নব্বৈৰ দশকৰ পৰা আজি লৈকে অসমীয়া ব্যংগ সাহিত্য জগতত তোলপাৰ লগোৱা বিশিষ্ট ব্যংগ লেখক ডা° বিকাশ বৰুৱাক চিনি নোপোৱা মানুহ হয়তো নোলাব ৷ সাহিত্য জগতত তেওঁ “বিকাশ মামা” নামেৰে জনাজাত৷ সেইদিনা দহ জুলাই ৷ দিনৰ এঘাৰ বাজি দহ মিনিট পাৰ হৈছে ৷ বাহিৰত চিপ্ চিপ্ বৰষুণ ৷ মই মামাক লগ ধৰিম বুলি মনতে বহু দিনৰ পৰা ভাবি আছিলো৷ এইবাৰ সুযোগ এটা পালো ৷ ই-আলোচনী “ফটাঢোলৰ” চলিত মাহৰ সম্পাদক ভাতৃ অভিজিৎ মেধিৰ সৈতে কথা পাতি আলোচনীখনৰ বাবে লেখা এটা বিচাৰি তেওঁৰ

সুগন্ধি বতাহ এজাকৰ দৰে সোমাই অহা ক’লা শাৰী, শ্লীভলেছ ব্লাউজ পৰিহিতা লনী দেহৰ মহিলাগৰাকীৰ পেন্সিল হিলৰ খট্ খট্ শব্দত হোটেলৰ লবীত বহি থকা আটাইয়ে মূৰ তুলি চালে। মানুহগৰাকীৰ আয়ত চকু, জোঙা নাক,  আবেদনময় ওঁঠযোৰ তথা সুললিত কথা-বাৰ্তাই তাত বহি থকা আটাইবোৰ চকু তেওঁৰ ওপৰতে স্থাপন কৰিছে যদিও মহিলাৰ কিন্তু সেইবোৰত ভ্ৰূক্ষেপ নাই। ‘ৰিচেপচন’ত ফৰ্মেলিটিজবোৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পাছত একেই লয়লাস ভংগীমাৰে লিফ্টৰ দিশেৰে তেওঁ আগুৱাই গ’ল। সৰু চহৰখনত থকা সেইখনেই একমাত্ৰ ভাল আৰু ব্যয়বহুল হোটেল আৰু সেইখন হোটেলৰ আটাইতকৈ ভাল আৰু

বাৰ্গেইন (বিজয় মহন্ত) মণিষাই তাইৰ স্কুটিখন ঠেলি ঠেলি পেট্ৰ’ল ডিপোলৈ সোমাই গ’ল। : দাদা পেট্ৰলৰ লিটাৰ কিমান? : ৭২.৫০ টকা : চাওক দাদা আগৰ ডিপুত মোক ৬০ টকাত দিছিল৷ কিন্তু মই অপোনালোকৰ ৰেগুলাৰ গ্ৰাহক৷ সেয়ে তাত ন’লৈ ইয়াত লব আহিছো৷ ৫৫ টকাত দিবনে নাই কওক? : বাইদেউ আপুনি ঠেলি ঠেলি ঘৰৰ পৰা অহাৰ দৰে ঘূৰি যাওক৷ গৰমত মাথাটো নাখাব!!! ****** বিহু (উৎপল কলিতা) এই যোৱা বিহুত আমাৰ উজনিৰ বৰাক পালোঁ৷ বৰ ভাল ল’ৰা দেই! উজনিৰ ল’ৰা, চাকৰিসুত্ৰে তেজপুৰত থাকে। কথা-বতৰা

আজি বন্ধৰ দিন, লেপটপটো বিছনাতে লৈ পেট পেলাই সুনীলে বহুদিনৰ পৰা ভাবি থকা প্লটটোৰ ওপৰত গল্প এটা লিখিবলৈ যিমানেই চেষ্টা কৰিছে হাজৰিকা-হাজৰিকানীৰ কাজিয়া সিমানেই তুংগত উঠিছে। বাৰে বাৰে শব্দৰ মালা গুঠিব গৈ মনোযোগ ভংগ হোৱাত জট-পট লাগি যায়। হাজৰিকা-হাজৰিকানী হৈছে সুনীলৰ ভাড়াঘৰৰ মালিক। ল’ৰা-ছোৱালী বাহিৰত পঢ়ি থকা দম্পতীহালে প্ৰকাণ্ড ঘৰটোৰ এটা অংশ যোৱাবছৰ বৰলা সুনীলক ভাড়াত দিছিল। সুনীলৰ বিয়া হোৱা ছয়মাহ পাৰ হ’ল, বিয়াৰ পিছতো ঘৰটো সলনি কৰাৰ কথা কিন্তু আজিলৈকে সি ভবা নাছিল। : এহ্….কিমাননো সদায় হুলস্থুল শুনি থাকিবাহে,

অলপ ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতা আৰু অনুভৱৰ কথা লিখিম বুলি ভাবিলো। অকালতে চুলি পকাৰ চেগ বুজি গহীন কথা কবলৈ চেষ্টা কৰা যেন হ’লে আগতীয়াকৈ ক্ষমা বিচাৰিলো। ‘সময়ত নিসনি নিস্তাৰিত অন্ন, ৰূপে নিক্ষুভা’- গতিকে সৰু ঘটনা এটাৰ বৰ্ণনা দিবলৈ বাধ্য। জুলাই মাহৰ পাতনি মেলা দিনকেইটাৰ কথা…দিনটো অফিচত জিএছটি নামৰ ভূতৰ লগত কৰা অদ্ভুত টা-টা-ঠৈয়াৰ পৰা আজৰি হৈ সন্ধিয়াৰ সময়কণ মই অঘাইতং এটাৰ সৈতে যুঁজি-নাচি পাৰ কৰোঁ। এই অঘাইতংটো আন কোনো নহয়, মোৰেই চৈধ্যমহীয়া সন্তান। তাৰ ত্ৰাহি মধুসূদন দেখাই দিয়া দুষ্টামিবোৰতেই দেখোন দিনটোৰ দুখ-ভাগৰ

সময় নিশা ন বাজি বিছ মিনিট… নতুন ভাড়াঘৰ বিছাৰি গোটেইখন চলাথ কৰি ভাগৰি-জুগৰি তিনিওজনী সিহঁতৰ ৰুম পালো। তেনেতে সিহঁতৰ ৰুমমেট জুৰীবাৰ ফোন আহিল তাই আজি নাহে,নাৰেংগীত থকা খুড়াকৰ তাত ৰাতি থাকিব ৷ কথাটো শুনি মই আৰু ছেৰ্লীনে পৰস্পৰে মুখলৈ চোৱা-চুই কৰিলো, তাইৰ ইংগিত বুজি পাই লাহেকৈ ঘড়ীটোলৈ চালো৷ তেতিয়া ঘড়ীটোৱে নিশা চাৰে ন বজাৰ সংকেত দিছে… য়েছমিনে আমাক মন কৰি আছিল, তাই টপৰ কৈ মাত দিলে,তহঁতৰ আঁচনি আৰম্ভ হ’লেই মানে৷ জুৰীবা নথকাৰ সুযোগত যিমান মহৎ কাম সংঘটিত হৈছে তাত আমাৰ

এই মাহটো আপোনাৰ কেনে যাব? দিনে ৰাতিয়ে ফেচবুকত গ্ৰীণ লাইট জ্বলাই, পু্ৱা গধূলি ইনবক্সত গুড মৰ্ণিং, হাই, হেল্ল’ কৰি পৰম আশাৰে বাট চাই থকা আপোনাৰ জীৱনলৈ কাৰোবাৰ সঁহাৰি আহিবনে? সন্ধিয়া অলপ ‘বহি’ দেৰিকৈ ঘৰ সোমালে আপোনাৰ পত্নীয়ে আপোনাক কি উপকৰণেৰে স্বাগতম জনাব? কাষ ঘৰৰ নেওগৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে পঢ়া বিখ্যাত স্কুলখনত ছিট পাবনে আপোনাৰ পোনাটিয়ে? মাৰ্চ এণ্ডিং বুলি বাঢ়িবনে অলপ টেবুলতলীয়া সৰবৰাহ? নে ২৫ লাখ টকাৰে আপুনি কব নোৱাৰাকৈয়ে ক্ৰয় কৰিলে এটি ৰঙাঘৰৰ পেট্ৰন টিকেট? কিমান লাইক পৰিব আপোনাৰ বিউটি প্লাছ লগোৱা

ছন্দোবদ্ধ কাব্য কাহিনীকেই প্ৰাচীন অসমীয়া সাহিত্যৰ আৰম্ভণি বুলি ক’ব পাৰি৷ গদ্যৰ ৰচনা অসমীয়া সাহিত্যত বহুকাল পিছতহে হৈছিল৷ এই ছন্দোবদ্ধ সাহিত্যৰ প্ৰচলন অসমত চৰ্যাপদৰ দিনৰ পৰা বৈষ্ণৱ যুগলৈকে অবিৰত ভাৱে চলি আছিল৷ ষোড়শ শতিকাত শংকৰদেৱৰ হাতত সৃষ্টি হোৱা অসমীয়া গদ্যই ভট্টদেৱৰ হাতত ঠন ধৰি উঠে৷ তাৰ পিছৰ পৰাই ক্ৰমে অসমীয়া গদ্য সাহিত্যই বৰ্তমানলৈকে বিকাশ লাভ কৰি আহিছে৷ আজি আলোচনা কৰিবলৈ লোৱা বিষয়টো হৈছে অসমীয়া সাহিত্যৰ এক বিশেষ ভাগ যাক আমি হাস্য-ব্যংগ সাহিত্য নামেৰে নামকৰণ কৰোঁ৷ হাস্য আৰু ব্যংগ সাহিত্য প্ৰকৃততে একে