জিনছৰ বিলৈ – সোণটো ৰঞ্জন বৰুৱা
ফে’চন যুগে যুগে সলনি হৈ থকা মাল৷ সেই সলনিটোক যি মানুহে গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰে, সি সমাজৰ চকুত আনকালচাৰ্ড জন্তু! গতিকে সমাজৰ চকুত কালচাৰ্ড জীৱ হৈ থাকিবলৈ মানুহে সময়ৰ লগত খোজ মিলাই পোচাক পৰিধান কৰে৷ কিন্তু এই খোজ মিলাবলৈ যাওঁতে কাপোৰক কিমান দুখ-কষ্ট, বিচ্ছেদৰ বেদনা দিওঁ ভাবি চাইছেনে? নাইচোৱা নিশ্চয়, নহয়নে? ৰ’ব, সৰু উদাহৰণ দুটা দিওঁ৷ জিনছকে চাওঁক! আগতে ল’ৰাবোৰে জিনছ পিন্ধিছিল নাভিৰ ওচৰত, ভৰিৰ পানীগাঁঠি ঢাক খোৱাকৈ৷ আৰু এতিয়াৰ পোৱালিবোৰে পিন্ধা চাওঁক, দেখিব জিনছ গৈ কঁকালৰ হাঁড় দুডালত ওলমি ৰৈছেগৈ
Read more