১)জয়ন্ত প্ৰীতম: প্ৰেম নোহোৱাকৈ জীয়াই থাকিব পাৰি নে মোবাইল নোহোৱাকৈ? উত্তৰঃ- প্ৰেম নোহোৱাকৈ জীয়াই থাকিব পাৰি, মানে সকলো থাকেই। মোবাইল নোহোৱাকে জীয়াই থকা মানুহ অৱশ্যে দেখা নাই। মংগল গ্ৰহৰ ফালে থাকিবও পাৰে।   ২)বন্দিতা জৈনঃ- সুধো-নুসুধোকৈ প্ৰশ্ন এটা মনতে আমনি কৰি আছে—- প্ৰায়ে দেখা যায় বিয়াৰ কিছু বছৰৰ পিছত গিৰিয়েক বোৰে পত্নী গৰাকীক সন্মুখত ভয়তে ভালপোৱা দেখুৱাই—কাষেদি বেলেগ মহিলা/ছোৱালী পাৰ হৈ গ’লে ১৮০ ডিগ্ৰী কোণত ডিঙি ঘূৰাই চায়। তেখেতৰ পত্নী গৰাকীক সন্মুখতে থাকিলেও নেচায় কিয়? ইফালে ফেচবুক ৰ একাউণ্টত ইণ্টাৰেষ্ট

১)দীপ্তি শৰ্মা: অসমৰ ডাঙৰ ডাঙৰ ৰাজনৈতিক নেতাবোৰে সদায় ইমানবোৰ গামোচা পায়। সেইবোৰ কি কৰে বাৰু? উত্তৰঃ- বহুদিন সাঁচি থয়, পেলাবলৈ মন নেযায় যে। তাৰ পাছত গামোচাবোৰ ৰঙা পৰে, বৰমুহি যায়। তাৰে বেয়া চাই দুই এখন ফটাকানি কৰে, ভাল কেইখন আকৌ সাঁচে। শেষত সেই গামোচাবোৰ কাৰোবাক দি দিব খোজে, কিন্তু লওতা নোলায়। একেবাৰে শেষত তেওঁক ভাল লগাবলৈ কোনোবাই গামোচাবোৰ লৈ যায়, কিন্তু গৈয়েই ডাষ্টবিনত পেলাই দিয়ে। গামোচাৰ এই দুৰ্দশাৰ কথা ভাবিয়েই অমুকাই এটা অতি অৰিজিনেল গান লিখি আছোঁ, তুমি ৰাজনৈতিক সভাৰ

১) মিলন চন্দ্ৰ দাস : বিয়াৰ বাবে ছোৱালী চাবলৈ আহিলে চাহৰ লগত খাবলৈ দিয়া খাদ্য মাজনীয়ে নিজ হাতেৰে বনোৱা বুলি যে মাকে কয়  আনকালে ভৰিৰে বনায় নেকি? উত্তৰ : আনকালে আনৰ হাতেৰে বনায় আকৌ। পিচে এইষাৰ কথাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি বিয়া খাটাং নকৰাই ভাল, কথাষাৰ সঁচা  নে মিছা তাৰ চাক্ষুস প্ৰমাণ পোৱালৈ বহুত পলম হৈ যায়গৈ। ২) শান্তনু বৰপূজাৰী : কান্দিলে কেতিয়াবা কিছুমান মানুহে যে কয় ঘৰিয়ালৰ চকুপানী বুলি। ঘৰিয়ালবোৰে কি মিছাকৈ কান্দি থাকে নেকি সদায়? উত্তৰ : কথাটো হ’ল

১) মনালিছা পাঠক : ক’ৰবাৰপৰা আহি ঘৰ সোমোৱাৰ লগেলগে পত্নীয়ে পতিলৈ চাহ কাপ আগবঢ়াই দিয়ে, লাগিলে কামৰপৰাই আহক বা কাষৰ ঘৰত চাহ খাই খাই কথাৰ মহলা মাৰিয়ে আহক৷ কিন্তু পত্নী বাহিৰৰ পৰা ভাগৰি আহিলেও, দেখাৰ লগেলগে পতিয়ে চাহ একাপ আনি দিয়াৰ পৰিবৰ্তে “একাপ চাহ দিয়াচোন” বুলি কিয় কয়? উত্তৰ : এইটো আচলতে একধৰণৰ পৰীক্ষা, চাহৰ পিয়াহ নহয়। পতিজনে আচলতে এই কথাটোৰ দ্বাৰা পৰীক্ষা কৰে, পত্নীগৰাকীৰ তেওঁলৈ মৰম চেনেহ বাকী আছেগৈ নে নাই। ২) সোমেশ্বৰ বৰা : মানুহে নামৰ আগত “শ্ৰী”

১) দিপ্তী শৰ্মা : মাংস বেপাৰীবোৰে কি কাৰণে ক’লা ৰঙৰ পলিথিন বেছি ব্যৱহাৰ কৰে? উত্তৰ : আন মানুহ আৰু বাটৰ কুকুৰৰ মুখ নেলাগিবলৈ।  ২) অভিজিত গোস্বামী : আমি সকলোৱে জানো যে ইংলিছত ঠাকুৰ উপাধিটোক টেগৰ বুলি কয় কিন্তু আমাৰ অসমৰ বৰঠাকুৰ কেইজনক কিয় বিগ টেগৰ বুলি নকয়? উত্তৰ : তেওঁলোকে বৃটিছৰ দাসত্ব স্বীকাৰ নকৰে, স্বাধীন মনা মানুহ। আমাৰ গোলাঘাটৰ ফালৰ এজন বৰঠাকুৰে লণ্ডনলৈ গৈয়ো শুদ্ধ অসমীয়াতহে কথা বতৰা পাতিছিল।  ৩) ভাস্কৰ জ্যোতি দাস : এখন খেলত কোহলীয়ে এশ ৰাণ কৰিলে

১) ববিতা শৰ্মা:- আজিকালি মানুহে কয় মনৰ জোখাৰে সুখী হোৱা, এই মনৰ জোখটো কিমান আৰু কেনেকুৱা? উত্তৰঃ- মন লৈ লৈ বেলেগ বেলেগ জোখ হয়। কোনোবা এপোৱাতে সুখী হয়, কোনোবা আকৌ দহ লিটাৰ পালেও সুখী নহয়, ২০ লিটাৰ কিয় নেপালো বুলি। আচলতে এইটো এনে এটা জোখ যিটো জোখ বিচাৰি উলিয়াব নোৱাৰি, চালে বেৰে কোবোৱা কথা এষাৰ। ২) মিৰাণ্ডা কাকতি:- গছবোৰৰ পাতৰ ৰং সেউজীয়া নহয় ক’লা হোৱাহে‌তেন আমাৰ চকুৰ পাৱাৰ কি হ’লহে‌তেন? উত্তৰঃ- তেতিয়া হয়তো আমাৰ চকুবোৰো ক’লা ৰং চালেই ভাল হ’লহেতেন।

১) কংকনা কলিতা:- ৰঙালাও আঞ্জাত দেখোন হালধী নিদিলে বগা পৰি থাকে তেন্তে ই কিয় ৰঙালাও হ’ল? উত্তৰঃ- কিয় ভিতৰখন প্ৰায় ৰঙা নহয় জানো? পকিলে বাহিৰখনো ৰঙা হয়। আচলতে ৰঙা নহয়, হেঙুলীয়া বা কমলা হে হয়, ৰঙাৰ ওচৰ পাজৰৰে আৰু। কোনোবা মতা মানুহে এইটো নামাকৰণ কৰিছিল নিশ্চয়। ২) পাৰিজাত ফুকন:- তেজপাত কেইবাদিনো ফালি চালোঁ, তথাপিও অকনো তেজ নোলায় যে? উত্তৰঃ- ধৰফৰাই থকা জিয়া তেজপাত ফালি চাবচোন এবাৰ, দোকানৰ পৰা অনা খৰখৰীয়া শুকান তেজপাত ফালিলে কিডাল হ’ব। ৩)শান্তনু বৰপূজাৰী:- আগতে মূৰে মূৰে

১) জোনমণি বৰুৱা : মিঠাতেল কিয় মিঠা নহয় আৰু গৰম মছলা কিয় গৰম নহয়? উত্তৰ : আচলতে হ’ব লাগিছিল, কিন্তু আজিকালি সকলো ভেজাল হ’ল নহয়। আপুনি মিঠাতেলত অলপ চেনী মিহলাই বা গৰম মছলা তেৱাত ভাজি খাই চাবচোন, নামে বস্তুৱে মিলি পৰিব। ২) নিৰ্মালী বৰমুদৈ : “প্ৰথম মৰমে যদি সঁহাৰি নাপায়, ভালপোৱা কিয় জানো মৰহি যায়”.. এতিয়া কথাটো হ’ল প্ৰথম মৰমে সঁহাৰি নিদিলে ভালপোৱা মৰহি যায় নে দ্বিতীয় আৰু তৃতীয় প্ৰেমৰ কাৰণে হাবাথুৰি খায়? উত্তৰ : প্ৰেম আচলতে চকৰিৰ দৰে বৃত্তাকাৰ,

১) জিতা ফুকন:- এইযে উৰাবাতৰিবোৰ, সিহতৰ পাখি দুখন কত থাকে বাৰু? পাখি নাই যদি কেনেকৈ উৰে? উত্তৰঃ- পাখি কেলৈ লাগে, কৰোণাক দেখা নাই। পাখি নোহোৱাকৈয়ে দুনীয়াখন উৰি ফুৰিছে। উৰা-বাতৰিও তেনে এক ভাইৰাছ। ২) ইভান জে. দাস:-  গাখীৰ পৰা দৈ কেনেকৈ হৈ আপোনালোকে নিশ্চয় জানে;                      কিন্তু দৈৰ পৰা গাখীৰ কেনেকৈ বনাই আপোনালোকে কব পাৰিবনে? উত্তৰঃ- পাৰিম বাৰু, অলপ গৱেষণা কৰিলেই হ’ল। কিন্তু প্ৰথমতে কওকচোন এই কামটো কৰিব লগা কিয় হ’ল? যদি