ক্লেশ বাপেক আছিল মাটিৰ মালিক খেলিছিল তীৰ মাটি বেচি দিয়া যুদ্ধৰ অপ্ৰমাদী বীৰ  পুত্র ধনো একেই বদন  মদৰ আড্ডাই তেওঁৰ সদন কৰ্মফলৰ বেদনাত হয় মাটি চিৰা-চিৰ।  ভেশ অনলাইন থাকে তিনিপ্ৰহৰ জলাই সেউজীয়া লাইট টপিক বোৰত বীৰ বাপু কমেণ্টেৰে ফাইট  বুদ্ধিজীৱীৰ যিটো লবী তাৰে বাপু পৰজীৱী  আদৰ্শবাদীৰ ঢেমাঢোল পিটি নিজ স্বাৰ্থত টাইট।  দেশ নিত্য নতুন পৰীক্ষা নিৰীক্ষা নিত্য নতুন ঘোষণা নৃত্য চন্দত আবেগ নাচে বিৰোধীৰ ভণ্ড ৰটনা  ফ্ৰী ৰেচন ফিৰাই কৰত সাধু জনতা মৰে  ভৰত  নিজ শিক্ষাৰে আগবঢ়াতেই সাধু জনতাৰ প্ৰেড়ণা।

আঘোণ মাহৰ অন্তিম দিন পুহ আছেহি ৰৈ। মোহনক মাতিলে চাৰি ঘৰত  ভোজ খাবলৈ।। আবেলিৰে পৰা কেইবাবাৰো কৰি অহা-যোৱা। মোহনে কৰিলে পেট খালী  ৰাতিলৈ ন-খোৱা।। লংপেণ্ট পিন্ধি ভোজ খালে পেট ভৰাবলৈ টান। সেয়ে সি ঘৈণীয়েকক বোলে  চুৰিয়াখনকে আন।। প্ৰথম ঘৰত মাছে-শাকে উদৰ পূৰাই খালে। দ্বিতীয় ঘৰত হাঁহৰ মঙহ অমৃতৰ দৰে পালে।। তৃতীয় ঘৰত ৰঙালাও কচু-শাকৰ ভাজি। মোহনে বোলে খোৱাতহে বল কোনে পাই আজি।। তিনিঘৰত শেষ কৰি  শেষৰ ঘৰলৈ বুলি। পথাৰেদি পোনাই যাওঁতে  কমৰ ল’লে খুলি।। যোৱাৰ পথত মোহনৰ  পেটৰ গোলমাল আহিল।

১/ ফেচবুকৰ মায়াময় জগতত সোমাল  গোপাল, কিতাপৰ পোক গুচি মুখপুথিৰ ৰসেৰে জীপাল । জীৱনৰ দুপৰ বেলা, খেলিছে যৌৱনৰ খেলা, ছোৱালী বিচাৰি ককবকাই  কি যে মহা পয়মাল ।   ২) ফেচবুকৰ ফাকুৰে বৃদ্ধবোৰ হৈছে ডেকা-ডেকেৰী। ধৰিছে মৌৰাৰ চালি কেমেৰাৰে এজ মিৰাকল কৰি। খোলে বুঢ়াই পিৰীতিৰ পেৰা, সকলোৰে বুকুত বজাই নেগেৰা, গাভৰু বুলি মেচেজ মেচেজ খেলি পালে মস্ত সেকা ।   ৩/ আগফালে টিকনিৰ লৈ  সময় যায় উকলি । হাতেৰে যায় সৰকি যেন মৰুভূমিৰ বালি। কৰিবলৈ আছে বহু কাম , মনে ভাৱে

                 (১) আধুনিক কবিতা কামটো উজু সজা অভিধানতে পাবাই শব্দবোৰ খজা              নিমিলিলে হানি নায়              লিখিলেই হৈয়ে যায় অৰ্থ দৰকাৰ নাই তেহে লাগে মজা।                (২) লিখা-মেলা কামটো তেনেই উজু কাম ‘ণ’ হ’বনে ‘ন’ হ’ব দৰকাৰ কি তাত               অভিধান চাব নায়               সময় এনেয়ে যায় বহুতে বেয়া পায় শুধৰালে বানান।             (৩) সকলোৱে সাহিত্য ৰচিব নোৱাৰিব পাৰে ছবি অঁকা, গান গোৱা কিবা এটা পাৰে                পাচি,খৰাহি, চালনী               হ’ব লাগে কাম মিহি যি জানে তাকে প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰে‌।

(১) মডেল অসম মুলুকতো হেনো বাইক মেনুফেকচাৰ হ’ব কোনোবাটো মডেলৰ নাম টেক্সাৰ তাৰ নামত থ’ব উৰন্ত বাইকে ৰেকৰ্ড গঢ়িব ‘পবন’ মই কোনে ধৰিব  বাপেকে বোলে  চা-চোন নুবুজে  মোৰ বংশ জানো ৰ’ব!  (২) ৰকষ্টাৰ তানপুৰা আধা টানি আকৌ  ধৰিলে সি সেই গীটাৰ ৰূমত সোপাই ৰকষ্টাৰ সংগীত বাপেকৰ উঠে মিটাৰ  শংকাত তেওঁৰ ডুবে মন  মনত পৰে নিজৰ ৰণ  বুজিবগৈনে বাপুৱে  মাহত লাগে মিঠাতেল কেই লিটাৰ ।  (৩) তৰক্কী মূল্যবৃদ্ধি যিমানেই হওক পো-পোৱালি কিন্তু এপাল  দুখীয়া গৰীবৰ হেনো এই দেশত হয় ফুটা কপাল  গণতন্ত্রত

                 (১) আইমণিয়ে গছকিলে ৰে’ড কাৰ্পেট, সেই খবৰৰেই আজি গৰম মাৰ্কেট! ঘৰৰজনীয়ে বোলে, “অহাবাৰ দলে-বলে আমিও যাতে যাব পাৰোঁ,লোৱা টাৰ্গেট”।                       (২) হঠাৎ শ্ৰীমান স্কুটীৰপৰা নামিল। হাঁহি হাঁহি ক’লে “হে’ৰা ভাল দিন আহিল, মোক যদি ভালপোৱা, ভাজি আনা মালপোৱা, ৰন্ধন গেছৰ দাম ন টকা কমিল”!!              (৩) কিহৰ দাম বাঢ়িছে অ’, তেল নে পানী? কেনেকৈনো জানিম! লোকেহে দিয়ে আনি। কৰি থাক পেংলাই, মোৰনো কি আহে যায়! এনেয়ো আমাৰ এওঁ দ্বিতীয় আম্বানী॥ ☆ ★ ☆

(১)  ধনীৰাম মহাজনৰ এটাই চিন্তা মাত্ৰ  জীয়েকলৈ লাগে হেনো ভাল এটি পাত্ৰ,  খোজ-খবৰ দশোদিশ  নাপায় একো উৱাদিহ  দিবলৈ ৰাজী আছে যত লাগে যোত্ৰ। (২) টাইম পাছ কৰিব বুলি খুলি ল’লে ফেচবুক ধুনীয়া প্ৰফাইল ফটো কৰি দিলে আপলোড, লাইক, কমেন্ট বাট চাই আহৰি তেও নেপায় প্ৰেম কবিতা লিখি দেখে ঘৈণীয়েকৰ মহাকোপ। (৩)   বাইক চলায় তীব্ৰ বেগে চেঙেলীয়া ডেকা  স্মাৰ্টফোনত কথা পাতে কৰি ডিঙি বেঁ‍কা  পৰিল কৰ্ফাল খাই  পদপথত খুন্দিয়াই  হস্পিতেল পাইগৈহে জীৱনটো ৰক্ষা। (৪) উতনুৱা ডেকা ল’ৰা কৰিবলৈ কাম নাই দোকানত

                 (১) সাপে বেঙক দেখিয়েই লগালে মাত হয় বোলো তুমি কোনফালে ল’লা বাট          বেঙে ক’লে তপৰাই          তুমিযে নাখাবলই  কি কৰোঁ মই ভাবিয়েই নাপাওঁ তত।                 (২) মদ-ভাং নাখাবানা প্ৰেমিকাই ক’লে  নাখাওঁ বাৰু কৈছোঁ উৎসৱ নহ’লে          ফুলশৰ্যা ৰাতিয়েই          দৰা ৰাজে ধৰিলেই কইনাই মা-বাপ সকলোকে স্মৰিলে।                    (৩) শিক্ষকে ক’লে শ্ৰেণীত নাপাতিবা কথা হয় ছাৰ আমি বাৰু নাপাতোযে কথা           হৰষিতে শিক্ষকেও            ভালকৈয়ে পঢ়ালেও ছাত্ৰই পিছে গান গায় ঘূৰাই মাথা।। ☆ ★ ☆ ★ ☆

ক ক ক ক কককক্ক্… ডাক দিলেই ছাগলীজনীয়ে কুকুৰটোৱেও বোলে মিয়াওঁ বৰুৱাই বোলে আজি দেওবাৰ আজি এবেলা জিৰাওঁ৷ হেম্বে….. কুকুৰাটোৱে পাৰিছে হ’বলা কণী পুৱাই পাৰিছে আটাহ, বৰুৱানীয়ে বৰুৱাক লাহেকৈ হেঁচুকি কেতিয়াকে খাব পাম চাহ৷ ঔম জয় জগদীশ হৰি…. বি বি চিৰ ৰেডিঅ’ত হিন্দী ভজন পুৱাই শুনা বৰুৱানীৰ কাম সেই সময়তে বৰুৱাৰ গমন গা পা ধুই ৰুটিভাজি খুৱাম৷ ওৱাক থু…. বৰুৱানীৰ মুখ ধুই হয়গৈ মানে বৰুৱাৰো চাহৰ যোগাৰ হয় দাইনিং টেবুললৈ আদৰি মাতে চাহ লুচি ভাজি সজাই থয়৷ চেহ…. বৰুৱানীয়ে খবৰকাকত