কণপাইসকলে সকলো বেয়া কাম কৰিব পাৰে কিন্তু যি কৰে অপেনলি কৰিব, তাত কোনো লুকঢাক নাই। (এইটোৱেই প্ৰমাণ যে কণপাইৰ হিডেন এজেণ্ডা থাকেই, এনেকে কথা কোৱা সকলোৰে থাকে) সেয়ে কণপাইসকলে মুকলিকৈ স্বীকাৰ কৰে যে ধৰ্ম চৰ্ম, সমাজ সেৱা, মানৱ কল্যাণ, মৌলিক অধিকাৰৰ যুঁ‌জ, এই সকলোবোৰৰ পিছত সকলোৰে এটাই ধাণ্ডা, সেইটো হ’ল ক্ষমতা। মানে চলে বলে কৌশলে কোনো এখন ঠাইৰ ৰাজনৈতিক অধিকাৰ হস্তগত কৰি সেই ঠাইখনত সম্পদবিলাকৰ ওপৰত অধিকাৰ সাৱ্যস্ত কৰাই কণপাইধৰ্মীসকলৰ মূল লক্ষ্য। বহুতে কামটো পোনে পোনে নকৰে, মুখলজ্জাৰ ভয়ত তাক

ঘৰখন নচলা হৈছে৷ বহু কষ্ট৷ কি কৰিম? আগতেও অৱস্থা বেয়া আছিল, পিছে এতিয়া বৰ বেয়ালৈ গৈছে৷ নতুন ৰজাক ঢোলে-ডগৰে আমিয়েই আদৰি ৰাজপাটত বহুৱালো৷ সুখৰ দিন ঘূৰি আহিব বুলি আমাৰ বিশ্বাস আছিল৷ ৰজাৰ প্ৰতিদ্বন্দীৰূপে এগৰাকী আদহীয়া ৰাজকোঁৱৰ নথকা নহয় অৱশ্যে৷ পিছে কথা কামৰ লাগবান্ধ নোহোৱা বুৰ্বক ৰাজকোঁৱৰজনালৈ ৰাইজে পিঠি দি তপস্বীজনাকেই ৰজাৰ আসনলৈ আদৰিলে৷ সকলো জাগতিক সুখলৈ পিঠি দিয়া তপস্বী, ফকীৰৰ দৰে এজন মানুহ৷ শিক্ষা-দীক্ষাৰ কোনো ঠিকনা নোহোৱা, বিয়া কৰায়ো তিৰোতাক এৰি থৈ দেশে বিদেশে উৰুলিপুঙাৰ দৰে ঘূৰি ফুৰা মানুহজনক ৰজা

(১) গছৰ ডালত দুটা কল খোৱা বান্দৰ৷ গছজোপাৰ স্থায়ী ঠিকনা কৃপাবৰ বৰুৱাৰ পাছফালৰ বাৰী। গছজোপাৰ নাম আম৷ বয়স ষাঠী। ৰ’দৰ চমকনিত চমকি থকা এক স্বাস্থ্যোজ্জ্বল চেহেৰা আৰু এটা মহামূল্যৱান কথা৷ নহ’লে ৰৌ-ৰৌ নৰকত পচি মৰাৰ আশংকা আছে৷ সেইটো হ’ল বৰুৱাৰ বাৰীত শুকাই কৰ্কৰীয়া মৰা ৰসহীন জেওৰাবোৰ আজিকালি পাবলৈ নাই। মাঘ বিহুৰ ‘চুৰ কৰোঁ আহহঁত’ নামৰ শতাব্দীপুৰণি কালচাৰটোৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈ চোৰে কাহানিবাই লৈ গৈ সেইসোপাক মেজিত দাহ কৰিলে। নোপুৰিবনো কিয়! বৰুৱাই জেওৰাসোপা একেবাৰে টেঁটুৰ গুৰিলৈকে চেপিলে৷ পিছে ৰসৰ নামত ফুটাকড়ি

“এইজনী তাইৰ মাহীমাকহে, বিৰাট বদমাছ। তাইক খুব অত্যাচাৰ কৰে গিৰিয়েকে, ইহঁতেই বিয়া দিছিল সেইডাললৈ” হস্পিটেলৰ পৰা ঘৰলৈ আহি সোমাওঁতেই মায়ে মোৰ শ্ৰীমতীক এনেদৰে কৈ থকা শুনা পালোঁ। এতিয়া ভাদ মাহ। এই মাহটোত নামতিসকলৰ সাধাৰণ জ্ঞান বহুত বৃদ্ধি পায়। নাম সামৰি প্ৰসাদ লোৱাৰ সময়ত দেশ দুনীয়াৰ বিভিন্ন কথা ওলাই। আজিকালি মানুহৰ ইঘৰ সিঘৰ ফুৰা একেবাৰে কমি গ’ল। গতিকে বহু কথা গম নোপোৱাকৈ থাকে। পিচে এই মাহটোতে সকলো লেটেষ্ট নিউজ সকলোৰে জ্ঞাত হৈ যায়। বৰ্তমান ডিজিটেল যুগ। সেয়ে এতিয়া হেনো এগৰাকীয়ে আন

আপোনালোকে সকলোৱে জানেই যে অসমীয়া ভাষাৰ All round development ৰ কাৰণে মই day and night কিমান effort দি আছোঁ, সেই কথা নতুনকৈ কোৱাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই, So মই directly লৈ যাব বিচাৰিম মোৰ লগত হোৱা সেই বিশেষ সাক্ষাৎকাৰটো লৈ যিটো 99.99 FM radio ষ্টেচন যোগে প্ৰচাৰ হৈছিল৷ তাৰ recorded version টো আপোনালোকৰ আগত শুনাব বিচাৰিছোঁ৷ 99.99 FM radioৰ ষ্টুডিওত RJ চুলবুলিৰ লগত এখন্তেক! RJ চুলবুলি: হেলৌ গুৱাহাটী! নমস্কাৰ! গুড মৰ্নিং! আদাব! এয়া আপোনালোকে শুনি আছে অসমৰ নাম্বাৰ ওৱান এফ এম

মেণ্টোছৰ চল্‌তি হোৱাৰো বহু আগৰে পৰা সমাজত প্ৰজন্মই প্ৰজন্মই এমুঠিমান এনে অৱতাৰী পুৰুষৰ আৱিৰ্ভাৱ হৈ আহিছে, যিসকলে নৌজন্মোতেই কমনচেঞ্চৰ বিশাৰদ হৈ আহে। তেওঁলোকৰ কমনচেঞ্চ ইমান গভীৰ, ইমান ব্যাপক যে সৃষ্টিকৰ্তাই আনৰ ভাগৰো কমনচেঞ্চখিনি তেওঁলোকৰ মগজুতেই বাকি দি পঠিয়াই দিয়া যেন লাগে। কমনচেঞ্চৰ খোৰাকেৰে অতিপুষ্ট এইসকল লোককে আখ্যা দিব পাৰি “কূউল মানুহ (c’ooo’l man)” হিচাপে। কূউল মানুহবোৰে সেইসকল লোককহে গণ্য কৰে, যিসকল ইতিমধ্যেই গণ্য-মান্য; নাইবা যিসকলৰ আগত তেওঁলোক গণ্য আৰু মান্য। তাত বাদে যদি কোনোবা ৰাম, যদু, মধুৱে “গণ্য-মানোচিত” কাম কৰিবলৈ

স্মাৰক-১ দাম্পত্য অভিজ্ঞতাৰে পুষ্টসকলে নতুনকৈ ঘৰ পাতিবলৈ লোৱাসকলক দিয়া গণ্ডা গণ্ডা পৰামৰ্শৰ ভিতৰৰ অন্যতম কথাটো হ’ল মহাদেউ-পাৰ্বতী দুয়ো পৰস্পৰৰ ‘প্ৰফেছন’ বুজি পোৱাটো বাঞ্ছনীয়। নহ’লে ছাইড এফেক্ট বাঢ়ে। একে বৃত্তিৰ হ’লে বহুত জঞ্জাল কমে বুলি এইসকল লোকৰ মাজত একধৰণৰ অন্ধবিশ্বাস প্ৰচলিত আছে। কথাবোৰ কিমান সঁচা, কিমান মিছা ধৰাটো টান। ধৰিবলৈ বেছিকৈ আগবাঢ়ি গৈ থাকিলে কেতিয়াবা পাল্লা ভাৰী হৈ গৈ থাকে। মাষ্টৰৰ ঘৈণীয়েক মাষ্টৰণী, ডাক্তৰৰ ঘৈণীয়েক ডাক্তৰণী, ব্যৱসায়ীৰ ঘৈণীয়েক দোকানী হ’লে কিমান বেয়া বা কিমাননো ভাল? গিৰীয়েক-ঘৈণীয়েক দুয়োটা উকীল হ’লে ক’তনো ভাল?