১) যদুমণি হাজৰিকা : ফটহুকাই, মোৰ একাউণ্টৰ ভিতৰুৱা পোষ্টততো আজিলৈকে একো এটা ৰিয়েক্ট নকৰা, আন নালাগে ফটো এখনতো লাইক এটা দি নোপোৱা অথচ নিয়মিত অনলাইন দেখা বন্ধুতালিকাৰ বন্ধুজনৰ এনে ব্যৱহাৰ বা চুপচাপৰ মনঃস্তত্ত্বটো কি? উত্তৰ : তেৰা ফেচবুক চেলব্ৰিটি চাগে, চেলিব্ৰিটিসকলে নিজে কিমান লাইক, কমেণ্ট পাইছে, তাৰ হিচাপতহে ব্যস্ত থাকে। আনৰ পোষ্ট চাবলৈ সময় নেপায়। ২) গীতিমল্লিকা গগৈ : এহাল সুখী বা সকলো ফালে পাৰ্ফেক্ট বুলি ভবা পৈ-ঘৈণীক দেখিলে মানুহে কেলেই “পাভযোৰা” বুলি কয় নো?      শিঙিযোৰা, গৰৈযোৰা, পুঠী‌যোৰা, ভেচেলীযোৰা…..ও ক’ব

১) যদুমণি হাজৰিকা : জীৱনত ধনৰ গুৰুত্ব, ধন কিয় লাগে, ধন কেনেকৈ ঘটিব পাৰি, ধন কেনেকৈ ঘটা উচিত আদি সম্পৰ্কে কোনো স্তৰৰ পাঠ্যপুথিতে এষাৰো পঢ়িবলৈ কিয় নাপালোঁ বাৰু? উত্তৰ : সকলো কথা পোনে পোনেনো কিয় ক’ব লাগে হে? এনেই পঢ়া শুনাৰ মেইন কামটোৱেই যে ধন ঘটা, সেইটো দেখোন পাকে প্ৰকাৰে পিতৃ-মাতৃ, শিক্ষক- শিক্ষয়িত্ৰী, খুৰাদেউ- মোমাইদেউ, গাঁওবুঢ়া, সকলোৱে বুজায়েই থাকে- ছাত্ৰয়ো পানী পানীকৈ বুজি থাকে; তাকে পুনৰ লিখি দিয়াৰ সকাম নাই বুলিয়ে পাঠ্যপুথিত ভৰোৱা নহয়। আমাৰ দেশত আচলতে সকলো কামেই তেনেকুৱা৷

১) মৃদুল শৰ্মা : ক’ভিডৰ ভয়াবহতাৰ পৰা বাচিবৰ একমাত্ৰ উপায় মাস্ক আৰু পথত আপোনাক মোক সুৰক্ষিত ৰাখিবৰ বাবে ট্ৰেফিক পুলিচ আৰু তেওঁৰ হুইচেলটো। কিন্তু আপোনাৰ মোক সুৰক্ষিত ৰাখিবৰ বাবে, নিজৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ বাবে মাস্ক পৰিহিত ট্ৰেফিক পুলিছজনে কেনেকৈ হুইচেল বজাব? উত্তৰ : অভাৱেই আৱিষ্কাৰৰ মূল, কিবা উপায় নিশ্চয় ওলাব। কিন্তু আমাৰ দেশত ইমান সমস্যা হোৱা নাই এতিয়ালৈকে, কাৰণ আমাৰ দেশত আইন ৰক্ষকসকল আইনৰ উৰ্ধত বুলি অলিখিত নিয়ম এটা আছে যে। সেই নিয়মতে মাস্ক খুলি হুইচেল বজালেই হ’ল। ২) হিতেশ বি বৰুৱা

১) কুমুদ বৰ্মণ : আমাৰ ঘৰত পোহা কুকুৰ-মেকুৰীবোৰৰ নাম টমী, জেক, এলেক্সা আদি ইংৰাজী নামবোৰহে কিয় হয়? নদাই, ভদাই, কণমাই, চেনীমাই আদি অসমীয়া নামবোৰ কিয় নহয় ? উত্তৰ : ঘৰত কুকুৰ-মেকুৰী পোহা কামটোৱেই ইংলিছ। আগতে কুকুৰ মেকুৰী নিজে নিজে ঘৰ লাগিছিলহি, আৰু পিৰালি/ চুৱাপাতনিত পেলনীয়া খানা খাই জীৱন যাপন কৰিছিল। সেইবোৰ কুকুৰ মেকুৰীৰ নাম নদাই, ভদায়ে আছিল। ২) জয়ন্ত প্ৰীতম : সিজনে বা সিগৰাকীয়ে বেলেগ কাৰোবাক ভাল পায় বুলি জনাৰ পিছতো একপক্ষীয় প্ৰেম মানুহে কিয় কৰে? উত্তৰ : এনেই চান্সত

১) কমলা দাস : ক) সকলোতকৈ সহজ কাম কি? উত্তৰ : আনৰ দোষ খুচৰি উলিওৱা খ) মহাত্মা গান্ধীয়ে প্ৰতিখন নোটতে কিয় হাঁহি থাকে? উত্তৰ : নোটৰ মালিকে আৰু নাহাঁহি, কান্দিবনে? গ) নাৰী গৰাকীৰ ক্ষেত্ৰত বিয়াৰ পিছৰ চন্দ্ৰমুখীজনী পিছলৈ জ্বালামুখী হোৱা বুলি কোৱা হয়! কিন্তু পুৰুষজনৰ ক্ষেত্ৰত বিয়াৰ পাছত চন্দ্ৰমুখা আৰু পিছলৈ জ্বালামুখা হোৱা বুলি কিয় কোৱা নহয়? এইটো নাৰীৰ প্ৰতি অন্যায় হোৱা নাইনে? উত্তৰ : ভুলতো নাই হোৱা, যি প্ৰাণীয়ে বিয়াৰ পিছত মুখেৰে টু শব্দ এটাও কৰিব নোৱাৰে, তেওঁক জ্বালামুখীৰ

১) গীতিমল্লিকা গগৈ : মানুহে শপত খালে কিবা বেয়া জাতীয় কাম নকৰোঁ বুলি, বেয়া কথা নকওঁ বুলি কাণত কেলেই ধৰে? কাণৰ সলনি কামৰ ক্ষেত্ৰত হাতত, বেয়া কথা‌ৰ ক্ষেত্ৰত জিভাত কেলেই নধৰে? উত্তৰ : সেইকাৰণেইতো কাণত ধৰে, যাতে শপত খোৱাৰ পাছতো বেয়া কাম, বেয়া কথা বিন্দাছ চলাই থাকিব পাৰে। ২) (ক) হিতেশ বি বৰুৱা : ছোৱালীয়ে হোটেলত কিবা খালে বান্ধবীজনীৰ পইচা নিদিয়ে আৰু নিজৰ নিজৰ বিল দিয়ে প্ৰত্যেকেই; কিন্তু ল’ৰাই কিবা খালে নিজৰ লগতে বন্ধুৰ বিল দিয়ে। ইয়াৰ কাৰণ কি? উত্তৰ

১)জয়ন্ত প্ৰীতম: প্ৰেম নোহোৱাকৈ জীয়াই থাকিব পাৰি নে মোবাইল নোহোৱাকৈ? উত্তৰঃ- প্ৰেম নোহোৱাকৈ জীয়াই থাকিব পাৰি, মানে সকলো থাকেই। মোবাইল নোহোৱাকে জীয়াই থকা মানুহ অৱশ্যে দেখা নাই। মংগল গ্ৰহৰ ফালে থাকিবও পাৰে।   ২)বন্দিতা জৈনঃ- সুধো-নুসুধোকৈ প্ৰশ্ন এটা মনতে আমনি কৰি আছে—- প্ৰায়ে দেখা যায় বিয়াৰ কিছু বছৰৰ পিছত গিৰিয়েক বোৰে পত্নী গৰাকীক সন্মুখত ভয়তে ভালপোৱা দেখুৱাই—কাষেদি বেলেগ মহিলা/ছোৱালী পাৰ হৈ গ’লে ১৮০ ডিগ্ৰী কোণত ডিঙি ঘূৰাই চায়। তেখেতৰ পত্নী গৰাকীক সন্মুখতে থাকিলেও নেচায় কিয়? ইফালে ফেচবুক ৰ একাউণ্টত ইণ্টাৰেষ্ট

১)দীপ্তি শৰ্মা: অসমৰ ডাঙৰ ডাঙৰ ৰাজনৈতিক নেতাবোৰে সদায় ইমানবোৰ গামোচা পায়। সেইবোৰ কি কৰে বাৰু? উত্তৰঃ- বহুদিন সাঁচি থয়, পেলাবলৈ মন নেযায় যে। তাৰ পাছত গামোচাবোৰ ৰঙা পৰে, বৰমুহি যায়। তাৰে বেয়া চাই দুই এখন ফটাকানি কৰে, ভাল কেইখন আকৌ সাঁচে। শেষত সেই গামোচাবোৰ কাৰোবাক দি দিব খোজে, কিন্তু লওতা নোলায়। একেবাৰে শেষত তেওঁক ভাল লগাবলৈ কোনোবাই গামোচাবোৰ লৈ যায়, কিন্তু গৈয়েই ডাষ্টবিনত পেলাই দিয়ে। গামোচাৰ এই দুৰ্দশাৰ কথা ভাবিয়েই অমুকাই এটা অতি অৰিজিনেল গান লিখি আছোঁ, তুমি ৰাজনৈতিক সভাৰ

১) মিলন চন্দ্ৰ দাস : বিয়াৰ বাবে ছোৱালী চাবলৈ আহিলে চাহৰ লগত খাবলৈ দিয়া খাদ্য মাজনীয়ে নিজ হাতেৰে বনোৱা বুলি যে মাকে কয়  আনকালে ভৰিৰে বনায় নেকি? উত্তৰ : আনকালে আনৰ হাতেৰে বনায় আকৌ। পিচে এইষাৰ কথাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি বিয়া খাটাং নকৰাই ভাল, কথাষাৰ সঁচা  নে মিছা তাৰ চাক্ষুস প্ৰমাণ পোৱালৈ বহুত পলম হৈ যায়গৈ। ২) শান্তনু বৰপূজাৰী : কান্দিলে কেতিয়াবা কিছুমান মানুহে যে কয় ঘৰিয়ালৰ চকুপানী বুলি। ঘৰিয়ালবোৰে কি মিছাকৈ কান্দি থাকে নেকি সদায়? উত্তৰ : কথাটো হ’ল

১) মনালিছা পাঠক : ক’ৰবাৰপৰা আহি ঘৰ সোমোৱাৰ লগেলগে পত্নীয়ে পতিলৈ চাহ কাপ আগবঢ়াই দিয়ে, লাগিলে কামৰপৰাই আহক বা কাষৰ ঘৰত চাহ খাই খাই কথাৰ মহলা মাৰিয়ে আহক৷ কিন্তু পত্নী বাহিৰৰ পৰা ভাগৰি আহিলেও, দেখাৰ লগেলগে পতিয়ে চাহ একাপ আনি দিয়াৰ পৰিবৰ্তে “একাপ চাহ দিয়াচোন” বুলি কিয় কয়? উত্তৰ : এইটো আচলতে একধৰণৰ পৰীক্ষা, চাহৰ পিয়াহ নহয়। পতিজনে আচলতে এই কথাটোৰ দ্বাৰা পৰীক্ষা কৰে, পত্নীগৰাকীৰ তেওঁলৈ মৰম চেনেহ বাকী আছেগৈ নে নাই। ২) সোমেশ্বৰ বৰা : মানুহে নামৰ আগত “শ্ৰী”