প্ৰথিতযশা চিত্ৰ নিৰ্মাতা তথা শ্বেইক্সপীয়েৰৰ বিশ্বখ্যাত নাট্যকৰ্ম “হেমলেট”, “অথেলো”ক ৰূপালী পৰ্দাত জনপ্ৰিয় কৰাত বিশেষ অৱদান আগবঢ়োৱা পৰিচালক কেনেথ ব্ৰানাৰ নৱতম ছবি “বেলফাষ্ট” সঁ‌চাকৈয়েই এখন খুবেই সুন্দৰ ছবি। ৭০ ৰ দশকত উত্তৰ আয়াৰলেণ্ডৰ বেলফাষ্ট চহৰত সংঘটিত কেথলিক আৰু প্ৰটেষ্টেন্টৰ মাজৰ সংঘাতৰ ফলত ধাৰ্মিক টনা আজোৰাৰ মাজত বন্দী বাডী (Buddy) ৰ শৈশৱ কিদৰে প্ৰভাৱিত হয় তাৰ এক শক্তিশালী অথচ দৃষ্টিনন্দন উপস্থাপন “বেলফাষ্ট”। পৰিচালনাৰ লগতে কেনেথ ব্ৰানাই চিত্ৰনাট্যকাৰ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰা ছবিখনৰ অভিনয়ত আছে ক্ৰমে কিংবদন্তি জুডী ডেঞ্চ, জেমী ডৰ্ণান, কেটলিনা ৱল্ফে, চিয়াৰান

সাম্প্ৰতিক সময়ৰ ৰাছিয়া আৰু ইউক্ৰেইন যুদ্ধই সমগ্ৰ বিশ্বৰ বাবেই অস্বস্তিকৰ পৰিবেশৰ সূচনা কৰিলে। যদিও মাজে-সময়ে ৰাছিয়াই যুদ্ধবিৰতি ঘোষণা কৰিছে আৰু দফাই দফাই আলোচনাও চলিছে তথাপি এই যুদ্ধ কেতিয়া অন্ত পৰিব তাৰ কোনো নিশ্চয়তা নাই। নতুবা প্ৰত্যক্ষ  যুদ্ধৰ অন্ত পৰিলেও ৰাছিয়া আৰু ইউক্ৰেইনৰ মাজৰ সম্পৰ্ক কি হ’ব সেই কথাত সকলো সন্দিহান। কিয়নো ৰাছিয়া, মাৰ্কিন যুক্তৰাষ্ট্ৰ তথা নাটোৰ সৈতে ইউক্ৰেইনৰ সম্পৰ্ক সম্পূৰ্ণ ভাৰসাম্যহীন। যাৰ বাবে আমাৰ ভাৰতবৰ্ষও এখন নিৰপেক্ষ দেশ হিচাবে অস্বস্তিৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছে। কাৰণ মানবতাবাদী দেশ হৈও আজি ভাৰতে ইউক্ৰেইনক

আমি জানো যে এসময়ত USSR(Union of Soviet Socialist Republic) নামৰ এখন সমাজবাদী ৰাষ্ট্ৰ আছিল, যি ১৯২২ চনৰ পৰা ১৯৯১ লৈ বৰ্তি আছিল৷ যাক চোভিয়েট ইউনিয়ন বুলিও জনা যায় ৷ যদিও ৰাছিয়া আৰু USSR একেই নহয়, কিন্তু দুয়োটা পাৰস্পৰিক নিকট সম্পৰ্কযুক্ত। শীতল যুদ্ধৰ সময়লৈকে USSR আছিল যদিও  ১৯৯১ ত USSR বিভক্ত হৈ নতুন পোন্ধৰখন দেশ গঠন হয়৷ এই পোন্ধৰখন দেশত আছিল ৰাছিয়া, মালডোভা, জৰ্জিয়া, আৰ্মেনিয়া, কাজাখিস্তান, বেলাৰুচ, টুৰ্কমেনিস্তান, উজবেকিস্তান, ইউক্ৰেইন ইত্যাদি৷ এই সকলো দেশৰ ভিতৰত সৰ্ববৃহৎ দেশ আছিল “ৰাছিয়া”৷ আৰু তাৰ

सरस्वति महाभागे विद्ये कमललोचने । विद्यारूपे विशालाक्षि विद्यां देहि नमोस्तुते ॥ হিন্দু বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি মাঘ মাহৰ শুক্ল পক্ষৰ পঞ্চম দিনা ‘বসন্ত পঞ্চমী’ উদযাপন কৰা হয়। এই দিনটোতে জ্ঞান, বাগ আৰু কলাৰ দেৱী মা সৰস্বতীক পূজা কৰা হয়। হিন্দু ধৰ্মত শিশুৰ শিক্ষা আৰম্ভ কৰা বা সৰস্বতী পূজাৰ দিনা আখৰৰ জ্ঞান প্ৰৱৰ্তন কৰাৰ পৰম্পৰা আছে। সেই অনুসৰি চলিত বৰ্ষতো মাঘ মাহৰ শুক্ল পক্ষৰ পঞ্চম তিথি, শনিবাৰে অৰ্থাৎ ৫ ফেব্ৰুৱাৰী তাৰিখে সৰস্বতী পূজা উদযাপন কৰা হ’ব।  সৰস্বতীৰ প্ৰথম উল্লেখ পোৱা যায় ঋগ্বেদত। সৰস্বতী

অসমীয়া সাহিত্য জগতৰ মহীৰূহসদৃশ যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যক কিত‍াপৰ মুকুতাৰে সমৃদ্ধ কৰি থৈ গ’ল চিৰকাললৈ সেইগৰাকী প্ৰজ্ঞাৰ সাধকৰ উপন্যাসত অসমীয়া গ্ৰাম্যজীৱন প্ৰজ্জোল ৰূপত চিত্রিত হৈছে। অসমীয়া সাহিত্যৰ ৰামধেনু যুগ (১৯৫১-১৯৫৯)ৰ কথাশিল্পী বৰগোহাঞিদেৱৰ ৰচনাসমূহ তেখেতৰ গভীৰ অধ্যয়ন আৰু সমাজৰ প্ৰতি সজাগ সচেতনতাৰ ফচল। তেখেত সদায়ে এজন সফল কথা-সাহিত্যিক তথা সফল কাহিনীকাৰ হিচাপে সাধাৰণ পঢ়ুৱৈৰ হৃদয়ত স্থান লাভ কৰি থাকিব ।  বৰগোহাঞিদেৱৰ সৰহভাগ উপন্যাসতে গ্ৰাম্য জীৱনৰ নিৰ্ভেজাল ছবি ফুটি উঠিছে । তেওঁৰ প্ৰথম উপন্যাস ‘সুবালা’ (১৯৬৩) ত ইটালীয় ঔপন্যাসিক Alberto Moravia ৰ বিখ্যাত

অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ অলিখিত যুগৰ এক অসমীয়া সম্পদ হ’ল সাঁথৰ। যাৰ আন এটা নাম ‘পানীমিঠৈ’। এই সাঁথৰ বা পানীমিঠৈ জন্মৰ ইতিহাস বিচাৰিলে দেখা যায় যে বৈদিক যুগতেই ইয়াৰ বীজ ৰোপিত হৈছিল। প্ৰাচীন গ্ৰীক সাহিত্যৰ কিংবদন্তিস্বৰূপ স্ফিংছৰ প্রশ্নও সাঁথৰৰ এক প্ৰাচীনতম ৰূপ। যিহেতু সাঁথৰ এবিধ মৌখিক সাহিত্য, গতিকে ইয়াৰ জন্ম বা ৰচিয়তাক বিচৰাটো এক বাতুলতাহে মাথোন। সেয়ে হ’লেও অসমীয়া জনজীৱনক, মানুহৰ মনস্তত্বক এই সাঁথৰে কেনেদৰে জোকাৰি গৈছে তাকেই এই আলোচনাত বিচাৰ কৰি চাবলৈ যত্ন কৰা হৈছে। মানুহৰ মগজুক বা চিন্তাশক্তিক জোকাৰি যাব