আমাৰ সকলোৰে মৰমৰ হৃষিক টিউচনলৈ ধৰিলে নহয় ল’ৰাটোৰ বাবে গাঁৱৰে প্ৰৱালখুড়াই৷ হৃষিয়েও ভালেই পালে কেপি আৰু স্কুটিৰ তেলৰ খৰচ ওলাব৷ পিচে আজি সি ফোপাই জোপাই আহিছে, : মই নোৱাৰোঁ ঐ, মই নোৱাৰোঁ৷ কৈ ঠাঁচকে পৰিল৷ তাবিবে ধৰিবই নোৱাৰিলে কি হ’ল৷ পানী খুৱাই সুধিলত যি ক’লে আমিও হাঁহন্ত গোসাঁইৰ নাম জপিলোঁ৷ হৃষিয়ে পঢ়ুৱা ল’ৰাটোক বোলে ক’লে, : বাবা 8 (৮)ক ভাগ কৰাচোন৷ ল’ৰাই বোলে, : মই জানো ছাৰ, ৰ’ব কৰি দেখুৱাওঁ৷ 8ক যদি পথালিকৈ ভাগ কৰোঁ দুটা 00 পাম৷ আৰু যদি

কালি সন্ধিয়া মিঠাইৰ দোকান এখনত সোমাই চেলছমেনজনক কেইটামান কাজু বৰফি পেকিং কৰি দিবলৈ কলোঁ৷ তেনেতে অনা অসমীয়া ল’ৰা এজন সোমাই আহি চেলছমেনজনক পাঁচটা কালাকন দিবলৈ হিন্দীতে ক’লে৷ চেলছমেনজনে পেকেট এটা লৈ কাজু বৰফি ভৰাবলৈ ধৰা দেখি তেওঁ ক’লে, : কাজু বৰফি নেহী ভাইয়া, কালাকন কালাকন৷ বৰফিকেইটা ভৰাই ভৰাই চেলছমেনজনে গহীনত উত্তৰ দিলে, : য়ে ’বেলেগ’ কা হে৷ সেই ‘বেলেগ কা’ মানে যে বেলেগৰ অৰ্থাৎ মোৰ বাবেহে দি আছে বুলি তেওঁ বুজাব খুজিছে, তাক বুজি পাবলৈ মোৰো ৩০ চেকেণ্ড মান লাগিল!

সি: কি হ’ল হে মুখখন ফুলাই আহিছা যে? তাই: কি হ’ব আৰু পুলিচ চেকিং চলি আছিল ফাইন কাটি আহিছোঁ৷ সি: কিয়? তোমাৰটো হেলমেট আছে, লাইচেঞ্চ আছে৷ সেইদিনা 5 ঘণ্টা শাৰী পাতি তোমাক প’লুচনখন উলিয়াই দিলোঁ৷ এতিয়া তুমি কিহৰ বাবে ফাইন দিব লগা হ’ ল৷ তাই: মই লাইচেঞ্চ নাই বুলি কলোঁ সি: কিন্তু কিয়? তোমাকটো লাইচেঞ্চ আছে৷ তাই : সেইখন মই নেদেখুৱালো৷ লাইচেঞ্চ খনত থকা মোৰ ফটোটো ভাল হোৱা নাই৷ সেইখন ফটো মই কেনেকৈ দেখাও তুমিয়ে কোৱা চোন৷ ☆ ★ ☆

পতি : হেৰা শুনিচানে.. আজি বাপ্পি লাহড়িকে লৈ আনো নেকি? পত্নী – মানে! পতি : আৰে.. আজি বাপ্পি লাহড়িকে ভাত খাব মাতো নেকি?? পত্নী – কি আবোল তাবোল বলকি আছা! ইমান কাম আছে আকৌ কাক ভাত খাবলৈ মাতা? পতি : নহয় মানে আজি ধনটেৰাচ নহয় জানো? পত্নী – হয় চাগে, পিচে কি হ’ল? পতি : হে: হে: তুমি একোৱেই নাজানা ঔ, এনেয়ে মোৰ ওপৰত চব জনা দেখুওৱা.. কালি মানে মোৰ লগৰ এজনে কৈচে যে “বাপ্পি দাদা জন্ম হোৱা নাছিলটো, তেওঁক

১/ হেৰি শুনকচোন! অকণমান কথা এষাৰ.. যদি আপুনি বাছৰ ছিটত বহি থকা অৱস্থাত খালী হৈ থকা আপোনাৰ কাষৰ ছিটটোত এগৰাকী সুন্দৰী আধুনিকা যুৱতী আহি নিসংকোচে বিন্দাচভাৱে বহিব খোজে, তেন্তে  আপুনি বুজা উচিত…. এতিয়া আপুনি …UNCLE ৰ তালিকাত সোমাই গৈছে….. ডেকা বয়স ইজ অ’ভাৰ….. ২/ এবাৰ সৰু ল’ৰা এটাই…ভগৱান শিৱক প্ৰাৰ্থনা জনালে, : হে শিৱ শংকৰ মোক এজনী গাৰ্লফ্ৰেণ্ড আপুনি ঠিক কৰি দিয়ক। সি ৪/৫ দিন বাট চালে কিন্তু তাক গাৰ্লফ্ৰেণ্ড ভগৱানে নিদিলে…. তাৰ খুব খং উঠিল…পিচদিনা ৰাতিপুৱা সি সিহঁতৰ  মন্দিৰৰ পৰা

আমাৰ ফটাঢোল ৰাজসভাৰ দুটা উজ্জ্বল ৰত্ন৷ টাউলা হেকা আৰু সুন্দৰী ভখ্ৰী। সুন্দৰী হাতে কামে পাৰ্গত।একো নজনা নাই। ভখ্ৰীয়ে বিয়াৰ আগতে লিখা লাভ লেটাৰ পঢ়ি তেওঁৰ হ’ব লগা পতিদেৱ হেনো দুৰাৰোগ্য লাভেৰীয়া ৰোগত আক্ৰান্ত হৈছিল। পিছত ডা° পাৰ্থসাৰথিৰ পৰামৰ্শ মতে মেৰেজোথেৰাপীৰ দ্বাৰা সুষ্ঠ হৈ উঠে। এতিয়া ভখ্ৰীৰ সুন্দৰ, সুখৰ সংসাৰ। আৰু এই হেকা! ফটাঢোল চাঞ্চল্য এইজনাৰ কথা নতুনকৈ ক’ব লগা নাই। এইজনা ৰত্ন বিয়াই সবাহে সুন্দৰ ৰমণীৰে অনবৰতে পৰিবেষ্টিত হৈ থাকে। এইজনা হেকাই ভখ্ৰীক প্ৰায়েই খানা খুৱাবলৈ জোৰ কৰি থাকে… হেকা

আমাৰ ৰামবিহাৰী নাপিত দিশপুৰৰ বহু কেইজন মন্ত্ৰীৰ পাৰ্চনেল নাপিত। মানে চুলি দাড়ি কাটিবলৈ হ’লে তাক ফোন কৰি মন্ত্ৰীসকলৰ আৱাস গৃহলৈ মাতি পঠায় আৰু সি গৈ চুলি-দাড়ি কাটি থৈ আহে। এদিন এজন মন্ত্ৰীৰ চুলি কাটি থাকোতে, সি মন্ত্ৰীজনক শুধিলে : চাৰ, আমাৰ দেশৰ ক’লা ধনবোৰ কেতিয়া ঘুৰি আহিব মন্ত্ৰী : মই কি জানো! অলপ সময় মনে মনে চুলি কাটি থাকি সি আকৌ শুধিলে : চাৰ, আজি আমাৰ দেশৰ এই অৰ্থনৈতিক দুৰৱস্থাৰ বাবে দায়ী কোন? এইবাৰ মন্ত্ৰীৰ খঙে চুলিৰ আগ পালেগৈ। চাল্লা

এদিন সন্ধিয়া থুলুকে এটুপি ধৰি আহি নবীনক সুধিলেহি, : ঐ ৰমেচক দেখিছিলি নেকি বে? নবীনে ধৰিব নোৱাৰিলে কোন ৰমেছৰ কথা সুধিছে৷ সেয়ে ওলোটাই সুধিলে, : এই ৰমেছ কোন বে? থুলুকটো গৰম, : আবে কি ফাল্টু মানুহ বে, ৰমেছক চিনি নাপাৱ? এই বুলি ভেকাহি মাৰি নবীনক ঠিকচে কাণ চেপা এটা দি সেই ঠাইৰ পৰা আঁতৰি গুচি যায়। নবীনে কি হ’ল ততকে ধৰিব নোৱাৰিলে। কাণ চেপা খাই খং উঠিছিল যদিও একো নকৈ কামত ধৰিলেগৈ। দুদিন পিছত আকৌ একেই ঘটনা। ঘুটুং পানী ধৰি

: ফাৰদীন, মোক কথা এটা বুজাই দিয়াচোন । : কি কথা আব্বা ? : হাচমত নামটো ল’ৰাৰ নে ছোৱালীৰ নাম ? : ল’ৰাৰ নাম । : তেন্তে হাচমত পাগল নে পাগলী হ’ব ? : পাগল হ’ব । : তেন্তে চনু নিগমে হাচমত পাগলী বুলি কিয় গাইছে ? : হা হা হা হা .. : হাঁহিছা কিয় ? : গানটোত হাচমতৰ কথা কোৱা নাই নহয় ! : তেন্তে ? : হিৰোই হিৰোইনক হাঁহিবলৈ মানা কৰিছে – হাঁস মত পাগলী । প্যাৰ

স্বাস্থ্য বিভাগত চাকৰি সুত্ৰে নিতৌ বিভিন্ন ধৰণৰ মানুহৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিব লগা হয়, তাৰে কিছুমান আমোদজনক কিছুমান দুখজনক। আজি আমোদজনক অভিজ্ঞতাৰ কথা ক’বলৈ লৈছো। এদিন হস্পিতাল গৈ পাইছোঁহে এজন আহিল নহয় পিন্ধনত ভব্য গব্য ফিটফাট, ওখ পাখ, হাতত এটা ফাইল কভাৰ থকা বেগ। মই সহকৰ্মী নাথক কলো আজি কোনোবা ওপৰৱালা বিষয়া আহিছে নেকি কিবা ইন্চপেকচনত অলপ সতৰ্ক হৈ থকা ভাল। নাথেও ক’লে মইও দেখিছোঁ। অলপ পাছত নাথৰ ৰুমত বহি আছো আহিল নহয় সেই ভব্য গব্য লোক জন, নাথক সুধিলে, ” ইয়াত