সাম্প্ৰতিক কাল ভালে চিনে ভাল জাবৰে দেখে খাল ঈশ্বৰৰ লীলা মনিচক কিলা পৃথিৱীৰ এয়াই মায়াজাল। দেখিলে গছ হলা কুঠাৰ মাৰিবলৈ ওলা নিচিনে বন মোবাইলত মন কাম বুলিলে দূৰতে পলা। মন কৰিলেই চন বাকৰি মাটিতে ধন কৰিলে এলাহ বাঢ়িব বিলাস অহংকাৰ হ’লে জানিবা পতন। ☆★☆★☆

ধুনীয়া এখনি মুখ যদিহে নাথাকে হাঁহি ওফোন্দাই বহি থাকিবা কোনেও নাচায় আহি ৷ হাঁহি থাকা ঘটি যাব অতি চমৎকাৰ দুখ বেদনা নহৈ হ’ব আনন্দ অপাৰ ৷ হাঁহিৰ আছে অনেক প্ৰকাৰ নহয় নিৰাকাৰ দুটি ওঁঠত দুটি চকুত অৱস্থিতি তাৰ ৷ অট্টহাস্য, কৃত্ৰিম হাস্য, মৃদু মধু হাস্য, কুটিল হাস্য, ব্যংগ হাস্য, প্ৰাণখোলা হাস্য ৷ খিলখিলাই মিলমিলাই মিচিকিয়াই হাঁহা হোঁহোৱাই খুকখুকাই হাঁহা মাথোঁ হাঁহা । থিয়ৈ থিয়ৈ বহি বহি বাগৰি বাগৰি হাঁহা চকুপানী ওলাই যোৱাকৈ হাঁহা মাথোঁ হাঁহা ৷ পেট যদি বিষাই গৈছে

হাউৰালৈ টিকট নাপাই ফেউৰা উঠিল ৰেলত বৰচুৰীয়াৰ ফেৰৰ তলত ৰংঘৰৰ মেলত যুঁজত জিকা কুকুৰাত চকু ফেউৰাক ফালি নখেৰে বুকু ৰণৰ কুকুৰাই মিচিককৈ হাঁহি বীৰদৰ্পে জেলত ☆★☆★☆

(তৃতীয় অধ্যায়) জয় জয় সভাসদ ফটাঢোল নিবাসী ৷ নিবেদিলো প্ৰণাম মই সভাৰ মধ্যে আসি ৷৷ নাৰী পৰ্ব নামে আজি তৃতীয় অধ্যায় ৷ বেকত কৰোঁ কিছু কথা ক্ষমিয়োক দায় ৷৷ গোটৰ মধ্যে আছে যত ৰমণী স্ত্ৰী গণ ৷ স্বৰূপ দেখাইবাক লাগি কৰোঁ আয়োজন ৷৷ নাম প্ৰকাশি মই নকৰি পাপ কৰ্ম ৷ নিজগুণে বুজি লৈলে হৈবে পৰম ধৰ্ম ৷৷ এক নাৰী আছে গোটে অনেক প্ৰসাধন ৷ অশ্ব পুচ্ছ যেন কেশ দেখিতে শোভন ৷৷ বিহা লেখী পিজলা নামে তিনি ভগ্নী ৷ সেই কেশে

(১) তামাম উদাসীন চলন-ফুৰণ আচৰিত দেখোঁ কথন-মথন যান্ত্ৰিক ব্যস্ততা আত্মিক শূন্যতা সুখৰ পাছত দৌৰ আমৰণ৷ (২) আকাশ-কুসুম কল্পনা আজৱ-উদ্ভট কামনা গৈছে উটি জীৰ্ণ ভেটি হেৰায় সময়-চেতনা৷ (৩) প্ৰাণত আশাৰ অণু উৰে হেঁপাহৰ ৰেণু ক্ষয়িষ্ণু শৰীৰ নিৰ্বাক-বধিৰ তথাপি বজায় বেণু৷ (৪) আহক কৰোঁ অদ্ভুত মতবাদৰ প্ৰচাৰ আভুৱা ভাৰি কৰোঁ ৰাজনৈতিক কাৰবাৰ সুবিধা পালেই লুটি-পুটি ল’ম হজুগৰ বাবে খাপ পাতি ৰ’ম আপদীয়ামখাক আহক দিওঁ মাধমাৰ৷ ☆★☆★☆

বিহু পাতে অসমীয়াই হাতত নাই টকা, দাবী ধমকিৰে চান্দা তুলি বেলেগৰ খায় গঁতা ৷ পুঠি-কাৱৈ চিনি নাপায় খায় চালানী ৰৌ, বিহুৰ মঞ্চত তাণ্ডৱ কৰি পিঠিত পৰিল ঔ ৷ ওঁঠত নাই বৰহমথুৰি জেতুকা নাই হাতত, অসমীয়া বুলি চিনাকি দিয়ে বুকু ফিন্দাই বাটত ৷ নিমাই-গোমচেঙৰ চোলা নহয় পিন্ধে গামোচাৰ চোলা, নিশা এটুপি গিলি লংপেণ্ট পিন্ধি বিহু মাৰিবলৈ ওলা৷ টকা-সুতুলি তেহেলে যা গীতাৰখন লৈ আন, হিন্দী গীতৰ মাজে বিহু ভৰাই সংগীতৰ ধৰোঁ তান৷ সাতবিহুৰ নাম নাজানে সংস্কৃতি ৰক্ষা কৰে, বিহুৰকেইদিন গামোচা আঁৰি শিল্পীক

(১) গাৰু আৰু গিলিপ, চুলি আৰু কিলিপ ফুল মানে টিউলিপ, আপী মানে দিপলিপ ইটিয়ে সিটিলৈ ভাবে মাজত কোনে মাতে ভাতপানী খাই ফুট গধূলিতে গায় ‘চুইট শ্লিপ’। (২) চকু আৰু চশমা, আচাৰ আৰু বৰমা, জিভা আৰু খুৰমা, গান মানে নিৰমা, ইগিলা বুনিয়া ভূজিয়া ভৰি আছে এই দুনিয়া তাকে মিলাই নিমখ নিদিয়া বনালোঁ এভাজি কবিতা। (৩) আকাশ আৰু পাতাল, সাধু আৰু মাতাল শুকান আৰু ৰসাল, কেটেঙা আৰু পেটাল আঠটা ভাই ককাই আৰু কেওকিছু নাই দহে ভাবে, এই অষ্টমৰ আছে কিহৰনো আকাল। ☆★☆★☆

১) মধুপুৰৰ মিচেছ তিলোত্তমা দাস পৰিয়ালৰ সৈতে কৰে ভিল্লাত বাস গিৰিয়েকৰ ৰঙা চুলি ঘৈণীয়েক পেট কুলি চুলিয়াচুলি কৰি থাকে বাৰটি মাস। ২) চিটিবাছৰ চালক সি নাম গণেশ ভাং খাই ধৰে ৰাতি শিৱৰ ভেশ টোপনিক কৰি কাটি হাতত মদিৰাৰ বাটি পত্নীৰ নাইকিয়া কৰে আজুৰি কেশ। ৩) গাধ হয় যদি নাখায় ধঁপাত চাধা চূণ খাব লাগে নিতৌ তামোলো এক পোণ গুটখা বিমল ৰজনী ডিনাৰত এটাকৈ কণী শুবলৈ যাওঁতে খাবা গুৰ এক দোণ। ৪) শকত আৱত চেহেৰাৰ নিধিৰাম চৰ্দাৰ ছোৱালী তিৰোতালৈ মানুহটো দিলদাৰ

১) মন্ত্ৰী বিধায়কৰ মন বুজা টান ক্ষমতাত থাকোতেই কৰি লয় ধন ধান য’তে ত’তে ঘৰ বাৰী ডাঙৰ ডাঙৰ গাড়ী সভাত ভাষণ দিয়ে সকলো সমান৷ ২) ৰাতিটোতে জন্ম লয় নতুন গায়ক এটা গান গায়েই হৈ পৰে জাতীয় নায়ক ইংলিছ অসমীয়া কৰি মিক্সাৰ বিহুগীতৰ সলাই দিয়ে সম্পূৰ্ণ আকাৰ অসমীয়ায়েই চিনিব লাগিব কোনজন লায়ক৷ ৩) নতুনকৈ প্ৰেমত পৰা অভিলাষ চৱৰ হ’লেই যেনিবা তেওঁ মোৰ খুড়াৰ লগৰ চুলিত দিনৌ কলপ কৰে মোবাইল চাই বাৰে বাৰে আহিছে কিজানিবা মৰমীৰ খবৰ৷ ৪) গহীন আতৈ হ’ল সত্ৰৰ

(অধ্যায় এক) শুনিয়োক সৰ্বজন মোহোৰ বচন৷ ফটাঢোল বৃত্তান্ত কিছু কহিবাক মন৷৷ আগে কিছু কথা কওঁ ধৰি চৰণত৷ ভাষা জ্ঞানে নিঃকিন মই কৰিলো বেকত৷৷ ব্যংগ কৰি কিছু কওঁ প্ৰভু নাম লৈয়া৷ ভুল হৈলে নিজ গুণে কৰিয়োক ক্ষমা৷৷ মুখগ্ৰন্থ মাজে আছে বিয়াগোম গোট৷ ফটাঢোল নামে তাৰ পৰিচয় যুগুত৷৷ পত্নী মোৰ ব্যস্ত অনেক ঘৰে বহু কাজ৷ ক্ষণ মাত্ৰ মোবাইল খোলে মুখে লৈয়া লাজ৷৷ শয়ন পাটিত বসি ফাক ফাক হাসি৷ বোলন্ত আমাক কথা ফটাঢোল দেখি৷৷ ৰাখিলন্ত আমাক নিয়া সেই গোটৰ মাজে৷ দেখিলো অনেক বাদ্য