(১) ওপৰলৈ কাচিৎহে মূৰ তুলি চাওঁ ইমানেই ব্যস্ত যে আহৰিও নাপাওঁ অকল্পনীয় যি সীমাহীন ভাবিলেই হওঁ উদাসীন এটাই চিন্তা, কেনেকৈ পেটটো বঢ়াওঁ!   (২) সোমৰস পিওঁতাৰ কথাই সুকীয়া কোনো আকৌ নিশাচৰ, কোনো তেজপিয়া খোৱাটোৱেই ধৰ্ম বিশৃংখল কৰ্ম বৰকৈ পি হৈ যায় চেতনা নাইকিয়া৷   (৩) ঘূৰি আছে, ঘূৰি থাকিব সময়ৰ চকা জীৱনৰ গতিপথহে বৰ একা-বেঁকা হঠাতে দেখোঁ কেঁকুৰি আশাই যায় চেঁকুৰি লগৰীয়াই লেং মাৰি দিয়ে পিছে সেকা৷     (৪) বাঢ়িলে বাঢ়ক বয়-বস্তৰ দাম তাকে বখানি থাকিলে কি লাভ পাম!

১ কাুবুলীৱালাৰ দেশী কন্যা ধাৰত মোবাইল শাৰী কাম নাজানিলেও লাগে চাকৰিয়াল দৰা গাড়ী চংভাও অহ  ৱাও পচা টিং ভগা নাও লাইনত নৰৈ  দম্ভ মাৰে ইক্সিউজ মি আই এম নাৰী ২ আগে আছিল কেঞা গোলা ধান দে কৰ বজাৰ এতিয়া আমি হিতাধিকাৰী প্ৰিয়পাত্ৰ সকলো ৰজাৰ খেতি মানে খৰচ কষ্ট লোণ অফাৰ মষ্ট মষ্ট কাণিয়াৰ নাতি ধৰুৱাৰ লাইফটো  যে কি মজাৰ। ৩ প্ৰেমৰ সূত্ৰ লিখিছিলোঁ তেতিয়া কৈশোৰ কালতে প্যাৰ কিয়া তৌ ডৰণা কিয়া চিনেমা আছিল হলতে গম পাই ঘৰ হ’ল যম নগৰী

  ১) ফাষ্ট বলাৰ ধ্বংস হয় ঘনাই পালে আঘাত,  ভাল বেটছমেনো ব্যৰ্থ হয় য়ৰ্কাৰ মাৰিলে জেগাত। ২) ছুইং খেলিবা সাৱধানে বাউঞ্চাৰ এৰিবা বহি, স্পীন খেলিবা ফুটৱৰ্ক চলাই য়ৰ্কাৰ ডিফেন্স কৰি। ৩) চিক্স ফ’ৰ মৰাজন আউট হৈ আহিল, চিংগল ডাবোল লোৱাজন নট আউট থাকিল। ৪) প্লেয়াৰ কিনিবা ফৰ্ম-ফিটনেছ চাই, আধাতে টুৰ্ণামেণ্ট এৰি নাযায়। ৫) আই.পি.এল-ত ভাল খেলিলেই নিদিবা ধ্যান, ছেমছন  বোলাজন তাৰেই প্ৰমাণ। ৬) পাৱাৰ প্লে-ত কেনেবাকৈ বাচি যায়, লাষ্ট অভাৰবোৰত পিটন খায়। ৭) ২/৩জনকৈ ৰাখিবা শ্লিপত ছুইং কৰাবা দুয়োটা দিশত

(১) চৰকাৰী অফিচ আৰু চাইন, ভেকচিন আৰু লাইন তুমি আৰু মই(যেন) হাইৱে আৰু ফাইন (২) গাড়ী আৰু ট’লগেট, মন্ত্ৰী আৰু ব্লেককেট তুমি আৰু মই (যেন) জিম আৰু বঢ়া পেট৷ (৩) কিতাপ আৰু কলম বিষ আৰু মলম তুমি আৰু মই(যেনে) সভা আৰু পলম ☆ ★ ☆ ★ ☆

১// ভকতীয়া গাঁৱৰ ভীমৰাজ বৰুৱা চুবুৰীটোৰ লগতে সম্পৰ্ক ঘৰুৱা ভীমকলৰ ৰজা তেওঁ একোবত দহটা দেও কামৰ বেলিকাহে পিচে গতি পৰুৱা৷ ২// মেলে মিটিঙে খাৰঘৰিয়ানী আগত কাগজৰ দ’ম থাকে কান্ধৰ বেগত গাই চিৰিয়াছ্‌ মুডত খোকোজাও লাগে মাজত কামিলাকহে নকৰে ঘৰত স্বাগত৷ ৩// ষাঠী বছৰীয়া বাসৱ বৰফুকন কাউৰী পুৱাতেই ঘূৰে গোটেইখন ফুটনি কিনো চাবা বহিলে এসেকা খাবা ডেকাহঁতে দেখিলে খহে হাতৰ বন। ৪// নতুন ধনী জোনালীমা তালুকদাৰ ক্লাৱলৈ যাওঁতে কিনো চাবা টেম্পাৰ স্কাৰ্ট আৰু হাইহিল হাঁহি মাৰে খিল-খিল মেম্বাৰ কৰি সকলোৰে হ’ল

                ( ০০১) নভবাকৈ এজনীলৈ টিপিয়ালোঁ চকু মোচন দেখি দূৰৈতে কঁপিছিল বুকু খেদি আহিছিল মোক লাগি ধৰিছিল জোক পিঠিতে শোধাইছিল হাঁহি-সনা  ভুকু।                 (০০২) চাম বুলি ছোৱালী ওলালোঁগৈ মাজুলী   চকুবোৰ ধুনীয়া ঘনে মাৰে বিজুলী  প্ৰেমৰ বান্ধিলোঁ নাও ফুৰিলোঁ গোটেই গাঁও  ৰাইজে বুলিলে ছোৱালী চোৱা ভেকুলী।                    (০০৩) ঘৈণীজনী ভাল, মৰম উখহা গাল কলিজাতো খান্দি থৈছে চেনেহৰ খাল ৰাইজে দেখি শলাগে জেঠতো নাচে ব’হাগে শতৰুৱে কোৱা শুনো ভাগ্য মোৰ ভাল‌।                    (০০৪) বোৱাৰী নতুন,

                   (১) বিষে-কোপে জৰ্জৰিত ধনীৰাম বৰা, পানীটুপি নাপালে দিনতে আধামৰা।         দোকানত খাপ-পিতি,         থাকোঁতে হ’ল এই গতি, সেয়ে চাগৈ হ’ম ডেলিভাৰি দিব সুৰা।                 (২) ৰাইজে নাজানে যদু সিন্ধি খন্দা চোৰ, আন্ধাৰতে গৃহস্থই মাৰি দিলে গোৰ,         গোৰ খাই যিহে হ’ল,         পেণ্ট খুলি পৰি গ’ল, পকেটত ওলাল উৰহী গছৰ ওৰ।                (৩) বহুদিন জুহালত জ্বলা নাই জুই, এঘটি পানীকে গিলি সোণ

                     (ক)    চন্দ্ৰতো খেনোৱে  মাটি ল’লে সেইবোৰ কিয় লাগে  প্ৰতিবাৰে  ভৰদুপৰত কোৰ লৈ লৈ মাটি ঠেলে  কৃষকৰ কোটাতো নাম  বৃদ্ধ পেন্সনো মই পাম  গালি পাৰে নেতাবোৰক ইহঁতে দেশ সমাজ খালে।                         (খ)    পুৱাই এখন সুমুৱাই গুৱা নন্দৰজা  পথাৰমুৱা  শুই উঠিয়ে কানাই ফোনত “ওঁ জান কোৱাচোন কোৱা”  পথাৰো হৈছে গৰম  নন্দৰাজৰ বৰ মৰম  নাঙল থৈয়ে ছিঞৰিছে “হেৰা পোনাটিয়ে খালেনে নাই

১/ বৰুৱানী বাইদেউৰ দীঘল চুলি স্কুটি চলাই উৰুৱালে বাটৰ ধূলি নগৰত অফিচ কৰে ডেকাও প্ৰেমত পৰে চকুৰ টিপতে মাতে ওচৰলৈ বুলি৷ ২/ গাঁও এৰা ডেকা বকুলতলৰ সোণ অসমীয়া শব্দৰ শৰাধ কৰে চোন বিহুত ঘৰলৈ আহে ফিতাহিৰ কোব বাঢ়ে মাষ্টৰ খুৰাই কৰে একে চৰে পোন৷ ৩/ চুকৰ চেনেল পেহী ৰহিমলা বাই তিলকে তালটো কৰি ঘৰে ঘৰে গাই কেও-কিছু নাই দেহি চুবুৰিত থাকেহি বহি  কিজানি কিবা অলপ খাবলৈয়ে পাই  ৪/ লেডি পুলিচ তাই মনোৰমা বৰুৱা  সদায় ওলায় নতুন লেঠা ঘৰুৱা আচামীক জেৰা

(১) দোকান-পোহাৰ বন্ধ পুলিচহে খালী আহিছিলোঁ ওলাই খাই ঘৈণীৰ গালি ধোদৰ পচলা নাম মোৰ নুশুনিলেও বিপদ ঘোৰ মোকে বহনি কৰিলে ৰাইদাং ফালি। (২) আলুৰ কেজিত বিশ, পিয়াঁজো পঞ্চল্লিশ পুৰাকলৰো দাম বোলে কেজিত চল্লিশ দাম শুনি উঠে খং সকলোৱে দিছে চং বৰ বৰ কথাৰে মাথো‍ঁ পাতে মজলিচ। (৩) বজাৰৰ মাজতে আছিল তেখেত ঘূৰি দেখি মই আঁঠু কাঢ়ি বহিলোঁ হাতযুৰি খেদা মাৰি আহিল ভকত গো-মাতা বিলেৰেও শকত নৈবেদ্য মোনাটো সুদাহাতে আহিছোঁ ঘূৰি। ☆ ★ ☆ ★ ☆