বাউন্সাৰ হুক কৰি মাৰিছিলো ছক্কা বল গৈ পঁহুচিল চিধাচিধি মক্কা এডিলেড পাৰ হৈ পাই গ’লো চিডনি একেজন মানুহৰে দুটা দুটা কিডনি আমীৰ নহ’লো নাই হ’ব খোজো চালমন কাটিব নোৱাৰো দাঢ়ি মুখ ভৰা শালমন প্ৰেমৰ উপমা দিলো লিকুইড আয়ৰণ একেশাৰী কবিতাতে নাম পালো বায়ৰণ চুট টাই সোলোকাই পিন্ধি ল’লো চাপকন ব্ৰেডমেন নাম গুচি নাম ল’লো বাপকণ নামাৱলী মেৰিয়াই ভাও ল’লো ভক্তৰ পাছফালে ডি-লিট আগফালে ডক্টৰ হাঁতুৰি গজাল হাতে মগজুৰ মিস্ত্ৰি ভূগোলৰ শাহুৱেক নাম তেওঁৰ হিষ্ট্ৰী নাচ দেখি মোক বোলে মাইকেল জেকচন

১) নিমাখিত হাঁহজাকৰ হ”ব নেকি বিলাই নিশ্চিত আপদ সৌবোৰ পৰিভ্ৰমী চৰাই সিহঁতৰ আছে চোকা ঠোঁট সঞ্চিত শক্তিও মজবুত নিউ নিউ কৰি ফেঁচাই দেখোঁ কুৰুলীয়ায়৷ ২) হাতেৰে নামাৰি মাৰিব দেশ কূট-বুদ্ধিৰে হাজাৰজনে দেখোঁ সোঁৱৰাই বাৰে বাৰে ৰজাৰহে সঁহাৰি নাই ৰাইজে কৰে হায় হায় হাদৈ আজিয়ে খাই ল বুলি কোনেনো সিঁয়াৰে৷ ৩) বৰ্তমান আশাহত ভৱিষ্যত অনিশ্চিত সপোন খাস্তাং বকে লাং পাং ভাং টানি অভিভূত৷ ৪) খায় বহু গৰিহণা নাই ক’তো অৰিহণা বুদ্ধি নৰম মাথা গৰম নিচাত লুপ্ত চেতনা৷ ৫) কৰ্মত শিথিল হাত

  ১) নীলা চকুৰ ৰহস্য ” তোমাৰ দুচকুত দুচামোচ সাগৰৰ নীলা” “ছিঃ ছিঃ দেখিলি সপোন মিছাই কল্পনা” এয়া যে এক নিৰ্মম প্ৰতাড়ণা ; নহয় সাগৰৰ নীলা — কাপোৰত দিওঁতে চিটিকি আহি পৰা মাথোন দুচামোচ উজালা —উজালা ॥ ২) “ৰঙা – চকুৰ অনুভৱ” মোৰ হেনো ৰঙা চকুক সমীহ কৰে কোনোবাই — ভাবিলেই কথাটো হিয়া মন শাঁত পৰি যায় । মোৰ কিন্তু চকু দুটা নিস্তেজ – নিৰ্বাক সেই বাবেই আজিও মই হওঁ অবাক এনেকুৱা দিবা স্বপ্ন জানো সঁচাই ফলিয়ায় ? ৩) “ফটা

(১) সাদিনীয়া বিহু আমি মাহ জুৰি পাতো হিন্দী গীত গায়কৰ কাণ ফাটো ফাটো সম্পাদক হোৱা কিযে মস্তি টকা খাই শোওঁ মাৰি ফস্তি বাৰমাহ চলিবলৈ দুমাহতে ঘটো (২) বিয়া পাতি গম পালো তিৰোতাৰ মন আঙুলিৰ ঠাঁৰত নাচিলেহে ধইন্ হাতীৰ ভোজন তিৰোতাৰ মন হাৰিবা ভৰাব খুজি পেট আৰু মন (৩) বৰুৱাৰ পত্নী থাকে সাজি ৰাজৰাণী মুখৰ কথা যেন তাইৰ দৈৱবাণী বৰুৱাৰ আহৰি নাই খোৱা পিন্ধা যতনাই লেবেজান বৰুৱাৰ সুখ হ’ল পানী ☆★☆★☆

দেওবাৰ। দেওবাৰ মানে গাহৰি, বেলেগ ভাবিবলৈ নাই আহৰি! কেনেবাকৈ যদি বহিলো তিনিটা, আজি আৰু নাহে বেলেগ একো চিন্তা! সোমবাৰ। সোমবাৰ সদায় গহীন, কামলৈ ওলাই যায় নবীন প্ৰবীণ! কামৰ চিন্তাই মাথা খায় খুলি, ভাগৰত জিভা ওলাই সদায় গধূলি! মংগল বাৰ। মংগলবাৰ বৰ সাধাৰণ, বিশেষ হোৱাৰ একো নাই কাৰণ! দেখাক দেখি কোনোৱে ৰাখে উপবাস, দগৰা খানা পালে সিয়ো হয় বিনাশ! বুধবাৰ। বুধৰ অকণ level আছে, সপ্তাহৰ মাজত আছে! শনিবাৰ ওচৰ চাপে, পাই যাম একে জাপে!! বৃহস্পতি। অন্য নাম গুৰুবাৰ, আমাৰ বাবে একাকাৰ!

মই বৰুণ গগৈৰ দৰে হ’ম সদায় হাঁহিমুখে ৰ’ম বাদ দিয়াহে বাদ দিয়াহে ক’লেও সদায় ৰাজনীতিতে ৰ’ম মই বৰুণ গগৈৰ দৰে হ’ম। মই হ’ম অনুৰাগ বাপন মহন্ত গীত গাই কঁপাম দিগন্ত চুমা খাই সৃষ্টি কৰিম নতুন বিতর্ক মই হ’ম অনুৰাগ বাপন মহন্ত। মই হ’ম মন্ত্রী হেমন্ত চমকৰ নাই অন্ত আঁচনিত চমক বাজেটত চমক এডভাণ্টেজ আছামক কৰি দিব খোজো আৰু ৰমক জমক মই হ’ম মন্ত্রী হেমন্ত। মই আইভিলতাৰ দৰে হ’ম চলচিত্ৰৰ নায়িকা হ’লেও ৰাজনীতিলৈও যাম ৰাইজৰ সমস্যা আওকাণ কৰি সদনত কেঁচুৱা ৰখা

সাম্প্ৰতিক কাল ভালে চিনে ভাল জাবৰে দেখে খাল ঈশ্বৰৰ লীলা মনিচক কিলা পৃথিৱীৰ এয়াই মায়াজাল। দেখিলে গছ হলা কুঠাৰ মাৰিবলৈ ওলা নিচিনে বন মোবাইলত মন কাম বুলিলে দূৰতে পলা। মন কৰিলেই চন বাকৰি মাটিতে ধন কৰিলে এলাহ বাঢ়িব বিলাস অহংকাৰ হ’লে জানিবা পতন। ☆★☆★☆

ধুনীয়া এখনি মুখ যদিহে নাথাকে হাঁহি ওফোন্দাই বহি থাকিবা কোনেও নাচায় আহি ৷ হাঁহি থাকা ঘটি যাব অতি চমৎকাৰ দুখ বেদনা নহৈ হ’ব আনন্দ অপাৰ ৷ হাঁহিৰ আছে অনেক প্ৰকাৰ নহয় নিৰাকাৰ দুটি ওঁঠত দুটি চকুত অৱস্থিতি তাৰ ৷ অট্টহাস্য, কৃত্ৰিম হাস্য, মৃদু মধু হাস্য, কুটিল হাস্য, ব্যংগ হাস্য, প্ৰাণখোলা হাস্য ৷ খিলখিলাই মিলমিলাই মিচিকিয়াই হাঁহা হোঁহোৱাই খুকখুকাই হাঁহা মাথোঁ হাঁহা । থিয়ৈ থিয়ৈ বহি বহি বাগৰি বাগৰি হাঁহা চকুপানী ওলাই যোৱাকৈ হাঁহা মাথোঁ হাঁহা ৷ পেট যদি বিষাই গৈছে