প্ৰতিশ্ৰুতি – প্ৰদীপ পাটগিৰি
যোৱা ব’হাগত ধুম-ধামেৰে বিয়াখন পাতিলো৷ চেনেহী পদুমীয়ে প্ৰেয়সীৰ পৰা পত্নীৰ মৰ্যাদা পালে৷ প্ৰেয়সীক পত্নীৰূপে লাভ কৰাৰ সুখ-মাদকতা অতুলনীয়৷ মোৰ বুকুখন অনাবিল সুখ, আনন্দ আৰু সোণালী সপোনেৰে উপচি পৰিল৷ তিনি বছৰ জোৰা আমাৰ প্ৰেম আছিল৷ বিয়াৰ পূৰ্বে পদুমীয়ে মোক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল- “বিয়াৰ পিছত ঘৰখনৰ সম্পূৰ্ণ দায়িত্ব মোৰ৷ ঘৰখন মই সুন্দৰকৈ চম্ভালি লম৷” পদুমীৰ এই প্ৰতিশ্ৰুতিয়ে মোক বহুত সুখী কৰিছিল৷ আনন্দ দিছিল৷ তাইৰ প্ৰতি এবুকু কৃতজ্ঞতাত অন্তৰ ভৰিছিল৷ মই কৈছিলো, “মা-দেউতাৰ মই জ্যেষ্ঠ সন্তান৷ পৰিয়ালৰ ডাঙৰ বোৱাৰী হিচাপে তুমি বহুত দায়িত্ব কান্ধ
Read more