প্ৰথম কলেজলৈ যোৱাৰ দিনাই আমি ইজন সিজনৰ চকুত পৰিছিলোঁ৷ আন বিলাকতকৈ মই অলপ সোনকালে কলেজ গৈ পাইছিলো আৰু তাইও আহিছিল৷ চুটি চাপৰ যদিও বেচ ধুনীয়া চেহেৰাৰ, লগতে আহিছেও সাজি-কাচি৷ আমাৰ দৰে ডেকাৰ প্ৰথম দেখাতে বুকুৱে ‘ঢৰক ঢৰক’ কৰিবই৷ ক্লাছ ৰুমৰ বাহিৰতে ৰৈ আছিল তাই, হয়তো লগৰ কেইজনী অহালৈ অপেক্ষা৷ মই সৰুৰে পৰাই লাজকুৰীয়া স্বভাৱৰ আছিলোঁ৷ তাতে আকৌ আমাৰ বিভাগো বেলেগ, শাখাও বেলেগ আছিল বাবে মাত দিবলৈ সাহস কৰিব নোৱাৰিলো সেই দিনা৷ ইফালে ইমান ধুনীয়া ছোৱালীয়েনো আমাৰ দৰে গাঁৱলীয়া ল’ৰাক ক’ত

:মোৰ বাকী কিমান দিবলৈ আছে চোৱাচোন ভাইটী,আজি বহাগৰ ১ তাৰিখ যিহেতু তোমাৰ তাত থকা বাকীখিনিৰ হিচাব নিকাচটো আজি কৰাই ভাল হ’ব। :”যোৱা তিনিবছৰমান পইচা দিয়াই নাই নহয় আপুনি দাদা,মুঠ ষোল্ল শ টকা দিবলগীয়া আছে আপোনাৰ”, দোকানৰ বাকী লিখা বহীখন চাই দোকানীজনে ৰমেন শৰ্মাক ক’লে। :আচ্ছা,কাটি দিয়া আগৰখিনি,আৰু এইখন লিষ্টত লিখা বস্তুখিনিও ভৰাই দিয়া। পইচাটো পোৱাৰ আশাত বেচেৰা দোকানীজনেও নতুন বস্তুকেইবিধ প্লাষ্টিকৰ মোনা এখনত ভৰাই আথে বেথে শৰ্মাৰ হাতত তুলি দিলে। :নতুন খাতাখনত পুৰণিয়েই নতুনেই একেলগ কৰি লিখি থোৱা,বেচি বাকী হোৱা

আমাৰ ঘৰৰ ওচৰতে ককা এজন আছে৷ কথাৰ মাজতে “আপোনাৰ” “আপোনাৰ” কৰি থাকে৷ এদিন লগ পাই সুধিলোঁ,- “ককা ভালনে?” “নহয় অ ভাল৷ দাঁতবোৰ সৰিল আপোনাৰ৷ তামোল এখনো শান্তিৰে খাব নোৱাৰো কটা আপোনাৰ৷” “হে হে হে”- মই হাঁহি দিয়া দেখি তেওঁ বেয়াই পালে৷ কালি তেওঁলোকৰ ঘৰৰ গৰু এটাৰ বেমাৰ কাৰণে ডাক্তৰ মাতি আনিলে ডাঙৰ পুতেকে৷ ককাই ডাক্তৰক এনেকৈ বুজাইছে গৰুটোৰ বেমাৰৰ কথা,- “চাৰ আপোনাৰ গাত মানে পোক হৈছে৷ বেচেৰাটোৰ অৱস্থা দেখি আপোনাৰ মনটো দুখ লাগি আছে৷ আপোনাৰ হাগিবলৈও কষ্ট হৈছে৷” ☆★☆★☆

১)মূল: জ্যাক মাঃ পৃথিৱীৰ শ্ৰেষ্ঠ অনুপ্ৰেৰণামূলক জীৱন কাহিনী প্ৰাক-প্ৰাথমিকত দুবাৰ ফেইল,  মাধ্যমিকত তিনিবাৰ ফেইল, বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ভৰ্তি পৰীক্ষাত তিনিবাৰ ফেইল,  চাকৰিৰ বাবে পৰীক্ষা দি ত্ৰিশবাৰ ব্যৰ্থ হয়৷ চীনত তেতিয়া নতুনকৈ কে.এফ.চি. আহে। তাত চৌবিশজনে চাকৰিৰ বাবে আবেদন কৰে৷ তাৰ মাজত তেইশজনৰ চাকৰি হয়৷ একমাত্ৰ তেওঁ বাহিৰে৷ এনেকুৱাও দেখা গৈছে চাকৰিৰ বাবে পাঁচজনে আবেদন কৰিছে তাৰ মাজত চাৰিজনৰ চাকৰি হৈছে, মাথোঁ তেওঁৰ হোৱা নাই৷ প্ৰত্যাখ্যানৰ পাছত প্ৰত্যাখ্যান দেখিছে তেওঁ৷ হাৰ্ভাৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ত ভৰ্তিৰ বাবে দহবাৰ আবেদন কৰি দহবাৰেই প্ৰত্যাখ্যান হৈছে তেওঁৰ আবেদন৷ ইমান

যৌৱনে আমনি কৰাৰ বয়স৷ মনে মোৰ লগৰী বিচাৰে৷ মনত নানা কল্পনা, কেনেবাকৈ এজনী পতাই লগৰবোৰৰ দৰে ডেটিং মৰাৰ ভাগ্যনো কেতিয়াকৈ আহিব, কেতিয়ানো গাতে গা লগাই বহি এষাৰ মনৰ কথা পাতিবলৈ পাম! এনেকুৱা ভাৱনা এটালৈ ফেচবুকাই থাকোঁতে কিমান ৰাতি হ’ল গমেই পোৱা নাছিলো৷ ধুনু ধুনু ছোৱালীবোৰৰ প্ৰফাইল খুঁচৰি ভাললগা কেইজনীৰ লগত নিজকে ৰিজাই থাকোঁতেই ফোনটো বাজি উঠিল৷ অচিনাকি নম্বৰ এটাৰ পৰা ফোন৷ প্ৰথমবাৰ ৰিচিভ নকৰিলো৷ দ্বিতীয়বাৰ আকৌ ফোন৷ ৰিচিভ কৰিলো৷ ফোনত ছোৱালীৰ মাত৷ মাতটোও চিনাকি নহয়৷ মই সুধিলো- কোন ? ছোৱালী-

বিহু পালেহি। সকলো ফালে উথপথপ্ পৰিবেশ৷ আমাৰ দৰে ডেকাৰ আজিকালি বিহু মনত লাগক বা নালাগক, দেহত কিন্তু লিভাইছৰ পেণ্ট চাৰ্ট, পুমাৰ জোতা আদি লাগিবই লাগিব৷ ফেন্সিলৈ বজাৰ কৰিবলৈ ওলাইছোঁ। লগত দেউতাই দিয়া তিনি হাজাৰ আৰু মাৰপৰা কুটুৰি কুটুৰি লোৱা উপৰঞ্চি দুই হাজাৰ টকা৷ লগত ওলাল লংগ’টিয়া দোষ্ট৷ মনত ভাবিলো নতুন কাপোৰৰে বিহু বুলি পুৰা লেভেল দি চেল্ফি তুলিম আৰু ফেচবুকত আপলোড কৰিম৷ ল’ৰাবোৰৰ হিংসা লাগিলেও উপায়ন্তৰ হৈ মুখখন মেলি থকা ইমজি, ৱাও আৰু ছোৱালীবোৰে লাভ ৰিয়েকচন দিব৷ উৱাও! ভাবিয়েই দেখোন

বিজয়ে সৰুতে স্কুললৈ যাবলৈ নিবিচাৰে|  সেই লৈ এদিন মাকে ধৰি লৈ বুজাই আছে বিজয়ক|  বপুৰাৰ কাণ্ডত দেউতাকে খঙত উগ্র হৈ আছিল|  মাকে এৰাৰ লগে লগে দেউতাকে আৰম্ভ কৰিলে,- দেউতাকঃ স্কুল নাযাৱ, (জোৰকৈ এচাট দি),তোৰ বাপ যাব লাগিব! দেউতাকঃ আকৌ, তোৰ বাপ যাব লাগিব, তোৰ বাপ….. এনেদৰে ১০ চাট মান দিছেহে….। বিজয়ঃ বেগটো লৈ নোযোৱানো কিয়, তেতিয়াৰে পৰা পিটি পিটি পিঠি বখলিয়াই দিছা দেতা….। ☆★☆★☆

বৈদ্য দুখ জানেনে মোৰ? বৈদ্য দুখ! এনে হেন লাজ আৰু দুখ বৰলা জীৱনতে পাবলৈ ফটা বিধাতাই লিখি থৈ গৈছে৷ একুৰি বিশ দিন ৰোহ ঘৰত সোমাই আজি মুকলি আকাশখন চাইছোঁ৷ ফটামুখে কেছটো কওঁ দেই, পঢ়ি ইমচ’নেল হৈ চকুপানী ওলাই গ’লে মোৰ কিন্তু দোষ নাই৷ ছয়বছৰ হৈছে মোৰ পোনাহঁতক ক-ক-ম-ম শিকোৱা কামত সোমোৱা৷ ইমান মৰম লাগে ঔ পোৱালিবোৰক। যিফালে গঢ় দিব খোজো, সেই ফালেই হাউলি দিয়ে৷ আয়েতো এশ পুত্ৰৰ গান্ধাৰী মাতৃ বুলি মোক উপাধি প্ৰদান কৰিছিলেই৷ পুত্ৰ পুত্ৰীহঁতৰ গৌৰৱেৰে ফুলি থাকোঁতেই লাগিল

(১) আজিকালি বহুত মানুহৰে চুগাৰৰ সমস্যা হোৱা দেখা গৈছে৷ সেয়েহে আমি আগবঢ়াইছো চুগাৰ টেষ্টৰ সুবিধা৷ আফতাৰ বেড মানে বিচনাৰ পিচত আৰু বিফো’ৰ বেড, মানে বিচনাৰ আগত৷ ফটাঢোল গোটৰ সদস্যৰ বাবে ৯০% ৰেহাইৰ ব্যৱস্থা আছে৷ সমস্যা থকা ব্যক্তিয়ে ৫ কিলোগ্ৰাম চুগাৰ অৰ্থাৎ চেনি যোগান ধৰিব লাগিব৷ সেই চুগাৰ আমি টেষ্ট কৰিম৷ এবাৰ মোৰ বিচনাৰ আগফালে আৰু এবাৰ মোৰ বিচনাৰ পিচফালে৷ ৰাহি হোৱা চুগাৰৰ সমস্যা গ্ৰাহকক দিয়া নহয়৷ আমি ৰাখি থম৷ খৰধৰ কৰক৷ অফাৰ সীমিত সময়ৰ বাবেহে৷ (২) আজিকালি যুগ সলনি হ’ল

আচল নামটো কি নাজানো সৰুৰে পৰা সকলোৱে “মাখি” বুলি মতা শুনি আমিও মাখি বুলিয়ে মাতো। ৰহস্যৰ উদ্ঘাটন কৰি এদিন হিমুৱে খবৰটো দিলে। : মাখি নামটোৰ লগত আৰু দুটা নাম আছে, তহঁতে নাজান। আমিনো ক’ৰপৰা জানিম? কিতাপ ফলি আৰু পকা আম কঠালৰ বাদে মূৰত অহা অন্য চিন্তাটো হ’ল মাৰ্বল । তাৰবাদে ভাৰস্তৰ কিবা বেলেগ কথাৰ গোন্ধ বিচাৰিবলৈ আমাৰ দৰকাৰ পৰাই নাই। তদুপৰি “দস্যু ভাস্কৰ” চিৰিজ পঢ়ি পঢ়ি ওষ্টাদি দেখুওৱা ধুন আছেই কিবা দৰকাৰত সাত পাঁছ বাৰ কৰি দিবলৈ। : দে জানই