৰ প্ৰকোপত বেচেৰাৰ মগজু ‘হেং’ হৈ যায় বুলি ভাবি সৰহকৈ কষ্ট নিদি মই আমাৰ ‘এজেণ্ডা’ সমূহৰ পেৰা খুলি দিলো। শুনি মহাশয় অভিভূত হ’ল । সাধাৰণতে ৰাজনৈতিক নেতাবোৰৰ ‘এজেণ্ডা’বোৰত যিধৰণে গোপন

স্নেপশ্বট – ১ ওচৰ চুবুৰীয়া কেইজনক ক’লো, বোলো এইবাৰ মাঘ বিহুত মেজিৰ লগতে ভেলাঘৰ এটাকে সাজো আহক৷ কলিতাই বোলে, মেজি বনাবলৈ খৰিৰ কুইন্টল ছশ টকা আৰু ভেলাঘৰ সাজিবলৈ নৰা ক’ত পাবাহে? আজি কালি মডাৰ্ণ ফেচনত লেডিজ কাপোৰ দিনে দিনে চুটি হোৱাৰ দৰে হাইব্ৰীড ধান সোপাও চুটি চাপৰ৷ তাতে মালিকে মাটিত কাঁচি লগাই কাটে আৰু পথাৰতে মেচিনৰে মাৰি তাতেই বিক্ৰী কৰে আৰু বাঁহৰ যিহে দাম, তাতকৈ বৰুৱাৰ গেৰেজটো ডাঙৰ, আহল বহল, তাতেই যোৱাবাৰৰ দৰে ৰাতি ভোজ খোৱাই ভাল হ’ব৷ হাজৰিকাই বোলে,

———- এইকেইদিন ভাৰত চাইনা টাইপৰ শীতল যুদ্ধ এখন চলি আছে ঘৰত । অৰ্থনৈতিক সংস্কাৰ এটা কৰি নিজৰ আৰ্থিক স্হিতিটো টনকিয়াল কৰি লওঁ বুলি ভাবি সিদিনা শ্ৰীমতীক যোৱা মাহত দিয়া টকা দহ হেজাৰৰ এনেই হিচাব এটা বিচৰাটোৱেই মোৰ ভুল । নিয়মমতে জি এচ টি বিলেই বিচাৰিব লাগিছিল । কিন্তু সেইটো বিচৰা হ’লে চাগে এইকেইদিন বতাহ খাই জীয়াই থাকিব লাগিলেহেঁতেন । যি কি নহওঁক কণমানিজনীকে মধ্যস্হতাকাৰী হিচাবে লৈ কোনোৰকম চাহ ভাত কেইটা পাই আছোঁ । : দেউতা মায়ে ভাত দিছে । ন’হলে

চাহাবগণে আনিছিল বৰবিহ কানি গাঁও-ভূঁই চহৰ-নগৰ ধৰিছিল চানি চাহাবহঁতৰ আন জাত নিজৰ ৰজাৰ একে বাট দেশীবিধ খালে হেনো নহয় একো হানি ৷ ছয় বছৰীয়া যুঁজখন ধোঁৱাচাঙত তুলি নেতাবোৰ ৰজা হ’ল উৰাই বাটৰ ধূলি গছত কঠাল ওঁঠত তেল ৰাজনীতিৰ পাশা খেল বিয়াগোম গোল্লা এটা হাতে লোৱা তুলি ৷ পাশাখেলত এক্সপাৰ্ট শকুনি মোমাই ঘৰ্মঘণ্ট লগাই ফুৰে কোনে পাত্তা পায় দুৰ্যোধন ঘিটিৰাই নুবুজিলে বপুৰাই ৰজা হোৱাৰ বাসনাত সবে হেৰুৱায় ৷ হাতীৰ পিঠিত অগপ দিশপুৰলৈ যায় অসমীয়া প্ৰজাসৱে ফিৰি ফিৰি চায় একেই বাঁহৰ কাকৈ