১/ ঠাণ্ডা দিনৰ বাথৰুমৰ পানী আৰু নিৰ্বাচনৰ সময়ত নেতাৰ মুখেৰে ওলোৱা বাণী। দুয়োটাই ভয়ানক! ২/ দেৱালীৰ সময়ত জ্বলোৱা চাইনীজ লাইটৰ পোহৰৰ চিকমিকণি আৰু বিবাহিত পুৰুষে, নিজৰ পত্নীৰ সন্মুখত দেখুওৱা দপদপনি৷ সদায়েই ক্ষন্তেকীয়া ! ৩/ সুৰক্ষাৰ বাবে ৰজা ঘৰত Z Plus আৰু প্ৰজাৰ ঘৰত Boro Plus সদায়েই মজুত থাকে! ৪/ Summer চিজনত আম আৰু Winter চিজনত Rum; এই দুটা বস্তুৰ চাহিদা বজাৰত কেতিয়াও নকমে! ৫/ বানপানীত উটি অহা মেটেকা আৰু নিৰ্বাচনত নেতাই বিলোৱা টকা; দুয়োটাই সমাজক ক্ষতি কৰে! ৬/ ডিচকাউণ্ট পাই

১) ছিংগল যোজনা: (ক) ছিংগল, খুব ছিংগল, আৰু তাৰ পিছত আহে অকলে লুকা-ভাকু খেলাবোৰ।(খ)ছিংগল, খুব ছিংগল, আৰু তাৰ পিছত আহে হোৱাটছএপ গ্ৰুপত অকলে থকাবোৰ।(গ) ছিংগল, খুব ছিংগল, আৰু তাৰ পিছত আহে তিনিটাকৈ ফেক আইডি খুলি এটাৰ পৰা মেছেজ দি আনটোত সেই মেছেজটো পঢ়াসকল।(ঘ) ছিংগল, খুব ছিংগল, আৰু তাৰ পিছত আহে বায়েকৰ বেগটো লৈ পাব্লিক টয়লেটৰ সমুখত ৰৈ থকাসকল যাতে মানুহে ভাৱে তাৰ গাৰ্লফ্ৰেণ্ড ভিতৰত আছে আৰু সি ৰৈ আছে তাইক। (এইটো দুজন মহাপুৰুষৰপৰা কপি কৰা হৈছে)(ঙ) ছিংগল, খুব ছিংগল, আৰু

আন্তৰ্জাতিক লুডু প্ৰতিযোগিতাত ৰত্নে বৈশ্যই চেম্পিয়ন হোৱাত দেশৰ বাতৰিত ৰত্নেদাৰ নাম ৰত্ন হৈ জিলিকিল৷ সকলোৱে ক’লে “দেশৰ গৌৰৱ ৰত্নেদা৷” ‘দেশৰ গৌৰৱ’ বুলি কোৱাৰ লগে লগে অসমৰ পৰা ক’লে “অসম গৌৰৱ ৰত্নে” —অসমৰহে গৌৰৱ যদি দেশে গৌৰৱ কৰিব এৰিলে৷ অসমৰ গৌৰৱ বুলি কোৱাৰ লগে লগে ৰত্নেদাৰ জন্ম জিলাৰখিনিয়ে ক’বলৈ ধৰিলে: “আমাৰ জিলাৰ গৌৰৱ ৰত্নেদা”—–হাঁ তহঁতৰ জিলাৰহে গৌৰৱ যদি তহঁতেই গৌৰৱ কৰ৷ আমাৰ সমষ্টিৰ বিধায়কক মন্ত্ৰীৰ পদ নিদিলে তাৰপিছত আকৌ আমাৰ সমষ্টিৰ ৰত্নেদাক জিলাৰ গৌৰৱ বুলি কৈ বাহাদুৰী মাৰিব দিম? ৰহ একো

আজিকালি চাৰিআলিয়ে তিনিআলিয়ে বজাৰ৷ শাক-পাচলি, মাছ পুঠি ঘৰৰ পৰা দুখোজ দিলেই উভৈনদী৷ হ’লেও বন্ধবাৰত বৰবজাৰত পচণ্ডৰ মাছপুঠি বিছৰাৰ মজাই বেলেগ৷ মাঘবিহুৰ সময়ৰ তেনে এটা বন্ধবাৰত বৰবজাৰত তহল দি আছোঁ৷ হঠাৎ পিছফালৰ পৰা কান্ধত কাৰোবাৰ হাত, “এইটো ভোলা নহয়নে?” মোক ভোলা বুলি আজিকালি খুব ঘনিষ্ঠ দুই এজন বন্ধুৱেহে মাতে৷ মাতটো সিহঁতৰ নহয় যদিও চিনাকি৷ ঘূৰি চাই দেখোঁ বাছাদা৷ নিপকো’ত এজন অভিযন্তা ৰূপে কৰ্মৰত বাছাদা আমাৰ সংঘৰ প্ৰথমজন আজীৱন সদস্য হোৱাৰ লগতে প্ৰাক্তন সম্পাদক৷ এজন ৰাজ্যিক পৰ্য্যায়ৰ পাঞ্জা খেলুৱৈ বাছাদা সৰুৰে পৰা

“you know মই যে এছামিছ ভালকৈ পঢ়িবই নাজানো।”বুলি কোৱা সকলৰ অসমীয়া কথা কোৱাৰ লেভেলেই বেলেগ। ১/ ও মা cow জনীয়ে একেবাৰে ঘৰৰ ফ্ৰণ্টটে লেট্ৰিন কৰি থৈ গ’ল।ইমান দাৰ্তী স্মেল আহিছে নহয়। ২/ ব্ৰ গ্ৰাছে গ্ৰাছে নাযাবা স্নেকে বাইট কৰিব। ৩/ অঃ গড ল’ৰাটো ইমান অইলি নহয় খুব অইল মাৰি মাৰি কথা কয়। ৪/ চানটো ইমান ব্ৰাইথ ওলাইছে নহয় জাষ্ট বাহিৰ ওলালেই ফিউজ হৈ যাম। ৫/ কুকিং মই নাজানো মাম্মীয়ে কিৎচেনত যাবই নিদিয়ে। ৬/ লোৰাটো ইমান চুগাৰ। loveৰ নামত যে কিমানৰ

খুব ব্যস্ত থাকিব লগা হয় আজিকালি। সপ্তাহটোৰ ৱৰ্কিং ডে কেইটাত মৰিবলৈকো বুলি হাতত সময় অকণ নাপাওঁ, গতিকে আজি শনিবাৰটোত হাফ ডে ৰেষ্ট পাই আনন্দিত নোহোৱাৰ কথাই নাই। প্ৰকাণ্ড এপাৰ্ণ্টমেণ্টটোৰ দহ নম্বৰ মহলালৈ লিফটেৰে বগাই কোঠাত সোমায়েই হাতৰ ব্ৰিফকেচটো (সেইটোক বেগ বুলিলে ষ্টেণ্টাৰ্ড নুশুনি হেনো) বিছনাখনত দলিয়াই থৈ কাপোৰ নসলোৱাকৈয়ে ছোফাখনত হেলান দি সন্ধিয়াটোৰ সময়খিনি কিদৰে উৰুৱাব পৰা যায় তাৰে মোটামুটি হিচাপ এটা কৰিলোঁ। ষ্টকত বটল এটা মজুত আছে হয়তো! সেইটোকে…..নহয় নহয়, ক্লাবলৈ পাক এটা মৰাই ভাল হ’ব। ভালেকেইদিন যোৱাই হোৱা

ঈশ্বৰে মুখৰ ভিতৰত যি কেইপদ grinder machineৰ পাৰ্টচ লগাই দিলে সেই কেইপদক আমি দাঁত বুলি সকলোৱে জানো। কিন্তু এই দাঁতক লৈ কি যে সমস্যা। এই দাঁতকেইটা থকা বাবেই ‘চাল্লা ঘোচাত দাঁত সৰুৱাই দিম, চৰত দাঁত চিঙি দিম’ এনেধৰণৰ ডাকৰ বচনো কেতিয়াবা শুনিবলৈ পোৱা যায়৷ যদি গ্ৰহ নক্ষত্ৰৰ গতি মতি সুবিধাজনক নহয় আৰু এক পাত্তা ডাইজিন খায়ো হজম কৰিব নোৱাৰা হওঁ। মনৰ খুশীত প্ৰাণ খোলা হাঁহি মাৰিলেও কেতিয়াবা আকৌ কিছুমান মন্তব্য আহিব–ঐ, দাঁত চেলাই হাঁহিব নেলাগে। কিছুমানৰ আকৌ হালধীয়া বৰণৰ দাঁত

বৈদিক যুগত নাৰীৰ স্থান আৰু অধিকাৰ পুৰুষৰ সমান আছিল। তৈত্তৰীয় উপনিষদত মাতৃক দেৱীৰ স্থান দিয়া হৈছিল বুলি উল্লেখ আছে। শতপথ ব্ৰাহ্মণৰ মতে পতিৰ সতে পত্নী লগত নাথাকিলে, বৈদিক যুগৰ যাগ-যজ্ঞ আদিৰ আহুতি গ্ৰহণ নহৈছিল। সেই যুগত নাৰী জাতিক দাসী বা অস্থাৱৰ সম্পত্তি বুলি ভবা নহৈছিল। যিমান কি গুৰুতৰ অপৰাধ নহ‌ওঁক কিয় নাৰীক হত্যা কৰাৰ অনুমতি নাছিল। এইবিষয়ে শতপথ ব্ৰাহ্মণত উল্লেখ আছে যে নাৰী লাৱণ্যৰ দেৱী হিচাবে বিবেচিত হৈছিল। বৈদিক যুগৰ পিছৰ সময়ছোৱাত নাৰীৰ সামাজিক স্থিতিৰ ভালেখিনি সলনি হৈছিল। এই সময়ছোৱাত

বিগত মাহৰ ‘ফটাঢোল’ আলোচনীখনত অভিজিত কলিতা ৰচিত ‘বৃটিছৰ দুৰৱস্থাৰ হেতু’ শীৰ্ষক লেখাটোৰ প্ৰসংগতে দুটামান কথা কবলৈ ওলাইছো৷ ‘ভিন্নস্বাদ’ শিতানত প্ৰকাশ হোৱা তীব্ৰ ব্যংগ আৰু প্ৰতীকি ব্যঞ্জনাৰে সমৃদ্ধ যথেষ্ঠ উন্নতমানৰ লেখাটোৱে পঢ়ুৱৈক যথাৰ্থতে চিন্তাৰ খোৰাক দিবলৈ সমৰ্থ হৈছে৷ এই লেখাটোত বৃটিছসকল যদি এসময়ৰ পৰাক্ৰমী অসমীয়াৰ অধীন হ’লহেতেন আৰু অসমীয়াৰ পৰা স্বাধীনতা (!) লাভ কৰাৰ পাছত বৃটেইনত বাস কৰা বৃটিছসকলে কেনে ধৰণৰ দুখ-দুৰ্গতিৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছে তাৰে নিখুঁত চিত্ৰ এখন ফুটাই তুলিছে৷ এই লেখাটোৱে মোক এক অনন্য ৰসৰ সোৱাদ দিলে৷ অসমীয়া সাহিত্যত

পৰীক্ষালৈ হাতত পোন্ধৰ দিনমান আছেগৈ৷ পিছে মনৰ অৱস্থা “শূণ্য হিয়া মোৰ হ’ল যে উকা” বিধৰ৷ ঘৰখনত মাৰ উচপিচ্ দেখিলেহে গম পোৱা যায় যে তেখেতৰ সু-পুত্ৰৰ পৰীক্ষা সন্নিকট৷ গেটৰ খুটা এটাত দেউতাই এখন ফলক আঁৰি দিছে বাটৰুৱাৰ বাবে .. “ কথা লাহে লাহে পাতিব, বিজ্ঞান শাখাৰ পৰীক্ষাৰ্থী আছে”৷ ঘৰত আলহী-অতিথি আহিলে বিদায় দিবলৈ মা দেউতাৰ খৰখেদা৷ একমাত্ৰ মাৰ লগৰ কেইগৰাকী আহিলেহে কথা পতাৰ অনুমতি আছে ৷ কথা মানে “ডামিনী”ৰ কালিৰ খণ্ডৰ ব্যাখ্যাখিনি৷ কলনিৰ মুঠ পাঁচটা ল’ৰা ছোৱালীয়ে বিজ্ঞান শাখাৰ চূড়ান্ত পৰীক্ষাত