(১) সমাগত লোভনীয় বৰভোজ সুহৃদৰ দেখো খৰধৰ খোজ সাজু মস্ত খাহী খানা হ’ব ইলাহি সেইবিধ নহ’লে কিহৰ মৌজ!   (২) কাৰোবাক পালে খানা খোৱা ভূতে ছাগলী বিচাৰি ঘূৰে হাটে-বাটে খানা বুলিলেই ৰং নায়কৰ দৰে ঢং কথাই কথাই অবাইচ মাতে!   (৩) চিঞৰবোৰ হয় অৰণ্যৰোদন ঠগৰ হাতত খাওঁ ৰামঠগন আমি হ’লো হোজা নিমাখিত প্ৰজা হাততালি বজাই কৰোঁ সংকীৰ্তন৷   (৪) অনেকৰ মতে নেতা তেওঁ ধুৰন্ধৰ, কামত সদায় ফাঁকি – কথাত বাখৰ অৱশ্যে পাছত কয় আগত মুক হৈ ৰয় একাংশই আকৌ মাৰে

(১) জনতাৰ চৰকাৰ কাম এশ এবুৰি ডিজেল, আলুৰো দাম হ’ল চাৰিকুৰি কৰনীতি, ভূমিনীতি ক্ষুদ্ৰৰ পেলালে ইতি চাহৰ লগত মুৰুত মুৰুত চোবোৱা মুৰি। (২) হাতী, হাত, পদুমৰ নাই একো ভেদ ভোট দি জনতাই মনত কৰে খেদ নিৰ্বাচন আহে যায় ৰামৰাজ্য হায় হায় লেমটৌৱে শুকমুনিক পঢ়ায় বেদ। (৩) উদয় ভাস্কৰ বৰুৱা নামজ্বলা নেতা সাহিত্য সংগঠনৰ সভ্য বঁটা বিজেতা খেলিব ইলেকশ্যন ভাঙিব গাঁঠিৰ ধন সকলোতে আগস্থান আঢ্যৱন্তৰ বেটা। (৪) ব্ৰেণ্ডেড ছ্যুট চকুত চশমা চলায় ডাষ্টাৰ কাৰ ধুনীয়া ছোৱালীয়ে তেওঁলৈ কৰে হাহাকাৰ গণিতৰ প্ৰফেচৰ

(ক) হুৰ কাণখোৱা মোৰ কাণ দুখন খাহি মগজু গোলমাল কৰে খবৰবোৰ আহি গোল মোল পৃথিৱীৰ গোল মাল কাণ্ড মনুষ্যৰ কৰ্মত সবে কৰে ত্ৰাহি ত্ৰাহি   (খ) সেই জখলা বগাই পৰে বহু বাঘা বীৰ মৰ থেকেচা খায়ো নেৰে বুকুত বোলে তীৰ ভূ ভাৰস্তৰ ভাৱনা ফ্ৰী লগতে বেদনা কোনো কালে নকমে বাপু প্ৰেম সবাহৰ ভীৰ   (গ) ৰাস্তাত ওখ মথাউৰিত ঘৰখন উঠাই আনি আমাৰ প্ৰতিবাৰত তহঁতৰ দামী কাপোৰ কানি ফাণ্ডৰ বাবে ফান্দ ঘৰিয়াল হৈ কান্দ সমস্যাৰ পানীত ভিজা পুতলাৰে খেলে ৰজা ৰাণী।

এদিনৰ কথা বহি আছিলোঁ কবিৰ সভাৰ এচুকত কবিতা শুনি বহি থাকোঁ‌তে মোৰ নখবোৰে আঁচুৰিবলৈ ধৰিলে মোক অৰ্থৰ ঢালেৰে প্ৰতিহত কৰি শব্দৰ খঞ্জৰ কোনোমতে বহি থাকিলোঁ যিদৰে কবিৰ সভাত কাব্যৰসিক এজন বহি থাকে বুলি মোৰ বিশ্বাস মোৰ বিশ্বাসৰ সৰলতাক দুৰ্বলতা প্ৰতিপন্ন কৰি লাহে লাহে মাতাল জিঘাংসু হৈ উঠিল মোনাৰ পৰা ফাইল-ডায়েৰী-জেপৰ পৰা উফৰি অহা শব্দবোৰ হত্যা ধৰ্ষণ লুণ্ঠন অগ্নিসংযোগ চুৰিকাঘাট ৰঙা ওঁ‌ঠ গোলাপী গাল নীলা আঁ‌চল আদি শব্দবোৰ উন্মত্ত হৈ উঠিল আৰু আক্ৰমণ চলালে মোৰ শব্দৰ চুবুৰিত উদণ্ড শব্দবোৰৰ হাতত নিগৃহীত

এওঁলোকক আপুনি পায় নে বাৰু চিনি নেনোটেকন’লোজীক ভেঙুচালি কৰি বিদ্যায়তনিক পাৰ্শ্বস্থতাত এওঁলোকৰ অৱস্থিতিহীন স্থিতি     কোনেও নাজানে এওঁলোকৰ উপাৰ্জনেৰে কেনেকৈ ঘৰ একোখন চলে দিনজোৰা গেবাৰি উকটিও কিয় বৃদ্ধ পিতৃ-মাতৃৰ নালায়ক নিবনুৱা পুত্ৰৰ গ্লানিৰ বোজা টানে   শ্বাইনিং ইণ্ডিয়াৰ ৰ’দতে এওঁলোকৰ ব্ৰাহ্মীৰ খেতিত ব্লাইট লাগে বিকশিত ভাৰতৰ ৰ’দত ঘাঁম মচি মচি সেই ব্ৰাহ্মীৰ গুণেৰেই এওঁলোকে প্ৰধানতঃ ডাক্তৰ ইঞ্জিনীয়াৰ গঢ়ে   এওঁলোক কাৰো আদৰ্শ নহয় শিষ্য সকলক এওঁলোকে এওঁলোকৰ দৰে নহ’বলৈ শিকায়   এওঁলোকৰ কোনো পতাকা নাথাকে নাথাকে নিজস্ব কোনো শ্ল’গান