(১) জয়ঢোলৰ বজ্ৰনিনাদ শুনি লাগে বৰ মজা জয়ধ্বনিৰে মুখৰিত আজি জৰাজীৰ্ণ পঁজা জীৱনত মাথোন জীয়াতু জীৱন্মৃত জননী জয়তু জলা-কলা হৈ জুপুকা মাৰিলে জলৌপলৌ প্ৰজা ৷ (২) অপৰিসীম আনন্দ মনত যদিহে থাকে ক্ষমতা হাতত, বাদ পৰে জাতিৰ চিন্তা জহি গ’লে যাওক জাতীয় সত্তা, ওপৰৰ আদেশ শিৰোধাৰ্য অতি আনুগত্য অপৰিহাৰ্য, দলৰ স্বাৰ্থ ৰক্ষা হ’লেহে আগলৈ থাকিব নিশ্চয়তা ৷ (৩) ধনকুবেৰৰ গাঁতত বন্দী কাগজৰ লাখ লাখ গান্ধী হাৰমাল হ’লে নলা-নৰ্দমাত পেলাই বস্তাত বান্ধি, দুৰ্নীতি ক’লাধনৰ আগ্ৰাসী গতি, নিমাখিত জনৰ নগুৰ-নাগতি, ভণ্ড সেৱকেও সুযোগ

“চকু মুদা কুলি”ৰ দৰে থাকিলোৱেই যেনিবা মই, “চল চাই কঠিয়া পৰা”ত ওস্তাদ কিয়নো তই !! “বাটৰ কচু গাত ঘঁহি” ভাল নাপাওঁ মই, “নলগা জেং” ত সোমাবলৈ যাৱনো কিয় তই! বেছি পয়মাল দেখিলেই মই “টুপাই বুৰ মাৰো”, “চুঙা চাই সোপা”টো মাৰিব নাজান কিয়নো বাৰু! “আপোন ভালেই জগত ভাল” বুলি আত্মতুষ্টি কৰোঁ “গছত উঠাই গুৰি কাটিব”লৈ অলপো কেৰেপ নকৰোঁ। “কটা ঘাঁত চেঙাতেল” দি কি যে লাগে মজা, “জ্বলা জুইত ঘিঁ” ঢালি তাতোকৈ সুখৰ মেলা । “আঠুৱা চাই ঠেং মেলি”বলৈ জ্যেষ্ঠজনে কয় বণিজলৈ

আমাৰ গাঁও আকালৰ টুলুঙা নাও । ভৰঁলুৱা ভাও—- শোষণৰ তুংগতো নিমাওমাও ।। কিমান তললৈ নামি যাওঁ…… কাৰ ওপৰলৈ কিমান চাওঁ ??? ■■

মই দুৰাচাৰ গাঁৱৰ গাৱঁলীয়া নাপাওঁ চহৰৰ আও-ভাও; বুঢ়া সৱেওচোন লংপেণ্টহে পিন্ধে যেন চিনেমাৰ হিৰ’। বুঢ়ী সৱে পিন্ধে মেক্সি চুৰিদাৰ চুলিতো গাঁঠি লয় বেণী; জীয়াৰী সকলে জাৰতো নিপিন্ধে গা-ঢাকি কাপোৰ কানি । ছাত্ৰ- ছাত্ৰী যেন অফিচৰ বিষয়া ম’বাইল বাইক লৈ ফুৰে; কলেজ পঢ়া নামত পাৰ্ক ধাবাত বহি যৌৱনটো উপভোগ কৰে। অফিচৰ অফিচাৰ চৰকাৰী বিষয়া চাৰ্টিফিকেট থকা ডকাইত; বহনি নহ’লে কামকে নকৰে কিযে মতাগোঁসাই গভাইত । চৰকাৰী বিদ্যালয় মধ্যভোজনালয় কণা হাঁহক পতান দিয়ে; ফাঁকিৰামৰ ফাঁকি ছলাহী হাঁহিয়ে মন-প্ৰাণ সকলো হৰে । হেৰা

ঘিটমিটকৰে আন্ধাৰ ধুমাখুন্দা বৈহ্ৰান এটা ভাঙা ছাতাৰ তলোত তুমি আৰু মই দেউতাৰ গজ্জেনি ঘনে-ঘনে চিকিমিকি জপং… খামচা মাৰি ধৈল্লা তুমি মোৰ হাতোত আৰু চিকিমিকি… ৰাস্তাৰ কাখোৰ আইটাটুত দেখলু ছাটামাটা মস্তো এটা চেং… অকাস্মাৎ বাইপেৰেৰ মাত “কুনিয়াই এই দুটা…?!” “ও খট্টে আমি দ্যাআ…!!” [বৈহ্ৰান- বৰষুণ ছাতা- ছাতি আইটাটুত- নলাটোত ছাটামাটা- চকামকা খট্টে- খুড়া] ■■

ফেচবুক ধাবাখনত মাতাল হম আজি প্ৰফাইলৰ মদিৰা পাণ কৰি মাজে মাজে মেছেজৰ বুট খাম। অলপ নিচা হলেই লাইকেৰে নটিফিকেচনৰ সোঁত বোৱাম কমেণ্টৰ ধুম উঠিলেই জিভা দোৰোল খোৱা বাৰ্তালাপ কৰিম হা:হা:হা: মাতাল হম আজি ফেচবুকৰ দুনীয়াত লাহে লাহে চূড়ান্ত নিচা হ’লেই বিষাদৰ ষ্টেটাছ বমি কৰিম হোলোকা-হোলোক। ■■

ফটা-ঢোলৰ গৰজনিত মেদিনী কম্পমান উচাহতে হিঁয়াই নাচে জুৰি ঐক্যতান। সৰু বৰ মিলি সবে খজুঁৱতি মাৰে ছেগ পালেই সকলোৱে উভতি কামোৰে। কেনে যে বিচিত্ৰ এই ঢোলৰ চাপৰি ডেকা বুঢ়া নাচে সবে বাগৰি বাগৰি। আছে মহা ধুৰন্ধৰ ওজাৰো মহা ওজা লগতে নাচনী আছে বতাহতে উৰা। যন্ত্ৰৱৎ জীৱনৰ ই বিশল্যকৰণী জীৱনী শক্তি ই মহাসঞ্জিৱনী। হাঁহিতে বাজে বাঁহী অমিয়া সুৰত পৰাণ জুৰাই জীৱেমানৱী সঙ্গত। এধানি সুখতে যদি পাওঁ কিবা আন আৰু কিয় লাগে বাৰু আন-বান-সান(খিক)। সতীৰ্থ লাগে কিয় জীৱন পথত বুজিবলৈ বজোৱা ঢোল আমাৰ

১) বন্ধ-প্রদেশৰ আমি অতি আলসুৱা প্রজা খাই ভাল পাওঁ খাৰ-টেঙা আৰু বাঁহৰ গজা ৰসত মজি কীৰ্ত্তন গাওঁ নিজকে প্রায়ে পাহৰি যাওঁ আন্দোলন-ধৰ্মঘট কৰি হ’ব খোজো ৰাইজৰ ৰজা৷ ৷ ২) কাম আং বাং, কথা বেবেৰিবাং ঠোঙাৰ নিচাত সৰ্বস্ব খাস্তাং দেহাটো ভালুকৰ সাঙী দিনে-নিশাই আছে পাঙি চাকৰি কৰা আপী আনিব, খাটাং৷ ৷■■